Czy ta teza została uzyskana w wyniku analitycznego myślenia?

Wlasnie. W przypadku badania wplywu myslenia na wiare, podobnie jak w kazdym innym badaniu moga istniec inne zalozenia (punkty widzenia) i inne zmienne ktore mozna wziac pod uwage.
W zwiazku z tym ani tezy ogloszonej przez badaczy ani tezy przeciwnej po prostu nie da sie wykazac.

Poszukaj moich rozmów z Rutusem. Może coś znajdziesz.

To wskazanie drogi.

A ktoś uważa inaczej? Może mistycy?

Czy nie powiedziałam Ci wcześniej tego? Dopóki szukasz masz szansę na znalezienie. Z tym, że określając się jako ateista deklarujesz zakończenie poszukiwań. Agnostyk wskazuje aktywną postawę.

Stworzeniem.

Z powodu? Zaintrygowaleś mnie.

Mistrz to nie samozwańczy tytuł, ale wybór tego, który naśladuje. Sądziłam, że jasno to sprecyzowalam. Istnienie wzorców jest istotne.

Nie zakładałam. Ja czytałam co piszesz. Nie mam prawa do swojej opinii? Nie znalazłeś się u T.Halika?

To niczego nie rozwiązuje, więc uważam, że spory są niepotrzebne. Są inne płaszczyzny porozumienia.

Dziękuję.

Komuś nowemu na forum raczej ciężko wyszukać odpowiednie rozmowy. Tu jest ostatnia rozmowa Lizy z Rutusem
viewtopic.php?p=665361#p665361

Właściwie wyniki badań zgadzają się z moimi przemyśleniami i obserwacjami. Gdy ktoś podchodzi do Biblii na chłodno, bez emocji (analitycznie), a do tego ma tendencje do literalnego odczytu, wtedy rzadziej będzie wierzył. Poniekąd podobne spostrzeżenia dostrzegam u wierzących (a co tam pisałaś, Liza, o mężczyznach w kwestii ich wiary?).

Tylko rzecz w tym, jak to zinterpretować. Tak jak Jajko (poprzez tytuł wątku) to jest już w zasadzie obraźliwe. Nie chodzi przecież o myślenie w ogólności, a jedynie o pewien sposób myślenia.

Nie zgadzam się. Badanie i jego wyniki są jasne i klarowne. Jest współzależność opisana w artykule. Można się spierać co do wniosków czy prawdziwości przesłanek i co zmienia przyjęcie innych, ale imho wynik jest faktem. Czy zaproponujesz inne wnioski? Liz trochę zaczęła ale ograniczyła się do onetowego streszczenia.

Bardzo interesujące, dzięki!

Każdy niereligijny system etyczny również. Coś bardziej konkretnego?

Ja to widzę inaczej. Mój ateizm polega na braku wiary w Boga osobowego wskutek właśnie poszukiwań. Wciąż czytam Biblię, ale utwierdza mnie w sprzeciwie. Na regale z książkami czeka Obirek - katolik, którego mam wrażenie odrzuciło większość katolików. Stoi tam obok książki Dennetta, Kołakowskiego, Hitchensa i innych. Słucham z uwagą obu stron.
Agnostycyzm - to rozumiem jako brak stanowiska. Jak można nie mieć stanowiska w kwestii religii?

Mówisz o relacji z Bogiem? Jeżeli tak, to w badaniu wiary wystarczy pytać właśnie, czy się wierzy, modli, przyjmuje prawdy wiary.

Z powodu tego, co Ewangelia przytacza jako jego słowa. Jest wiele dobrych rzeczy, ale trochę kontrowersyjnych. Przykłady - z pamięci, z góry przepraszam za przekręcenie czegokolwiek:
1) potwierdzenie, że pierwszym przykazaniem jest to, żeby wielbić Boga - jest łagodniej niż w ST, według którego Boga trzeba kochać i bać się, ale mimo wszystko, świadczy o próżności Boga i niewolnictwie człowieka. Jest to potwierdzone w innej części, w której mówi o nienawiści wobec najbliższych
2) działanie na poklask - cuda (część, w której żali się, że w którymś mieście uczynił ileś cudów a mimo wszystko nie uwierzyli mu.
3) rozszerzenie grzechu na myśli - doktryna chrześcijańska jest bardzo radykalna..
Jest tego sporo, dałem na razie trzy przykłady.

Ja nie piszę o odrzuceniu wzorców, tylko o krytycyźmie. Nie ma ideałów. Ktoś super znający jedną dziedzinę życia może się mylić w innej.


Masz prawo. Halik do mnie nie dotarł. To raczej literatura dla wątpiących a nie niewierzących oraz dla wierzących, by nie potępiali ateistów. Nie czujesz działania Boga? On się ukrywa, wszyscy wątpimy. Halik nie pomaga znaleźć wiary, mówi, żeby czekać i mieć nadzieję.

Biblia to księga pisana przez wierzących dla wierzących. Kluczem do jej odczytywania jest wiara. To duchowość. Myślenie to cecha psychiki. Inny poziom człowieczeństwa. Stąd niezasadne jest przypisywanie sposobu przewodzenia impulsów nerwowych w zależności od wiary. Muzzy zupełnie tego nie pojmuje. Nie rozumie też mechanizmu zmiany myślenia.

W końcu chcesz mnie zmusić do opowiadania o mężczyznach? Widziałeś reakcję? Od razu wydało się, że jestem blondynką.
Dobra. Zakaz czytania przez ateistów, dotyczy wierzących facetów.
Zza kratek konfesjonału w oczekiwaniu na dorosłego mężczyznę...
Mężczyźnie brak pełnej jedności i wzajemnego oddziaływania poszczególnych sfer oraz integracji psychicznej (np sfera duchowa i uczuciowa są raczej rozłączone). Stąd brak harmonii, ponieważ poszczególne sfery nawzajem nie uzupełniają się i nie koordynują. I tak, w mężczyźnie przejawia się intelektualizm, abstrakcyjny sposób myślenia. Jego sposób myślenia jest raczej nieosobowy, obiektywny, trzeźwy, realistyczny, często racjonalny.
Stąd szuka on w religii zwłaszcza zrozumienia wiary i latwo ulega dręczącym wątpliwościom (życie przyszłe). Odpowiada mu religia trzeźwa, której prawda zostaje potwierdzona pożytkiem dla życia i dobrym oddziaływaniem na świat.
Jego serce ulega rozumowi, a z trudem przychodzi mu ujawnić na zewnątrz przeżycia religijne. I dlatego z wielkimi oporami przystępuje do spowiedzi, gdy naciski otoczenia są większe. Niemniej w mężczyźnie tkwi głębokie życie uczuciowe.

Mężczyzna ulegając technicznej zmysłowości wieku staje się racjonalistą i z myśli ekskluzywnych w kategoriach technicznych pojmuje tylko te, które w tych kategoriach można pojąć. Wszystko obmyśla w kategoriach użyteczności i celowości. Nastawiony na zewnętrzność ogranicza się do działalności wytwórczej.
Wnętrze pozostawione jest anarchii i ślepym popędom. Łatwo ulega więc wpływowi masy, zaniedbuje swój rozwój duchowy i nie podejmuje za niego odpowiedzialności (z wyjątkiem zawodowej czy politycznej).
Ponieważ współczesny zmaterializowany mężczyzna dopuszcza tylko fakty doświadczalne, w większości traci zmysł tego, co Boże i tajemnicze. Bóg nie jest dla niego rzeczywistością prawdziwą. W miejsce prawdziwego Boga czci swoje bożki techniczne, pracę, pewność siebie, chęć bogacenia się- słowem uprawia bałwochwalstwo.
Nie patrzy na siebie jako użytkownika świata odpowiedzialnego przed Bogiem, lecz uważa siebie za pana świata.

Kapłan powinien dostosować się do nich, by długo nie czekali pod konfesjonałem (najlepiej umówić się w porze odpowiedniej dla faceta). Mężczyźni oskarżają się w sposób realistyczny i szczery. Upomnienie kapłańskie powinno być krótkie. Mężczyzna nieomalże obraża się, gdy spowiednik rozmawia z nim w sposób łagodny (uważa, że jest niepoważnie traktowany). pfff...starczy.
O młodych facetach są inne przemyślenia spowiednika...

A słyszałam taki komentarz ''nie trzeba mieć studiów aby wiedzieć że w środę się pości''.
Wiem, ze w środy się pości.
To nie chodzi o brak wiedzy na ten temat.

Zastanowiło mnie jedno: biblię pisali mężczyźni. I Liza pisze:



Mam rozumieć, że kiedyś mężczyźni myśleli w sposób ...bardziej kobiecy? Czy też może dzisiejsi mężczyźni myślą inaczej?

Jak to w środę? A nie w piątek??

Właśnie.
Osobiście przestrzegam piątkowego postu. ale jak są osoby które lubią bardzo pielgrzymować do Medjugorie a tam Matka Boża podobno nakazuje tez środę.
A niech sobie poszczą przez cały tydzień.
Tylko o to w tym chodzi, że bardzo ta osoba uczepiła się studiów.
Czyli ''nie trzeba mieć studiów''.
A jeśli Bóg chce aby ktoś studiował. Nie można w to wiary mieszać przynajmniej nie w taki sposób

Wskazuje najkrótszą drogę do Boga? A nie wiedziałam...

To uważaj, czy media nie podsuwają Ci autorytetów naukowych jako guru w sprawach moralności. Etycy tam raczej nie bywają.

Nie bardzo rozumiem o co chodzi...Czy to było studium porównawcze mężczyzn na przestrzeni wieków?