outsider napisał:

Dokładnie. To tak , jakby powiedzieć ,że prawo powszechnego ciążenia jest chrześcijańskie bo opisał je Chrześcijanin Sir Izaak Newton.

Co do porównań Jezus - Budda.
Jest wiele takich aspektów , na które obydwaj Nauczyciele wskazują w podobnym znaczeniu . Ludzkie serce. Niemal w każdym Kościele Katolickim wisi obraz Jezusa wskazującego na Serce z którego tryskają różnokolorowe promienie światła . Przypomina ono pryzmat, który rozszczepia jedno , powszechne , światło. Z drugiej strony praktykujący buddyzm , XIV Dalajlama tak się wypowiada : "Nie potrzebujemy Świątyń, nie potrzebujemy skomplikowanych systemów filozoficznych. Twój własny umysł, Twoje własne serce są Twoją Świątynią".
Warto też prześledzić właśnie trwającą wizytę Dalajlamy w Polsce . Wczoraj, w Gdańsku wspominał on między innymi swoje spotkanie z Janem Pawłem II gim w tych słowach : "(..) Gdy po raz pierwszy spotkałem się z papieżem, nawiązała się pomiędzy nami nić porozumienia, braterstwa - powiedział."
źródło http://wiadomosci.onet.pl/2701,1875642, ... kalne.html
Podkreślam słowo - braterstwa.
Jakże to różne od tych pełnych jadu wypowiedzi ludzi takich , jak outsider. Człowieku ! Jan Paweł II gi brata się z buddystą. Wypadałoby chociaż , abyś uszanował Jego Wolę. Dalajlama szczerze opłakiwał odejście Papieża Jana Pawła II go. W oświadczeniu , które z tej okazji wydał w 2005 roku wyraża się tak :
"Byliśmy także w całkowitej zgodzie (z Janem Pawłem IIgim) o potrzebie promowania porozumienia pomiędzy różnymi tradycjami religijnymi. Dzięki Jego zaproszeniu miałem przywilej uczestniczyć w spotkaniu międzyreligijnym w Asyżu, bardzo ważnym i doniosłym wydarzeniu. Pokazało to światowej społeczności, że nasze różne tradycje naprawdę mogą się razem modlić i przekazać wspólne przesłanie pokoju."
źródło http://wiadomosci.ngo.pl/x/104935;jsess ... F4A0420579
Buddyzm tybetański poszukuje Drogi Środka, współpracy , porozumienia ponad podziałami, nawet z Chinami, których tak boi się dzisiejsza chrześcijańska Francja ( nie wiadomo czy dojdzie do spotkania Sarkozyego z Dalajlamą dzisiaj w Gdańsku , gdyż Pekin ostro protestuje i grozi Francji sankcjami ). Współczesny Papież też woli nie drażnić Chin i nie spotyka się z Dalajlamą. Jak pokazuje historia nie przeszkadzało to jednak Janowi Pawłowi IImu pomimo troski o los chrześcijan w Chinach żywej tak wtedy , jak i dzisiaj . Wielcy ludzie nie dają się szantażować strachem i polityką. Wielcy ludzie szukają porozumień , a nawet braterstwa wyrażając tym szacunek dla inności.
Wszyscy wypowiadający się tutaj userzy o opcji pro-buddyjskiej robią to w sposób kulturalny i życzliwy, ze współczuciem i empatią. Nie da się tego samego powiedzieć o adwersarzach, niestety.

Inną metaforą jest sala luster Fazanga
http://www.fractal.art.pl/idee-0.html
Tu mówi też o demonstracji (o modelu rzeczywistości):
Natomiast wolność od przeszkód czasów - przeszłość wchodząca w przyszłość i przyszłość wchodząca w przeszłość - nie może być ukazana w tej demonstracji, gdyż jest to przecież demonstracja statyczna, pozbawiona dynamiki elementów czasowych. Przy pomocy zwykłych środków trudno jest zademonstrować wolność od przeszkód czasów i wolność od przeszkód czasu i przestrzeni. Aby być w stanie obserwować taką "demonstracje", trzeba najpierw osiągnąć inny poziom.

Najlepsze życzenia z okazji Bożego Narodzenia.

Obyśmy mieli dla siebie więcej cierpliwości, ciepła oraz umieli w akcji realizować obrane przez nas Ścieżki w duchu porozumienia i wspólnego działania dla dobra wszystkich.

W pokłonie

Marcin

Mam dość ciekawą interpretację narodzin Jezusa.Otóż wiąże się to z odwiedzinami trzech mędrców ze wschodu.
Nie tak ważne wydają się same narodziny Jezusa jak właśnie ta wizyta.Ci trzej mędrcowie ze wschodu to mogli być mnisi buddyjscy którzy przyszli do odnalezionego inkarnowanego wysokiego lamy(nauczyciel buddyjski,tulku).A te podarki ,to nie żadne prezenty a przedmioty należące w poprzednim życiu do tego lamy. I nie przyszli tuż po jego narodzinach ,tylko parę lat później gdy był w stanie rozpoznać te przedmioty .
Chrześcijaństwo dość długo uznawało reinkarnację.

Zyczę wszystkim aby ten czas radości,pojednania i miłości dla tak wielu.Nie był chwilą,tylkopozostał w sercach wszystkich już na zawsze.

Koncepcje można mieć różne, nikt nie broni. Nie ma obowiązku, by były właściwe - to prawo koncepcji.

Ale chrześcijaństwo NIGDY nie uznawało reinkarnacji.
I jest na to dowód wprost - w Piśmie Świętym pada stwierdzenie, że dane jest nam jedno życie, a potem śmierć.

W Biblii zawsze można znaleźć cytat podpierający dowolną koncepcję, np. taki:
/Koh 3:21/
"Któż pozna, czy siła życiowa synów ludzkich idzie w górę, a siła życiowa zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?"

Pozdrawiam świątecznie
ddn

A oto słowa Jezusa, który niejako potwierdza swe wcześniejsze egzystencje i jednocześnie jest tego faktu w pełni świadomy, co wzbudziło niegdyś gniew ortodoksyjnych Żydów i gorszy do dziś również chrześcijańskich ortodoksów. Jezus wiedział dobrze co mówi.

Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.
(Ew. Jana 8:57-59)

To, że potwierdza w ten sposób swoje wcześniejsze życia, to już nadinterpretacja moim zdaniem.

Jezus mówiąc "zanim" ustala jednoznacznie porządek zdarzeń, że oto On wyprzedza w czasie Abrahama. Nadto stanowczo twierdzi, podkreślając to dwukrotnie, że powinniśmy te Jego zapewnienia uważać "za prawdę".

Jest też taki fragment ewangelii gdy Jezus pyta się uczniów, za kogo Go ludzie (tłumy) uważają?
u Mateusza jest:
A oni odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków.
u

u Łukasza:
Oni odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał.

Te wypowiedzi mogą świadczyć, że idea reinkarnacji nie była obca Żydom w czasach Jezusa.

Ale zmartwychwstanie nie jest tym samym co reinkarnacja.
Ja uważam, że w Biblii nie ma żadnych twardych dowodów na wiarę w reinkarnację, za to są twarde dowody na zaprzeczenie tej wierze.

Po pierwsze, Biblia nie jest spisem "twardych" ani nawet "miętkich" dowodów.
Jest tam dosłownie wszystko, co tylko komu uda się znaleźć.

Po drugie, nikt naprawdę nie wie czym jest zmartwychwstanie i czy jest/nie jest tym samym co reinkarnacja. Obie te koncepcje polegają na wierzeniach w jakąś możliwą kontynuację w świecie tej samej osoby po jej niewątpliwej śmierci. Jeśli ktoś taki "pamięta" coś z wcześniejszej egzystencji, to jest to tylko jego własne doświadczenie. Można mu tylko ufać lub nie, gdy o tym mówi. Zapewne jest też fizycznie niepodobny do zmarłego za jakiego się podaje. Dopiero po jakichś cechach i znakach można próbować go rozpoznać, jak owe tłumy, które widziały w Jezusie odrodzonego wybitnego proroka (Jana Chrzciciela, Eliasza, Jeremiasza itp. zmarłych), albo jak uczniowie w Emaus, którzy poznali inkarnację Jezusa po łamaniu chleba. To oczywiście jest mit, ale dobrze oddający mentalność wczesnych chrześcijan.

A mnie od jakiegoś czasu nurtuje jak przedstawia się sprawa piekła w buddyzmie...

bo myślałam, że go nie ma(wg. teologii buddyjskiej) - ale chyba jest...

Zencogito kiedyś wyjaśniał w wątku o wizjach piekła
viewtopic.php?p=263183#263183

Zn. primo nie ma "teologii buddyjskiej". Jest coś takiego jak Dharma (czyli Nauka i Dyscyplina).

Co do piekieł w buddyzmie to są piekła ciepłe i gorące.

Zobacz też np. http://encyklopedia.budda.pl/Dodatki/artykuły/Sześć%20światów.html

Pozdrawiam
/M