Sądzę, że chodziło raczej o rzeczy, których w ogóle nie da się dobrze opisać językiem mówionym, z racji jego nieuniknionych ograniczeń. I o to takich rzeczach nie ma sensu rozmawiać.

Na przykład o Bogu.

1 W warunkach (braku czasu) nie da się odróżnić skutku od przyczyny? Skąd wiesz że w warunkach braku czasu istnieją skutki i przyczyny?

2 Skoro model nigdy nie zawiódł rozumiem że sprawa jest już udowodniona . Kto otrzymał Nobla za to odkrycie?

3 Rozumiem że modelu nie można opisać słowami . Czy w takim razie model jest opisywany językiem migowym?

4 Nie zaliczam się , więc twój uśmieszek jest przedwczesny.

Właśnie dlatego mówimy o załamywaniu się przyczynowości w naszym rozumieniu tego słowa w takich warunkach.
Powiem więcej - za horyzontem zdarzeń czarnej dziury również dochodzi do załamania się przyczynowości, ale na nieco innych warunkach (tam dochodzi do funkcjonalnej zamiany zjawiska czasu i jednego z wymiarów - to opis z konieczności bardzo uproszczony, rzeczywistość jest o wiele bardziej skomplikowana, zachęcam do lektury). Więc mamy już opisane przez teorię dwa obszary z załamaną przyczynowością, i w każdym efekt jest oparty na nieco odmiennych zjawiskach. Nic nie wskazuje na to, że ta lista jest zamknięta.


Modele fizyczne opisuje się za pomocą uniwersalnego języka matematyki. Nazywanie (interpretacja) wyników bądź samego zapisu jest tylko niekoniecznym dodatkiem wspomagającym zrozumienie przez obserwatorów (odbiorców) pobocznych. Sygnaturę (++++) reprezentuje zapis g=dt^2+dx^2+dy^2+dz^2 (wszystkie cztery składowe równania są dodatnie, stąd taka postać sygnatury). Z oczywistych powodów wskazanego równania matematycznego (nawet tak prostego) nie da się precyzyjnie opisać słownie, stąd wymóg stosowania zapisu matematycznego.
Dla Pana taki warunek jest dziwny? Jeśli tak, to dalsza dyskusja traci sens, gdyż sam Pan stworzył dla siebie barierę nie do pokonania. Dodam - barierę sztuczną i całkowicie subiektywną - jakby specjalnie stworzoną na potrzeby tej dyskusji (zapewne w celu "udowodnienia" głupkowatej tezy).

Co oznaczają poszczególne dane w równaniu g=dt^2+dx^2+dy^2+dz^2

Z tego co widzę, nie są to dane tylko zmienne.

Ok
Co oznaczają poszczególne wyrażenia w równaniu g=dt^2+dx^2+dy^2+dz^2

Pan Rutus, jak zwykle - niczego nie zrozumiał, ale do obelg jest pierwszy. Co ma do tego językoznawstwo? Napisał Pan, że "nawet nie ma słów na opisanie" czegoś tam. No to dlaczego ich Pan nie stworzy, skoro to takie proste, zamiast zasłaniać się tym, że "nie ma"? A skąd się mają wziąć, skoro Pan ich nie wymyślił? Choćby nawet na potrzeby dyskusji? Z nieba mają spaść? (oczywiście, Pan nawet sobie nie wyobraża takiego rozwiązania, nawet gdyby było możliwe - (wy)myślenie czegokolwiek samodzielnie przekracza Pańskie horyzonty wprost od samych fundamentów, czuje się Pan dobrze jedynie powtarzając za książkami). Tyle, że, oczywiście, nie o tym mówimy - mówimy o sytuacjach, w których język mówiony jest po prostu nieadekwantny do opisu, nie jest w stanie oddać ściśle tego, co powinien, jedynym odpowiednim językiem, ściśle oddającym zagadnienie, jest np. matematyka (albo w ogóle nie ma żadnego języka - bo język musi opierać się na regułach, zatem nie nadaje się do rzeczy pozbawionych reguł). I o tej sytuacji powiedziałem - skoro się nie da, to się nie da. A jeśli się nie da, to nie należy tego robić! Nie można mówić o czymś, o czym się mówić nie da. Jeżeli więc ktoś mimo to o tym mówi, to wprowadza w błąd. I tyle.

No popatrz się jednak to, co nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić zostało nazwane i jakoś logicznie określone.
To że nie możemy określić skutku danej przyczyny nie oznacza że czasu nie ma tam. Ale mówimy tutaj o obserwatorze z zewnątrz.

Rozmowy na temat czarnych dziur to gadanie o domysłach i niczym innym.

Zjawisko załamania czasoprzestrzeni polega na tym, że w miejscu gdzie do tego dojdzie przestają obowjązywać znane nam współcześnie prawa fizyki (mówimy, że się załamują ale nie że nie istnieją). Miejscami takimi są czarne dziury, obiekty o nieskończenie wielkiej masie zgromadzonej w nieskończenie małym punkcie. Obiekty takie wytwarzają taką siłę grawitacji, że nawet światło nie może się z ich wnętrza wydostać. Nikt tak na prawdę nie wie co dzieje się w środku. Zgodnie z aktualną wiedzą w tym miejscu przestaje istnieć czas i przestrzeń
W NASZYM ROZUMIENIU TYCH POJĘĆ.

Proszę mi powiedzieć, jakimi pojęciami języka mówionego można określić miejsce, w którym nie ma czasu i przestrzeni - skoro wszystkie pojęcia zostały utworzone w warunkach zakładanego istnienia czasu i przestrzeni. Jeśli takich pojęć nie ma i nie da się ich utworzyć - to nie ma żadnego sensu mówienie o takim miejscu w jakikolwiek sposób. A jeśli ktoś jednak o nim mówi, to jest oczywiste, że nie mówi o nim, tylko o czymś innym, zatem nie mówi prawdy.

Nie muszę ich wymyślać, gdyż już istnieją. Proszę się nieco wysilić i poczytać coś więcej, niż modlitewnik, to pomaga na rozwój intelektualny i poszerzenie horyzontów myślowych.

Zapis już jest uproszczony, więc zamiast motać opisem słownym odsyłam do kilku źródełek (specjalnie w zdrobnieniu, gdyż kompletne źródła to komiska o rozmiarach i wadze bloczków betonowych).


Obu panów zapraszam do lektury tego samego zestawu:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Interwa%C5 ... zestrzenny
http://pl.wikipedia.org/wiki/Transformacja_Lorentza
http://pl.wikipedia.org/wiki/Niezmienni ... ywistyczny
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tensor_metryczny
i na koniec najprostsze:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rachunek_r ... BCniczkowy

Panie Rutus jeśli stawia Pan tezę niech Pan ma odwagę ja wyjaśnić a nie odsyłać do źródeł . Pan podał wzór więc powinien Pan wiedzieć czego dotyczy.
Przecież musi Pan wiedzieć co oznaczają poszczególne wyrażenia w prostym jak Pan pisze równaniu Uproszczę pytanie co oznacza: g oraz 2+dy ?

Mam prosbe a teraz skoro są źródła podane to teraz ładnie wszystkim tym którzy nie mieli fizyki i matmy z całkami i różniczkami wytłumacz to wszystko Jeśli potrafisz:)



wzór na niezależność interwału czasoprzestrzennego, od wyboru obserwatora inercjalnego

Przecież Pan sam powiedział, że nie istnieją



Jeśli przez efekty rozwoju intelektualnego i poszerzania horyzontów ma Pan na myśli to, co Pan tutaj prezentuje, to już wolę pozostać przy modlitewniku.

Nie istnieje precyzyjny opis zjawisk w takiej przestrzeni.
Istnieje przyjęte nazewnictwo takiego stanu, które pozwala w dyskusji określić, o czym tak w ogóle się dyskutuje.
Jak widać istnieje różnica, dla niektórych jak widać nieistotna.

I właśnie dlatego zadaje Pan pytanie takie, jak powyżej...
Oraz uważa, że należy "wierzyć" w dane naukowe.


Nie, dziękuję. Nikt mi przecież nie zapłaci za cykl wykładów z fizyki relatywistycznej i to prowadzony przed audytorium, które najpierw trzeba nauczyć absolutnych podstaw.
Jeśli ma Pan czas i chęci, niech Pan sam spróbuje, ciekawe, na jakim etapie Pan zwątpi przy takich odbiorcach...

O tym właśnie mowa: używając języka mówionego, można mniej więcej określić "o czym się w ogóle dyskutuje" - ale precyzyjnie nie da się w tym języku o takiej przestrzeni mówić. Nie należy więc twierdzić, że się to właśnie robi. Tyle.



A nie należy? To należy w nie nie wierzyć?