Ależ wy macie wizję pokolenia własnych rodziców, hahahahaha

Czy uważacie, że szanująca się dziewczyna nie powinna zwracać uwagi na to czy chłopak sie onmanizuje czy nie? Bo dla mnie to, że on to robił było okropne, czułam się zdradzana, to że ogląda pornografię, patrzy na inne kobiety, nigdy nie będe z takim facetem, a wiem ze takich jest mało

Szanująca się dziewczyna w wieku 17 lat nie powinna, moim zdaniem, zaglądać chłopakowi do rozporka. A tym bardziej oceniać z punktu widzenia swojej, jeszcze nie w pełni dojrzałej psychiki, tego co u chłopaka dzieje się w tym rozporku.

Mały_kwiatek chciałabyś mieć chłopaka uzależnionego od pornografii i samogwałtu? Który patrzy na ciebie i rozbiera Cie wzrokiem?

Kornelia, ja cię rozumiem. Nie tylko młode dziewczyny ale i dorosłe kobiety które mają mężów w takiej sytuacji czują się zdradzone i poniżone. To normalne.

A Mały_kwiatek to facet, więc z męskim podejściem do tych spraw, i to do tego facet którego poglądy są dalekie od katolicyzmu, więc się nim nie przejmuj.

Mały_kwiatku, czego ty od niej wymagasz? Ma pozwalać żeby jej chłopak patrzył na nią jak na rzecz i nic z tym nie robić? Nie oceniać tego? To co, może jeszcze przyklasnąć? Związek oznacza odpowiedzialność za drugą osobę, więc także za jej sumienie.

Wypowiedziałem się na wyraźne zapytanie Kornelii w sprawie tego, co uważam, że należy się przyzwoitej dziewczynie, lat 17.

Jeśli to, co uważam, w tej sprawie, Ty Silva uważasz za dalekie od katolicyzmu, to sorry, ale w tej sytuacji uważam, że Ty jesteś daleka od katolicyzmu.
Bycie w tzw. "związku" 17 letniej dziewczyny i 17 letniego chłopaka w niczym nie uprawnia i nie uzasadnia grzebanie sobie wzajemnie po rozporkach !

Nie wiem jakie Ty miałaś przejścia w tym zakresie Silva, jednak jeśli głosisz pochwałę takiego grzebania, to katolickie to raczej nie jest.



Przepraszam,Silva, jednak skoro Ty takie nauki prawisz, to tym bardziej mało wiesz nie tylko o katolicyzmie, ale przede wszystkim o naturze człowieka i jego wolności, także wolności w związku.

Główne pytanie niniejszego tematu, to "Czy powinna Kornelia mieć wyrzuty sumienia, że zerwała ten tzw. "związek" ". Na to pytanie jeszcze odpowiem i zakończę raczej swoją aktywność w tym temacie. Otóż uważam, że bardzo dobrze się stało, ze dziewczyna zakończyła związek, w którym nijak się nie realizowała. Związek, który z natury rzeczy nie mógł być relacją prowadzącą do normalnego związku małżeńskiego. Już na samym początku zamiast szacunku i miłości pojawiły się tam pogarda i niechęć. Na czymś takim nie da się budować.
Zachęcam Cię Kornelia, byś powstrzymała się od tego rodzaju "związków" jeszcze jakiś czas. Mężczyzna w związku ma być partnerem, ma być zdolnym do takiej funkcji a Ty masz być zdolna do przyjęcia partnera. Jeśli coś w tym zakresie nie będzie działało, to potem będzie boleć.
Pozdrawiam.

Chyba zupełnie zignorowałeś to co ona pisała o swoich uczuciach. Pytam jeszcze raz: dziwisz się że dziewczynie przeszkadza że jest traktowana jak rzecz?

Widzę, że lubisz generalizować pewną grupę.
Wróć teraz do pierwszego postu:Jeśli chłopak traktował ją jak rzecz,
to moim zdaniem wcale się nie modlił, ale kombinował jak się z nią przespać

A w tym linku który dałeś pierwszy punkt to "Pornografie zabierze Ci zdolność patrzenia na kobietę i mężczyznę jako na osobę".

Nie generalizuję. Odniosłam się do słów Kornelii o "rozbieraniu wzrokiem", o tym że się czuje zdradzona i o tym że jeśli nie pozwala chłopakowi na "więcej przytuleń i pocałunków" to on się obraża.

Rozumiem jak najbardziej uzależnienie od czegoś i to że człowieka uzależnionego nie należy z góry odrzucać. Ale z drugiej strony życie z człowiekiem, uzależnionym stanowi duże ryzyko, może być bardzo przykre i niszczące dla drugiej strony. A przecież nie ma obowiązku być z kimś - uzależnionym czy nie - jeśli się tego nie chce.

Z tego co czytam da się wyczuć, że dla Ciebie Bóg jest na pierwszym miejscu, więc to naturalne, że buntujesz się. Chcesz czystości, a Twój chłopak ciągnie Cię w dół. Myśli o własnej przyjemności. Wg mnie potrzebujesz kogoś, dla kogo Bóg jest na pierwszym miejscu. Wtedy będzie wszystko jak należy. To jest przyczyna tego oddalenia, że nie podoba Ci się Jego dusza.

Moim zdaniem powinnaś poważnie z nim porozmawiać. Jaki ma stosunek do NPR, aborcji, in vitro itp. Czy chce się zmienić? Co robi w tym kierunku? Fakt, że jesteś jeszcze młoda, ale skoro się rozmijacie w przyszłym widzeniu rodziny to do czego prowadzi taki związek?
Czy będzie chciał się z Tobą codziennie modlić? Wychowywać dzieci w wierze?

Jeśli się rozmijacie w temacie duchowieństwa to wg mnie lepiej będzie się rozstać.