Totalne niezrozumienie.

Są chrześcijanie, którzy biorą Biblię dosłownie... Kwestia tego, których jest więcej - a że raz na wozie, raz pod wozem...


Al-Quran Arabski (ale po polsku ) - Biblii nie znam za bardzo, czytałem tylko fragmenty. Ale leży na półce i czeka.


No ja akurat też nie ma żadnych wątpliwości
Ale idąc tokiem... Jeżeli człowiek A chce przejść przez rzekę i nie wie gdzie jest bród, a człowiek B jest pewien, że ów bród jest tam i tam (przy czym żaden tego nie widział), to czy człowiek A od razu powinien przestać myśleć i słuchać człowieka B? Czy jeżeli człowiek C jest pewien, że droga prowadzi przez wir, to wszyscy powinni tam skakać? Nie chodzi mi o to, że chrześcijaństwo jest złe - to ogólne przemyślenia.


Czyli jeżeli jakaś wiara wymaga mordu i krwawych inicjacji, w których możemy zginąć, to znaczy, że jest najprawdziwsze, bo jest najtrudniejsza?

Heretycy nie są chrześcijanami. Są poza Kościołem na takiej samej zasadzie jak reszta niewiernych.


Wiara to nie to samo, co łatwy do spostrzeżenia przez wszystkich fakt istnienia słońca. Słońce widzimy a Boga nie. Boga nie możemy spostrzec, bo dla ludzi, to będzie On widzialny dopiero po śmierci. O tym że Bóg jest, możemy poznać po objawach i znakach w przyrodzie. Nauki rozwijały się nie tylko dlatego, że coś dla człowieka jest widoczne. O wielu rzeczach dowiedzieliśmy się w wyniku logicznego toku myślenia. Zanim naukowcy zbudowali mikroskop elektronowy czy akcelerator, matematycznie opracowali model atomu i powiązań molekularnych cząstek materii.
Jest Bóg to jest prawdziwa wiara, którą On objawił ludziom, aby najdoskonalej Go czcili. Ja wiem, że tą religia i ta wiarą jest wiara Rzymskiego Kościoła, najstarszej instytucji świata i choćby przez ten sam fakt, należy tą prawdę przyjąć.



Czyżby! A co z cierpieniem, i codziennym krzyżem, które to cierpliwie powinniśmy znosić ofiarując je Bogu?

Jakie nieporozumienie? Może w miłości wrogów mam brać przykład z folksdojczów czy szabesgojów?

No ale ten opis pasuje do każdej wiary...




Właśnie - a tam masz dodatkowo mordować i przechodzić inicjacje. Nie wiem jak dla Ciebie, ale dla mnie mordowanie byłoby bardzo trudne

Rzymski Kościół potępia morderców.

Ale pisałeś, że im trudniejsza religia tym prawdziwsza - czyli Rzymski Kościół jest mniej prawdziwy?

Czy ludożerstwo w/g Ciebie, to ten ostatni stopień trudności?

W miłości o której nauczał Chrystus a miłości bym nie miał, byłbym niczym.

Hmm, no zapewne na żywca i to takiego, który zarazi nas śmiejącą się śmiercią
Tak więc jak widać, dochodzimy do absurdu, nieprawdaż? Dlatego zdefiniuj dokładnie co oznacza Twoim zdaniem trudność - i czy na pewno jest to najważniejszy miernik prawdziwości religii?

Trudność wiary katolickiej, polega na zwyciężeniu samego siebie, dlatego w czasach konsumpcjonizmu, niezwykle trudno jest ludziom zrezygnować z ofert tego świata, nawet takich najdrobniejszych jak codzienna modlitwa, czy wstrzymanie się od potraw mięsnych w piątki.
Już ten próg jest dla większości ludzi których znam, jest nie do przeskoczenia.

Bóg chciał śmierci własnego Syna? To próbujesz nam przekazać - że Bóg chciał, aby Chrystus cierpiał? Jeśli tak, to zaiste świetny z Ciebie chrześcijanin... przecież Bóg pragnie wszystkiego, tylko nie zła!

Trudność mojej wiary polega na zwyciężeniu samego siebie, dlatego w czasach konsumpcjonizmu, niezwykle trudno jest zrezygnować z pragnień, pamiętać o codziennej mantrze i asanach, wyrzec się mięsa (w moim przypadku wbrew otaczającym mnie osobom - żeby nie było, ja na razie nie jestem jeszcze niestety wegetarianinem), trzymać na wodzach emocje, walczyć z lenistwem i przez cały czas patrzeć na siebie krytycznym okiem by się doskonalić - a jednocześnie patrzeć na innych przez pryzmat współczucia.

Bóg chciał własne stworzenie odkupić od piekła.

Sądzisz, że bez własnej śmieci nie potrafiłby odkupić?