Poznałem Boga dzięki rodzicom. Pewnie część jak przeczyta to to napisze, że typowa katolicka rodzina i wychowanie: chrzest, komunia, bierzmowanie etc.

Ale Oni mi tylko wskazali, że Bóg jest miłością, ma dla każdego człowieka plan, pragnie abyśmy byli szczęśliwi.
Ponieważ Oni (rodzice) tak zrobili, a dla mnie są największym autorytetem poszedłem za nimi za Bogiem.
Spotkałem go niejednokrotnie. Na licznych rekolekcjach, ale przede wszystkim w drugim człowieku. W moim koledze ateiście, moim koledze który wierzy ale nie praktykuje, w koleżankach z klasy. Za każdym razem na inny sposób. W cierpieniu (chorzy), w niezrozumieniu, w radości, w pięknie, a przede wszystkim w miłości.. On (Bóg) tam był i jest. Tylko trzeba umieć Go poznać.
Przede wszystkim powiem tak, z całą pewnością, że KAŻDY CZŁOWIEK TĘSKNI ZA BOGIEM. Gdyż Bóg jest Miłością, a człowiekowi jedynej rzeczy której brakuje to jest właśnie ona - Miłość.
Spotkałem Boga, gdy nie umiałem kochać, gdy nie potrafiłem miłości przyjąć. Człowiekowi brak miłości, ale nie potrafi tego wyrazić, gdyż teraz panuje miłość,ale wlasna, każdy dba o siebie, nikt nie dba o drugiego.
A ci którzy chca ją innym okazać są pogardzani.
A problem Boga - jego istnienie związane jest z czymś innym. Że my - ludzi nie potrafimy go zobaczyć, dostrzec. On przychodzi przez świętych takich jak Ojciec Pio, Jan Paweł II, Matka Teresa, ks. Jerzy Popiełuszko.
Co ich łączy? Ze całkowicie poświęcili się innym. Widzieli Chrystusa w drugim człowieku. Chcieli być tak jak On - sługą.





Kwestia istnienia Boga - problem w tym, że człowiek chce mieć czarno na białym, ze Bóg istnieje. Ale Bóg już raz na ziemię przyszedł. Żył 33 lata. BYŁ i JEST. Skoro chcecie go ujrzeć idźcie na Msze ! W białym kawałku chleba jest Bóg.
Kiedyś jeden ze świętych powiedział :

Inna wizjonerka mówi, że :


Chcemy dotknąć Boga? Proszę, jedźcie na rekolekcje, gdzie podczas adoracji każdy może podejść do Monstrancji i dotkąć jej. Chcecie go jeszcze bardziej doświadczyć? Przyjmijcie Go w Komunii Świętej. To piękne i niesamowite, że BÓG, zniża się do przedmiotu, by być bliżej nas.
Jak jeszcze go doświadczyć?
Spowiedź. Gdy przed samym Zbawicielem uniżasz siebie, i zgadzasz się ze swoją niedoskonałością. A on w Miłosierdziu swoim, przebacza Ci z MIŁOŚCI.
Przypomnij sobie ile razy nie wybaczyłeś bliźniemu ? ile razy go przeklnąłeś?
ile razu mu złorzeczyłeś? A Bóg, chociaż go obrażamy, znieważamy, bluzgami przeciw niemu, UMARŁ za Nas, byśmy żyli, byśmy nie umarli na wieki.
I umarl za tych co wierzą w Niego i za tych którzy Go pogardzają.
Czyż można odmówić miłość temu który nas pierwszy ukochał? Cóż można mu dać, jak nie miłość, skoro wszytko jest jego? Tylko to możemu dać, że wpadniemy w ocean jego miłości, a On nas uczyni szczęśliwymi.

TYLKO JEST JEDEN WARUNEK !!
Musisz odrzucić siebie, swoje "ja", "miłość" egoistyczną.

Poczytaj Biblię, Jezus mówił o sobie Syn Boży, co znaczyło nie mniej nie więcej tylko człowiek, tak jak wszyscy ludzie od Adama i Ewy byli synami i córkami tego Boga który ich stworzył.

Gdzie Jezus mówił o monstrancji i zniżaniu się istoty Boga do przedmiotu?

Bombardujesz miłością, utożsamiasz z nią samego Boga, a wkoło tyle cierpienia, nienawiści, obojętności, jak je wytłumaczysz?


Bóg=miłość?

Boga ograniczyłeś do uczucia?

..czy za miłością?

Ja w swoim imieniu mogę powiedzieć (jako ateista), że ciekawią mnie różne teorie powstania Świata, natomiast nie ma dziś i nie wiem czy będzie kiedykolwiek taka teoria, którą będzie można uznać na 100% za prawdę.
Nie chodzi tu tylko o teorię powstania świata, ciekawią mnie różne teorie naukowe, ale to nie znaczy że w nie wierzę. Natomiast wybrałem tą drogę życia dlatego, że te teorie są dużo bardziej prawdopodobne niż teoria boga/bogów. Lepiej tak wytłumaczyć to co dookoła nas istnieje niż wytwarzać jakiegoś boga, który wszystko nam tłumaczy, lecz nie wiadomo jak wytłumaczyć jego istnienie.

"O wiele lepiej jest pojąć wszechświat takim jakim jest, niż trwać w iluzji, oferującej satysfakcje i pocieszenie." Carl Sagan

A jest to tożsame.

Ale niektórzy o uczciwym sumieniu, tworzą własną wizję Boga.I zostają ateistami

Ano wierzę w siebie


Chyba Ty.
Człowiek jest z natury doskonały.
Niedoskonałości nie stanowią jego natury.


Których wartości?
A jakich wartości brakuje Bogu?


Oczywiście, że nieprawda.
Świat duchowy jak najbardziej istnieje.
To tylko bogowie i "byty duchowe" nie istnieją.

Dostrzegam, dostrzegam świat duchowy, ale nie dostrzega tam bytów mitologicznych...


Sam tak myślisz i wymyślasz sobie wymyślonych opiekunów, a swoje myślenie przelewasz na innych - to się nazywa "projekcja".
A jak nie myślisz to przestań zmyślać (lub (oby nie) bezczelnie kłamać).


Pozwolę sobie sparafrazować i napisać co wygadują teistoiści:
żyjesz bo Bóg cię stworzył,
nie istnieje przyczyna i skutek,
Poprostu tak jest - Bóg tak chciał i tyle,
zło i dobro są osobowe,
świat się zmienia,
Wszechświat jest nieskończony,
Wszystko zawsze było jest i będzie,
Zauważyłeś?
Sporo to dokładnie to samo, a cała reszta to tylko lekkie mutacje...


Przepraszam, czy mógłbyś skończyć wycierać sobie swoją infantylną buźkę moją osobą, skoro wszystko co mówisz o mnie jest kłamstwem?


Wszystko jest w każdym z nas.
Możesz przerzucać winy i zasługi na swoich bajkowych przyjaciół, ale to nie zmieni faktu, że to od nas zależy wszystko i my jesteśmy za wszystko odpowiedzialni, a także nam należą się WSZELKIE ZASŁUGI, bo wszystko co złe i dobre zrobiliśmy, to zrobiliśmy MY, a nie ktoś inny.


No, ja też poznałem to o czym mówisz.
Ale ja to coś nazywam człowiekiem.


Jadłem opłatki - nie ma tam nic poza opłatkiem i moimi wymysłami.
Reszta wygląda na rytualny, spirytystyczny kanibalizm.


Polecam pójść do wszystkich, którym coś przewiniłeś i im to wyznać a potem przeprosić i się wytłumaczyć.
Znacznie lepsze, mocniejsze i skuteczniejsze.


To jest arabska mentalność.
Tymczasem nikt nie może zdjąć z nikogo odpowiedzialności za jego czyny.
Ludy pustyni wierzyły jednak, że ofiary i zabijanie mogą zmazywać winy.
Też w coś takiego wierzysz?
Bo jak nie, to wiara w Jezusa traci sens;
kojarzysz w Biblii Azazela (jak nie to wygugluj)?
Jezus to właśnie taki super-Azazel - kozioł ofiary.


Buddyzm jest tu zdecydowanie lepszy.

Jowan_Michael napisał(a):
TYLKO JEST JEDEN WARUNEK
Musisz odrzucić siebie, swoje "ja", "miłość" egoistyczną.


To odrzucenie "miłości" egoistycznej zdałoby się zacząć raczej od góry.Dać dobry przykład niedoskonałej,błądzącej gawiedzi

Wiesz co, może zostałeś urażony. Jeśli tak to przepraszam. Ale to pisałem z myślą o Ateiźmie o moim koledze ateiście. Ale takich jest sporo. Ale każdy ma jednak inaczej w głowie. ;D

Owszem i teraz przytocze słowa mojego kolegi ateisty:

Chociażby na temat dobra i zła:



2 cytat:

3. Do czego dąży człowiek?



Tak też potrafią myśleć Ateiści - wzorowałem się na moim koledze ateiście.

Pycha i czyste sumienie wzajem się wykluczają.

Ale niektórzy o uczciwym sumieniu, tworzą własną wizję Boga.I zostają ateistami [/quote]
Pycha i czyste sumienie wzajem się wykluczają.[/quote]

W takich kwestiach chyba nie.

Ale...Nie będziesz miał cudzych.......nie będę rozwijał tego wątku.

Jowan_Michael
Twierdzenia twojego kolegi nie mają się zbytnio do ateizmu - to raczej zlepek filozofii i metafizyki niezgodny z nauką (najbardziej rozwinięte zwierzęta rozumieją "dobro i zło", a człowiek jak najbardziej jest też zwierzęciem).