Aha, "zarzucono". Nie ma jak "twarde dowody".
Za to kompetencje Kozioła do spółki z JedenPost są niepodważalne

O chronologii wydarzeń mówił proboszcz parafii ks. dr Andrzej Ziombra. Przypomniał, że miało ono miejsce podczas Świąt Bożego Narodzenia, 25 grudnia 2013 r. na pierwszej Mszy świątecznej. Podczas udzielania komunii św. jeden z konsekrowanych komunikantów upadł na ziemię. Po podniesieniu go, umieszczony został w kielichu z wodą, aby zgodnie z zaleceniami liturgicznymi nastąpiło jego rozpuszczenie. Kielich został umieszczony w tabernakulum. W dniu 4 stycznia 2014 r. jeden z księży podczas sprawowania Mszy św. po zaglądnięciu do kielicha stwierdził, że konsekrowany komunikant nie rozpuścił się, a na jego mniej więcej 1/5 powierzchni pojawiło się przebarwienie. Następnego dnia został o tym poinformowany ówczesny biskup legnicki Stefan Cichy. Zgodnie z jego sugestią, odczekano dwa tygodnie. Po sprawdzeniu stanu zachowania, stwierdzono, że część nieprzebarwiona opadła na dno kielicha i się rozpuściła, a część przebarwiona ciągle utrzymywała się na powierzchni. Wtedy Biskup legnicki podjął decyzję o powołaniu specjalnej Komisji w celu wprowadzenia procedur zmierzających do wyjaśnienia tego wydarzenia.

Następnym krokiem było zlecenie Zakładowi Medycyny Sądowej we Wrocławiu pobrania materiału badawczego, 26 stycznia 2014 r. W dniu 10 lutego przebarwiony fragment z kielicha został przełożony na korporał, a następnie do naczynia liturgicznego zwanego cyborium i pozostawiony w tabernakulum, gdzie przebywa do dnia dzisiejszego.

Szczegółowo o sposobach pobrania próbek i o wynikach badań mówiła doktor Barbara Engel, kardiolog, która została zaproszona przez ówczesnego Biskupa legnickiego do prac Komisji. Próbki zostały pobrane zarówno z samego komunikantu, jak również z kielicha, w którym był przechowywany, pobrano też próbki wody, wina i innych komunikantów, z których część została wcześniej pobrana do konsekrowania podczas Mszy św. Łącznie było to 15 próbek.

Uwagę obojga naukowców zwróciło także zjawisko "wzajemnego przenikania się".
Co jest jeszcze niepojęte - zauważa profesor Sulkowski - tkanka, która pojawiła się na komunikancie, była z nim połączona w sposób ścisły, przenikając podłoże, na którym powstała. Proszę mi wierzyć, że nawet gdyby ktoś zamierzał dokonać manipulacji, to nie potrafiłby tak nierozerwalnie połączyć tych dwóch struktur.

Profesor Sobaniec-Łotowska również zwróciła uwagę na ten aspekt:
To niezwykłe zjawisko przenikania się komunikanta i włókien mięśnia serca obserwowane zarówno w mikroskopach świetlnych, jak i mikroskopie elektronowym transmisyjnym jest dla mnie również dowodem na to, że nie mogło tu być ludzkiej ingerencji.

Gdyby chodziło o przekonanie niewierzących do cudu, badacze musieliby wiedzieć wcześniej że nastąpi cud i śledzić jego wystąpienie.
Więc zarzut od czapy.

To niezwykłe zjawisko przenikania się komunikanta i włókien mięśnia serca obserwowane zarówno w mikroskopach świetlnych, jak i mikroskopie elektronowym transmisyjnym jest dla mnie również dowodem na to, że nie mogło tu być ludzkiej ingerencji.

podłoże mogące odpowiadać strukturze Hostii

Pierwsze wyniki komisja otrzymała już kilka tygodni później. Jak mówiła doktor Engel z obrazów histologicznych wykonanych przez naukowców z Wrocławia wynikało, że struktury włókniste najbardziej przypominają włókna mięśnia serca. Jednocześnie przyznała, że materiał był bardzo trudny do badań więc potrzebne były kolejne.
Badanie, które w badanym preparacie miało ujawnić grzyby wykazało, że miejsca przypominające mięśnie włókna sercowego nie wybarwiały się. - Wybarwiała się natomiast grzybnia, która temu towarzyszyła - mówiła kardiolog.
Wśród szeregu badań przeprowadzono też sprawdzenie DNA. Tego jednak w hostii nie stwierdzono. - Badania przeprowadzone we Wrocławiu ostatecznie nie odpowiedziały na nasze pytania. Istniała natomiast silna sugestia, że w obrazie histologicznym mamy do czynienia z silnie zautolizowaną tkanką mięśnia sercowego - podkreślała kardiolog. Co więcej, obraz pokazywano kolejnym lekarzom, którzy w większości mieli przyznawać, że "obraz jest trudny do identyfikacji, ale skłaniają się do rozpoznania tkanki mięśnia serca". (http://www.tvn24.pl)

Dlatego komisja uznała, że konieczne są kolejne badania.
Te zlecono Zakładowi Medycyny Sądowej w Szczecinie. Jak mówiła lekarka naukowcy mieli do dyspozycji te same preparaty, które sporządzono wcześniej.
Eksperci potwierdzili: obraz jest trudny do identyfikacji, ale nie mieli wątpliwości, że to tkanka mięśnia serca. Potwierdzić miały to m.in. obserwacje pod mikroskopem UV w pomarańczowym filtrze. Engel podkreśliła, że przeprowadzone badania nie wyjaśniły sposobu w jaki doszło do przemiany hostii.
Ksiądz Tadeusz Dąbski, oficjał Sądu Kościelnego, przyznał, że prowadzący badania naukowcy mieli świadomość skąd pochodzą preparaty, ale nie mieli jej wykonujący prace. Wszystko po to, by medykom niczego nie sugerować. Duchowny podkreślił, że komisja chciała uzyskać "pewność moralną". (http://www.tvn24.pl)

Ale można oczywiście wciąż wszystkiemu zaprzeczać i wszystko podważać - nawet jeśli pułk naukowców i lekarzy potwierdza, że to mięsień sercowy...

Łk 16:31 bt5 "Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”."

Łk 16:31 bt5 "Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”."

Gratuluję. Wyciagnąłeś własnie ustęp standardowo przytaczany przez pewien typ wierzących w momencie, gdy ktoś zada kilka kłopotliwych pytań o namacalnej natury przesłanki stojące za ich twierdzeniami.

Popraw jeszcze perłami przed wieprze i będzie komplet.