Absurd. Gdyby bogaty młodzian okazał autentyczną gotowość bezrozumnego wyzbycia się wszystkiego w try miga - czy byłby później wiarygodny dla swoich partnerów handlowych? Kredytodawców, zatrudnionego personelu? Własnej rodziny?

Dla Jezusa byłby wiarygodny.

OK. Masz rację. Dla Jesusa zaparłby się całej reszty. Himalaje egoizmu i alienacji. I myślisz serio, że to podobałoby się Jezusowi? Po co psuć Dzieło Ojca? Oczekiwać obcych człowieczeństwu , wrogich dla społeczności zachowań ?
Co Jezusowi z tego?

Co Bogu z nieludzkiej , robotycznej postawy Abrahama?

A co apologetom z czynienia z Boga i Jego Syna odklejonych alienów?

A gdyby młodzieniec nie dotarł nawet do domu np. zostałby po drodze ograbiony i śmiertelnie ugodzony? Co z rodziną, co z kredytobiorcami lub jego personelem...
No cóż sam wybrał śmierć na wieki nie zdając sobie sprawy, że może ona nadejść prędzej niźli się spodziewa.

Bóg uczynił wszystko dla własnej i Syna chwały, a tą chwałą są Ci którzy Syna wybrali.

Ano, nie. Bóg nie jest narcyzem, aby czynić coś dla swojej chwały.

Ciepło, ciepło, coraz cieplej. Infantylizowanie, uczłowieczanie Boga świadectwem ludzkich deficytów wyobraźni.

Idący, dlaczego nie rozważasz przystąpienia do zgromadzenia bardziej konsekwentnego, bliżeszego ewangelii jak np. Bractwo Szwajcarskie? Uznają oni zwierzchnictwo Papieża.

Tak ino gwoli ciekawości, parę pytań:
Co to jest Bractwo Szwajcarskie?
Na jakiej ewangelii się opierają i dlaczego nie na Ewangelii?
Chyba, że z tą Ewangelia to tylko błąd ortograficzny.

Czy możesz wyjaśnić, skąd ten pomysł?
W czym widzisz niekonsekwencje (i wobec czego)?
Czy możesz w czym to Bractwo Szwajcarskie jest bardziej konsekwentne?
I jakieś info, na temat tego Bractwa. Czy chodzi o Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X?
Czy należysz do nich, skoro tak napisałeś?

Tak, mam na myśli dokładnie to zgromadzenie. Funkcjonują oni na obrzeżach KK, jednak ciągle w nim formalnie są, sprzeciwiają się modernizmowi, krytykują niektóre postanowienia SWII i uważają, że pogłębiły one kryzys Kościoła. Powiedziałeś, że nie że wszystko co ma aktualnie miejsce w kościele, również w kwestii kierunku doktryny Tobie odpowiada, lecz nie masz gdzie pójść, nie ma alternatywy. Dlatego proponuję Tobie to zgromadzenie jako miejsce w KK, jednak bardziej konserwatywnym jego skrzydle.

Lefebryści mają nieuregulowany stosunek do Kościoła, choć uznają (w jakiś sposób) władzę papieża.
Rzeczywiście są zakonserwowani w XIX wieku. Nie potrafią zrozumieć Nauki Chrystusa, której motywem naczelnym była miłość i miłosierdzie. A nie surowość.
Gdy w latach sześćdziesiątych wprowadzano sukcesywnie postanowienia SVII, oczekiwałem na nie. Przyjmowałem z ciekawością i zadowolenie. Z pewnymi wyjątkami. Np. procesyjna forma przystępowania do komunii świętej, niezbyt mi się podoba. A także stawanie tyłem do tabernakulum. A poza tym, same pozytywy.
Prawdę rzekłszy, spodziewałem się dalej idących zmian. Takie opinie panowały w środowisku inteligencji katolickiej. M.in. spodziewałem się zniesienia obowiązkowego celibatu. I dziwię się, że tego nie uczyniono. Sądzę, że to nieuniknione.
Jestem przeciwny modernizmowi. Ale Kościół żyje. Każdy żywy organizm musi się adaptować. Zachowywać niezmienny rdzeń, pryncypia, to co najbardziej istotne. Czyli treść. A formy powinny ewoluować.
Dodam jeszcze uwagę, że kwakrzy są jeszcze surowszymi konserwatystami niż lefebryści. Uważam, że przeginają. Choć jednocześnie uważa, że jest w tym jakieś piękno.
Gdybym miał być konserwatystą, to za sensowne uznałbym powrót do zasad Kościoła pierwszych trzech wieków. Ale to jest niewyobrażalne.