Atei



Ja nie mówię o tym co jest pojęte ,a co nie jest pojęte tylko o tym co można sobie z łatwością wyobrazić a co wyobrazić sobie nie wsposób. Otóż jak widzimy nawet małe dzieci potrafią już sobie wyobrazić Boga a cóż dopiero dorośli.Wizerunek Boga nie jest nam obcy ,Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego .A przed Jezusem ludzie również znali Boga .I teraz jest pytanie ,czy można poznać coś czego nie można sobie wyobrazić ? -NIGDY! Zawsze poznajemy to co wcześniej potrafimy sobie przedstawić ,wyobrazić ,urzeczywistnić. Pustka o której mowa nie istnieje ,w jaki więc sposób poznać ją jeżeli jej nie ma ? Tak więc pozostaje Bóg ,którego znamy ,wyobrażamy sobie i urzeczywistniamy .Podkreślam więc to co powiedziałem wcześniej ,chociaż nie wiemy, czy Bóg istnieje to nic nie stoi na przeszkodzie ,aby w Niego wierzyć skoro potrafimy Go sobie przedstawić i wyobrazić chociaż nie do końca ,ale jednak .Dlatego człowiek nie wierzy w pustkę tylko w Boga.

Owszem ma, zresztą co jakiś czas powraca jak bumerang w różnych odmianach i postaciach, ale sens zawsze jest ten sam. Czyli można by zadać tu ogólniejsze pytanie: dlaczego zawsze istnieje „Coś” niż „Nic”? I jeszcze jedno, aby to Coś można było nazwać Bogiem, to dlaczego musi posiadać także dodatkowy atrybut - świadomość (lub samoświadomość)? Czyli nie może być ot, takie sobie Coś co tylko istnieje i nie jest świadome swojego istnienia.
Jest to bardzo ważny warunek ponieważ zakłada co było pierwsze (jajko czy kura ), przy czym pojęcie „pierwsze” nie jest adekwatne gdyż sugeruje, że „był” jakiś stan początkowy przed którym nie istniało absolutnie nic. Nie, tu nie ma jakiegoś konkretnego (namacalnego) początku który można by uznać jako ten pierwszy, podobnie jak nie można wskazać pierwszego punktu okręgu, gdyż każdy dowolny punkt (tego okręgu) jest zarazem ostatni.
Boga można sobie wyobrazić jako takie koło zamachowe, perpetuum mobile które kręci się w nieskończoność, albo energię która ciągle zamienia się z potencjalnej na kinetyczną i vice versa.
Pomimo, że następują po sobie ciągłe przemiany Boga, różne stany Jego istnienia, to jednak sama zasada pozostaje niezmienna. Czyli Bóg to świadomość, umysł który stopniowo przeobraża się w energię a ta w materię (formę), z kolei ta ostatnia zamienia się z powrotem w energię i dalej w świadomość, no i cały cykl się zamyka, a tych cykli jest oczywiście nieskończona ilość.

Cały problem w tym, że nie potrafimy sobie wyobrazić tych wszystkich relacji czyli istnienia, świadomości bez materii oraz stanu bezczasowego, jesteśmy więźniami systemu który nas stworzył, osadzonymi w czasie, przestrzeni i materii Zresztą nauka powoli dochodzi do wniosku, że te wszystkie aspekty (czas, przestrzeń, energia, materia) to skutki jednej nadrzędnej „Zasady” (przyczyny). A czemuż nie nazwać jej Bogiem?

To pytanie jest dziwne i źle postawione, bo powinieneś zapytać co istniało jak nie istniało nic? = wtedy miałbyś swoją pustkę. Tylko co to ta pustka w ogóle jest? Jak widzisz Teologia w jakiś sposób potrafi opisać atrybuty Boga które mają perfekcyjne odzwierciedlenie w rzeczywistości. O pustce wiadomo że jest pusta, a jak coś jest puste to lepiej podziękować. Wolę Boga, jest nieskończenie Bogatszy.

Logiczne jest, że gdyby pustka istniała od zawsze to, albo wszechświat by nie powstał, albo byłby nieskończenie stary a nie że istnieje dopiero 16 mld lat,

To akurat tylko oparta na niesprawdzalnych acz wygodnych założeniach teoria.

Pustka to słowo bliżej nieokreślone ,trudno jest zrozumieć znaczenie słowa pustka .Wiara w Boga pochodzi w prostej lini od poszukiwania prawdy ,przecież nie zawsze człowiek wierzył w Boga ,a językiem teologii należało by powiedzieć ,że zaczął wierzyć od momentu kiedy Bóg mu się objawił .Ja jednak nie posługuje się językiem teologii ,ponieważ nie jest zbyt popularny i tłumacze to sobie w ten sposób ,że człowiek kiedy zaczął myśleć i zadawać sobie pytania przyjął ,że wszechświat musiał mieć początek i tak jak wszystko ma swoją przyczynę intuicyjnie przyjął ,że i wszechświat musiał mieć swoją przyczynę ,którą bardzo wygodnie jest nazwać Bogiem .Jedną ze współczesnych teorii naukowych jest założenie ,że wszechświat nie musiał mieć przyczyny ,że zawsze był i tylko my ludzie o ograniczonych zdolnościach intelektualnych nie jesteśmy jeszcze w stanie sobie tego wyobrazić i to przyjąć .W tym świetle nie znajdujemy miejsca dla Boga ,ani dla pustki .

Tyle, że wszechświat miał początek około 16 000 000 000 lat temu. Pytanie brzmi skąd się on wziął te 16 mld lat temu? Na pewno nie znikąd.

[quote="0bcy_astronom"]Tyle, że wszechświat miał początek około 16 000 000 000 /quote]

To tylko jeden z istniejących poglądów. nieweryfikowalny tak samo jak istnienie Boga.

Oj to akurat nic nadzwyczajnego że wszechświat jest taki stary.

Przy obecnej technice wiadomo, że wszystko się od siebie oddala i to z coraz to większą prędkością na dodatek.
Gwiazdy od gwiazd, galaktyki od galaktyk.

Skoro się ciągle oddalają to kiedyś musiały zacząć się oddalać z jednego miejsca.

Na podstawie prędkości i tego jak jest wszystko rozmieszczone właśnie datuje się na 16 000 000. Ta liczba nie wzięła się znikąd.

Poza tym jest wiele dowodów na wielki wybuch jakieś dziwaczne promieniowanie, którego nazwy nie pamiętam itp.

Ok. ale wszystkie te obliczenia funkcjinują w obrębie konkretnej teorii kosmologicznej,które jest nieweryfikowalna. Mówi ona mianowicie,że w całym wszechświecie obowiązują takie same prawa fizyki. Oprócz tej teorii są również teorie zakładające istnienie wszechświata lub wszechświatów niematematycznych, kosmosu składającego sie z obszarów różnych pod względem obserwowalnych praw fizycznych.

Nieprawda. Nie tak samo. Znacznie lepiej (nieskończenie lepiej?) weryfikowalny. Istnieje duża liczba zupełnie konkretnych pomiarów i obserwacji astronomicznych, które dają się wytłumaczyć po przyjęciu teorii WW. Niekoniecznie wiek jest taki jak podany powyżej, niekoniecznie to, niekoniecznie tamto. Ale ta teoria jest teorią naukową, w odróżnieniu od wiary albo niewiary w Boga.

W sumie racja, że - nie tak samo. Nie dziwi mnie tez wcale,że fizycy pracują na takim modelu wszechświata,który da się badać i cośtamkolwiek w nim przewidywać. Chodziło mi jedynie o to,że tak czy siak przyjmowane są na użytek tych badań pewne złożenia niesprawdzalne-że w całym wszechswiecie obowiązują takie same prawa (chociaż mówi sie tez o obiektach, takich jak czarne dziury w których przestaje to byc oczywiste), że nie zmienią się diametralnie bez powodu za pięć sekund, że To co obserwujemy tam, oznacza to samo,co To obserwowane Tu. Ale racja-wydawanie sądów o Bogu ma zupełnie inny charakter.

A zastanowiłeś się chociaż nad gwiazdami? Mamy wiele gwiazd i czasem powstają nowe, ale zdecydowanie więcej gwiazd umiera. Nasze słońce ma już za sobą połowę życia.

Prawda jest taka że gdzieś za 20 mld lat nie będzie już prawie żadnej gwiazdy.

dziwne by było gdyby wszechświat istniał od nieskończoności i wszystkie gwizdy były przez nieskończoność bo one też umierają. A nowe nie mogą brać się znikąd.

Wszechświat mógłby zaistnieć sekundę temu w gotowej formie i też byś się nie zorientował, prawda?

Nie mógł powstać w gotowej formie