Nie rozumiem, czemu tak uważasz. Skoro policzone przez gracza prawdopodobieństwo, że wygrana znajduje się za drzwiami, które pierwotnie obstawił, wynosi 1/3, a szanse na to, że wygrana jest za drugimi z pozostałych drzwi, wynosi 2/3, to oczywiste, że powinien zmienić wybór i teraz obstawić drugie drzwi. Ponieważ to zwiększa jego szanse na wygraną. I tak rzeczywiście jest. Wiemy z doświadczenia, że taka strategia jest skuteczniejsza.


Ano właśnie. Prowadzący jest pewien, więc dla niego prawdopodobieństwo przybrało jedną z dwu skrajnych wartości. Gracz nie jest pewien, więc jego prawdopodobieństwo jest miernikiem tego, jakie ma szanse w jednym, a jakie w drugim przypadku.

W jakim sensie? Tzn. z jakich doświadczeń?

Z przebiegu rzeczywistych gier oraz ich symulacji. Kto zostaje przy pierwotnym wyborze, ten statystycznie częściej przegrywa niż odwrotnie. Zmiana drzwi częściej przynosi wygraną niż brak zmiany.

Może jeszcze inaczej:
Załóżmy, że jesteśmy widzami i oglądami teleturniej Mont Halla, w którym grający nie jest człowiekiem, z intuicją, być może liczącym prawdopodobieństwa w głowie, próbującym wnioskować z zachowania prowadzącego itd. Że graczem jest prymitywny "automat obstawiający". Nie wiemy, czym się kieruje, poza tym, że i w pierwszym i w drugim etapie wybiera jedne z zamkniętych drzwi, otwartych nigdy nie wybiera.

I teraz zastanówmy się, czy prowadzący swoimi działaniami ma wpływ na to, że gracz w danym momencie obstawił wygrane drzwi?

JedenPost - masz w wikipedii w opisie tego paradoksu na dole wielką tabelkę, gdzie rozpisane są wszystkie możliwe przypadki i jak byk wychodzi 1/3 do 2/3. To jest DOŚWIADCZENIE OSTATECZNE

Chyba czaję. Chodzi o to, że deklarując wybór wpływam na wybór prowadzącego, który musi dokonany przeze mnie uwzględnić, tzn. nie może otworzyć bramki, którą ja wybrałem, zgadza się? Co więcej, nie może też otworzyć bramki z nagrodą, więc jeśli to są dwie różne bramki, to tak naprawdę nie ma żadnego wyboru i wybór, który obserwuję jest pozorny, w istocie całkowicie zdeterminowany przez mój. Ergo: konkluzja zatem jest taka, że mój pierwszy wybór zdeterminował sytuację albo w 50% albo w 100%. Miałeś pan rację, metafora z kawału o policjancie jest w 150% adekwatna.

Paradoks Monty Halla jest tak naprawdę banalnie prosty. Jeżeli są trzy bramki, to prawdopodobieństwo, że wskażę właściwą, wynosi 1/3 - a prawdopodobieństwo, że wskażę niewłaściwą, wynosi 2/3, czyli więcej. Należy więc zmienić bramkę, bo to, że wskazałem na początku bramkę z nagrodą, jest mniej prawdopodobne niż to, że wskazałem pustą.

Przy czym powinieneś Dżony pamiętać o swojej logice - bramka pusta też jest pełna, choć jest pusta. Wszak samochód musi mieć sinik żeby być samochodem ale bez silnika też jest samochodem. Do bramki pustej można włożyć nagrodę i będzie pełna! Wobec tego juz teraz można ja traktować jak pełną.
Czemu tutaj stosujesz moją logikę a nie swoją, którą tak pięknie zaprezentowałeś w innym wątku??? Schizofrenia???

[ciąg dalszy tutaj - s33]

@JedenPost

Offtop usunięty. Wzajemne uwagi można zamieszczać w stosownym wątku: viewtopic.php?f=18&t=32426