Andi Srodka !

Sam musisz dokonać wyboru , co jest dla Ciebie ważne.
Poznaj opinie innych , ale pamiętaj że to Ty podejmujesz decyzje i Ty ponosisz jej konsekwencje. Zastanów się co jest dla Ciebie ważne.
Jaki jest twój priorytet.

----------------------------------------------------------------------------------

Jaga !

Zatem serdecznie witamy nowego dyskutanta [~ke]

Nie, ale nie traktuję ich też tak jakby NT zamazywał te niezbyt wygodne dla wizerunku Boga rzeczy z ST. Gdy Bóg kazał wybijać podbitą ludność albo kamieniować za jakieś przewinienia, nie miało to nic wspólnego z zatwardziałością ludzi. Spytam więc jeszcze raz - co jeśli Twój Bóg powie Ci, że masz zabić człowieka?[/img]

Bóg też nakazał Abrahamowi swojego syna Izaaka...jak skończyła sie ta historia? w ostatniej chwili nie powstrzymał Abrama. Był to test wiary Abrahama. Wiem, że Bóg nie pozwoliłby mi zrobić coś złego. Pytanie: co jeśli Twój Bóg powie Ci, że masz zabić człowieka? podszyte jest złym...tak czuję. Ja ufam Bogu, staram sie żyć tym ca codzień mimo iz to bardzo trudne, bo doświadczyłam już Jego obecności w moim życiu, ale mam też kryzysy. Teraz również czuję pustkę w sercu...

wkradla sie pomylka językowa: powstrzymał Abrama zamiast nie powtrzymal

Incognito a jaka jest twoja wiara? opowiedź o swoim doświadczeniu Boga, jesli oczywiście nie jest to zbyt śmiała propozycja, a jesli zbyt dla ciebie osobiste to przepraszam

Witaj Jaga.
Przeczytaj zatem o historii przysięgi Jerftego Gileadczyka (Sdz 11,29-40)
Początek:
"Duch Pana był nad Jeftem, który przebiegał dzielnice Gileadu i Manassesa, przeszedł przez Mispa w Gileadzie, z Mispa w Gileadzie ruszył przeciwko Ammonitom. 30 Jefte złożył też ślub Panu: 'Jeżeli sprawisz, że Ammonici wpadną w moje ręce, 31 wówczas ten, kto [pierwszy] wyjdzie od drzwi mego domu, gdy w pokoju będę wracał z pola walki z Ammonitami, będzie należał do Pana i złożę z niego ofiarę całopalną'".

Jako pierwsza wyszła jego własna córka. Tym razem nie było happy endu...

Moje doświadczenie Boga jest szukaniem Go przez całe swoje życie, w księgach, rekolekcjach, wspólnotach - pomimo tego nigdy nie poczułem Jego obecności ani świadomości że mogę na Nim polegać. Moja wiara jest ruiną rozwaloną deszczem meteorów wątpliwości i trzęsieniem braków odpowiedzi. Teraz jestem na etapie zastanawiania się czy tej ruiny nie zrównać z ziemią zupełnie, czuję się strasznie oszukany.

I....jaka ma być twoja konkluzja? co chcesz udowodnić? być może nie znam aż tak perfekcyjnie PŚ jak ty, ale na prawde mimo tej wiedzy nic nie zmienia sie w mojej relacji do Boga. Przecież rozmawiamy o wierze i o tym czy ktos ufa, wierzy czy też nie ( dlaczego tak sie dzieje) nie decyduje fragment z PŚ. Filipiarz:-) a na czym ty opiersz swoją wiarę?

Incognito wiem co czujesz i to nie jest banał wysnuty z rękawa. Ja też tak często czuję mimo doświadczenia wspólnoty, modlitwy. Kto powiedział, że chrześcijanin będzie odczuwał euforię podczas modlitwy...czy z faktu przyjecia Komunii... A co jeśli na końcu tej drogi okazałoby sie, ze Bóg wybrał Cię, że jesteś Mu szczególnie bliski? czy ta ruina byłaby warta odbudowania? to są pytania, które muszą znaleźć odpowiedz z tobie. ważne jest poczucie bycia w Kościele mimo tej strasznej pustki poczucia samotności, którą ja osobiście czuję. Nie wiem czy udało mi sie to ubrać w słowa

Na naukach Jezusa, Jagno. Dlatego nie traktuję poważnie katolików cytujących ST dla dowodzenia swoich racji. Dlatego również cytuję ST - dla pokazania jak obosieczna jest to zabawa.

Odwołałaś się do ST, ja też. Jerftego, wg Biblii Bóg nie postrzymał.

No i wynika z tego że:
1.
Zły człowiek = bezbożny człowiek np. ateista czy innowierca.

... czyli warunkiem koniecznym nieba jest ślepa wiara w Boga ... a to jest dowód że wszystko jest piecem albo Bóg jest idiotą.

2.
Bezbożnikowi (np. ateiście) Bóg przygotował wieczne męki piekielne

.. co to za Bóg który obraża sie na dobrego, wspaniałego człowieka ateistę któremu z logicznego myślenia wychodzi że Boga nie ma - taki Bóg jest po prostu śmieszny .... jest fałszem.

Takich bzdur w średniowiecznych Synodach jest cała masa np. nieomylność papieża, definicja nienaprawialnego grzechu przeciwko Duchowi Św, grzech apostazji=piekło itp.. - jak tu wierzyć KRK ?

Czemu KRK nie odetnie się od takich bzdur .... ?

Jest to dowód, bo Ty jako ateista nie wejdziesz do Nieba?? Czyli się boisz jednak i szukasz usprawiedliwienia i jakiejś "furtki", żeby dla Ciebie też znalazło się miejsce.

Czemu Bóg jest idiotą, bo ludzi, którzy Go odrzucają nie chce na siłę mieć koło siebie??

Widzisz prawda jest ciężka do przełknięcia. Widzę, że Ty jednak nie jesteś prawdziwym ateistą. Jesteś człowiekiem, który buntuje się przeciw Bogu, bo Ten nie popiera Jego zachowania. Mówisz, że On nie istnieje, ale gdybyś od Niego uzyskał aprobatę do swoich czynów to byś nie zaprzeczał Jego istnieniu. Nie masz odwagi, powiedzieć Mu "nie" i to dobrze. Bo jest szansa, że jeszcze się ockniesz.

Możesz tutaj napisać jeszcze raz, że to jest bez sensu, bo tylko 10% wierzących pójdzie do Nieba a reszta do Piekła i dlatego Bóg jest idiotą. Ale ja Ci odpowiem to samo: Bóg nie jest idiotą - niech ludzie się zaczną stosować do Jego słów, a nie On do nich.

O to bym się nie martwił, Bóg z założenia wie i słyszy wszystko
Wygląda na to, że nie słyszysz Jego odpowiedzi, coś Cię od Niego odgradza ...
ST powstał naprawdę bardzo dawno temu... Powyższy tekst jest jednak raczej symbolicznym wezwaniem do absolutnego posłuszeństwa Bogu. W końcu za czasów Abrahama nie było jeszcze 10 przykazań...
Od tamtego czasu wydażyło się bardzo wiele, choćby 10 przykazań, nauki Jezusa...
Dziś nikt normalny nie mógłby chyba uważać, że Bóg nakłania go do zabójstwa. Wtedy jeszcze nie było to takie jasne...

To ja powiem o sobie. Zawsze wierzyłem w jakąś najwyższą istotę, nauki Jezusa wydawały mi się jak najbardziej słuszne, ale "nieżyciowe". Od kilkunasu lat drążyłem problem wiary i nagle stwierdziłem, że Jezus jest w moim sercu. Tak po prostu. Co więcej zawsze tam był, po prostu go nie dostrzegałem.
Muszę Cię jednak uprzedzić, że moja wiara doprowadziła mnie do odejścia od Krk. To nie Krk mnie nie zbawi tylko Chrystus. A ja w Krk Jezusa nie znalazłem...

Przyznam, że nie rozumiem powyższego. Mogłabyś rozwinąć?

Chmmm... Nie wiem czy Twoje poczucie samotności nie wynika z tego, że po prostu jesteś samotna. Brzmi to trochę śmiesznie, ale może to być prawdą, prawdą której nie dopuszczasz do siebie... Może Twoje życie mimo, że jest zgodne z wyznawana wiarą, nie jest tak naprawdę tym czego byś naprawdę chciała. Może dlatego masz kryzys wiary? Bo chcesz innego życia? Konflikt życia i wiary może też prowadzić do odrzucania życia... Miałaś kiedykolwiek choćby przebłyski myśli samobójczych?
Myślę, że odczuwasz jakiś wielki konflikt wewnętrzny, przy którym wszystko inne blednie...

Filippiarz:-) ja już kiedys miałam "inne" życie, bardzo wiele zła robiłam, wielu ludzi cierpiało przeze mnie... myśle, że hmm nie mysle ja to wiem przecież...nie moge wciąż zamknąć tamtego czasu...i kiedy jestem we wspólnocie mam wrażenie mimo iż to jest w sumie subiektywne odczucie, że nie nie pasuje, bo jak Bóg moze kochac mnie po tym co robiłam... a mimo o On jest Panem mojego zycia. o rany!! nie wierze, ze to powiedziałam...

Nic. Gdyby było tak jak to opisujesz, Bóg mógłby mieć pretensje tylko do siebie. Jeśli On gdzieś tam jest, to czemu się chował wiedząc, że Go szukałem? Co mi po Jego bliskości, skoro w niczym się nie objawia? Nie mam zamiaru na siłę zmieniać swojego życzia dla czegoś co mogę sobie jedynie wyobrażać.