Tego nie powiedziałem chodziło mi raczej o wartość takiej argumentacji.
Istnienie Boga jest równie prawdopodobne co istnienie św.mikołaja a, że w tego drugiego już nie wierzysz...

Cały swiat moze mi powiedzieć że nie ma dowodu na istnienie Boga a ja mówie Jest!!!!!!!!!!!!!!!!
własnie poraz kolejny doswiadczyłam jego obecnosci. Ludzi on was kocha nawet tych którzy w Niego nie wierzycie.l

Problem w tym, że podobne dowody może wysunąć wyznawca Allaha,Krishny czy tajemniczych dawców nasienia z kosmosu ala Däniken i są to argumenty równie dobre jak ten twój na istnienie Jezusa

O plizzzzzzzzzzzzzzzzzzz nie przekonam cie widze a ja mam inne sprawy na głowie teraz, bo me zycie zaczyna znów nabierac sensu ale
psytttttt............. Cisza wy w to i tak nie wierzycie a dla mnie nie mozliwe staje sie realne a wiesz czemu bo prosiłam tego w górze o to ale psytttttttt .......

Niemozliwe czy po prostu malo prawdopodobne?

Dlaczego uwierzyłam w Boga?

Alleluja.
Miłuję Pana, albowiem usłyszał
głos mego błagania,
bo ucha swego nakłonił ku mnie
w dniu, w którym wołałem.
Oplotły mnie więzy śmierci,
dosięgły mnie pęta Szeolu,
popadłem w ucisk i udrękę
Ale wezwałem imienia Pańskiego:
O Panie, ratuj me życie!

Pan jest łaskawy i sprawiedliwy
i Bóg nasz jest miłosierny.
Pan strzeże ludzi pełnych prostoty:
byłem bezsilny, a On mię wybawił.
Wróć, moja duszo, do swego spokoju,
bo Pan ci dobrze uczynił.
Uchronił bowiem moje życie od śmierci,
moje oczy - od łez,
moje nogi - od upadku.
Będę chodził w obecności Pańskiej
w krainie żyjących.

Na początku to rodzice mnie nauczyli chodzić do Kościoła. Potem, nagle na Mszy Św. odkryłam Prawdę. Przedtem mówiłam wykute na pamięć regułki, teraz wierzę w to co mówię!
Dlaczego wierzę? Nie wyobrarzam sobie życia bez Boga...

Mnie się wydaje,że wierzyć w BOGA to CZUĆ JEGO obecność i DZIAŁANIE. Wiara to też wielka łaska dana nam przez BOGA poparta różnymi przykładami z naszego codziennego życia. Jest wiele różnych momentów w naszej codzienności w których gdyby nie obecność BOGA który DZIAŁA poprzez wybranych sobie ludzi,wyglądałoby inaczej. Doświadczyłem tego w swoim już dość długim życiu.

Co prawda sam jestem niewierzący ale wydaje mi się, że jesteś w błędzie wielu wieżących nic takiego nie odczuwa czy to znaczy, że źle wierzą?

Ciekaw jestem czym to się przejawia bo jakoś nie zaóważyłem Boga w drugim człowieku(ani niczym innym jeśli mam być szczery) są jakieś znaki rozpoznawcze?

No. Nie potrafię Ci w krótki sposób odpowiedzieć na Twoje pytania. Jeśli (jak piszesz)jesteś niewierzący to widocznie masz powody. Jeśli traktujesz sprawy tak,że wszystko co dzieje się w naszym życiu jest DZIEŁEM PRZYPADKU to wcale Ci się nie dziwię. Nic PRZYPADKOWO nie dzieje się na świecie.Ja myślę,że będzie Ci to dane abyś na pewne sprawy popatrzył inaczej. Przypomnij sobie Szawła(póżniejszego ŚW PAWŁA).Przecież i apostołowie,którzy przebywali na codzień z CHRYSTUSEM widzieli cuda które czynił też mieli różne wątpliwości(słabą wiarę). Każdy z nas ma czasami wątpliwości. Przecież i Jezus modlił się:"BOŻE MÓJ BOŻE MÓJ CZEMUŚ MNIE OPUŚCIŁ"ale czy naprawdę BÓG GO opuścił?

Więc wszystko jest zdeterminowane przez Boga tak?
Wojny,epidemie,katastrofy mam rozumieć też?

Dlaczego w temacie "Dlaczego wierzysz w Boga?" podczas gdy jedni piszą na temat, czyli dlaczego wierzą, inni piszą nie na temat, czyli o tym, że nie wierzą??

Przyznam, że nie czytałam całego wątku. Jeśli powtórzę czyjąś wypowiedź, to przepraszam. Myślę, że gadanie ateistów pt. "uwierzę w Boga, jak mi udowodnisz Jego istnienie" jest pozbawione sensu, co więcej jest nielogiczne ("logika" jest, jak sądzę, jednym z ulubionych słów niewierzących).

Uwierzyć oznacza przyjąć za prawdę coś, co wykracza poza zdolności poznawcze rozumu. Stąd twierdzenie "uwierzę, jeśli udowodnisz" jest zaprzeczeniem samo w sobie. Skoro wiara jest zawsze wyjściem poza nasze pojmowanie, można mówić o ryzyku wiary, czy też odwadze wiary.

Z drugiej jednak strony, istnieje coś, co określić mogę jako pewność wiary - wystarczająca, by nawet w ciemności trwać przy Bogu. Jest tu również miejsce dla rozumu, czy intelektu - i to nawet spore. W ostatecznym rozrachunku jednak, wiara zawsze jest łaską.

Zarówno wierzącym, jak i niewierzącym polecam bardzo książkę Josepha Ratzingera "Wprowadzenie w chrześcijaństwo". Dyskutujących w tym wątku zachęcam zwłaszcza do przeczytania rozdziału pierwszego "Wiara w dzisiejszym świecie".

Podam jeden tylko cytat: Nikt nie może uniknąć całkowicie wątpienia ani całkowicie wiary; dla jednych wiara będzie istniała p r z e c i w wątpieniu, dla drugich p r z e z wątpienie i w f o r m i e wątpienia.

Założenie, że coś może wykraczać poza zdolności poznawcze naszego umysłu jest bezpodstawne.

Jeśli chcemy udowodnić, że czegoś nie da się udowodnić trzeba to najpierw udowodnić

Ale co ma zrobic ten, kto tej laski nie otrzymal, jak wlasnie wszelkiej masci bezboznicy na forum? Modlic sie lub pragnac tej laski nie da rady, bo bez laski wiara to jest tylko garstka sprzecznosci... Mozna tylko poznawac, a im bardziej sie poznaje, tym bardziej odpycha.


A nie daloby sie przytoczyc co ciekawszych rzeczy z tej pozycji? Ciezko z ksiazka dyskutowac, a to co piszesz wydaje sie ciakawe. Oczywiscie w innym watku, coby nie offtopowac tutaj.


Albo chociaz to rozwinac. Ni w zab nie kumam, za malo danych