Nie da się prowadzić dyskusji bez porównań, ale możemy się umówić inaczej, że jeżeli będę gdzieś pisał, że "KK wierzy tak i tak", to będę podawał podstawę takiego twierdzenia, a więc powołam się na katechizm czy inne stosowne dokumenty Kościoła katolickiego.

Da się. Nie chodzi mi o porównania tam, gdzie wyraźnie ktoś tego oczekuje, ale o odpowiedzi na konkretnie pytania (gdzie nikt nie prosi o porównanie, a pyta jedynie o prawosławie), zaczynające się od: "w KK jest tak...i to jest źle, a w Cerkwi tak...i to jest dobrze". Chodzi o ocenę.

Czytając was, a szczególnie ciebie, nasuwa mi się takie przemyślenie. Wiara jest cechą, przekonanie jest koncepcją. Wiara jest cechą twojego umysłu, przekonanie jest nabyte. Ci, którzy wątpią i boją się tego, lgną do przekonań. Mówią: „Jestem przekonany”, ale nie mają wiary. W głębi duszy wiedzą, że wątpią. Zawsze się tego boją. Jeśli skrytykujesz ich przekonanie, natychmiast wpadną w złość. Dlaczego? Skąd ta złość? To nie ty ich zezłościłeś, złości ich własne wątpienie, któremu pomagasz się ujawnić. Człowieka wiary możesz skrytykować, a on się nie zezłości, bo nie możesz zniszczyć wiary. To różnica między wiarą a przekonaniem. Przekonanie zawsze jest fałszywe.

Hmm... w pewnym sensie masz rację. Człowiek wiary widzi w drugiej osobie blixniego i jako takiego nie obraża, nie wyśmiewa się. Jednakże wiara powinna być rozumna i jako taka jest wartościowa. Ślepa wiara nie przedstawia wielkiej wartości, a prawdę mówiąc w wielu wypadkach nie jest wiarą, a naiwnością.

Nolda, ciekawe przemyślenia.

Chyba nie zrozumiałaś mej wypowiedzi.


Dziękuję

Zrozumiałam, dlatego dopowiedziałam. Najwyraźniej Ty nie zrozumiałeś poprzednich wypowiedzi, albo, a może raczej t: miałeś okazję dać mi pstryczka w nos a poklepać po plecach Smokepsv.

Jeżeli używasz narzędzi moderatorskich to zostawiaj po tym ślady. Link do wyciętych postów był by dobrym pomysłem. W końcu to ja mam się wstydzić swoich wypowiedzi.

Wycięte posty są w koszu.

Mogę poprosić o link do kosza z wyciętymi postami?

Nie zadziała.

Nie może zadziałać bo kosz jest widoczny tylko dla moderacji, takim mamy klimat.

Generalizujemy. Nie wszystkie przekonania są błędne. Nie zawsze wiara jest czymś prawdziwym.

Żyło wielu ludzi, którzy nie byli Chrześcijanami, bo nie wierzyli w Boga, albo wierzyli, ale byli nie ochrzczeni. Byli oni jednak przekonani o wielu wartościowych rzeczach. Janusz Korczak był Żydem, który wraz ze Stefanią Wilczyńską założył Dom Sierot w Getcie Warszawskim. Janusz Korczak był przekonany o wartości każdego dziecka oraz o tym, że każde dziecko ma zdolności, które może rozwinąć. To przekonanie nie jest według mnie błędne, a nie jest przecież wiarą w znaczeniu doktryny. Z przekonaniem Korczaka można się nie zgodzić - nie trzeba przynależeć do tej szkoły pedagogicznej, można mieć inne przekonania w tym temacie. Trudno jest jednak określać, które przekonania są błędne, a które nie - o tym właśnie można dyskutować.
O tym, czy Janusz Korczak jest Błogosławionym, także można dyskutować. Oficjalnie nie jest - nie był Katolikiem. A w rzeczywistości... szedł razem ze swoimi dziećmi do komory gazowej. Myślę, że dobry Bóg nagrodził Korczaka w swoim Królestwie, ale nie wszyscy muszą się z tym zgadzać.

Wiesz Nolda... wątpię. Jestem człowiekiem głęboko wierzącym, ale wątpię. Teresa z Kalkuty pisała w swoim dzienniku o swoich wątpliwościach. Czuła obecność Boga, ale potem traciła wiarę - przeżywała noc duchową. Zmagała się z tym, nie poddała się zwątpieniu. Robiła swoje. Mogę wątpić, ale modlić się pomimo zwątpienia, spełniać czyny miłosierdzia pomimo zwątpienia. Paradoksalnie: gdybym nie był głęboko przekonany o tym, że Bóg jest dobry i miłosierny, dawno odszedłbym w momencie, w którym moja wiara słabnie. Ignacy Loyola pisał o czasie utrapienia, w którym człowiek ma więcej zwątpień i o czasie pocieszenia, kiedy doświadcza więcej natchnień Ducha Świętego. Ignacy właśnie dlatego zalecał pielęgnowanie w sobie tego przekonania o dobroci Boga, które nawet w czasie kryzysu wiary jest deską ratunkową.

"W kwietniu ukraiński prezydent Petro Poroszenko wystąpił do ekumenicznego patriarchy Bartłomieja I o wydanie tomosu, tj. aktu, dzięki któremu można będzie powołać niezależny od Moskwy Kościół prawosławny. Apel ten poparł ukraiński parlament."
Dla mnie szok. Ten Poroszenko to jakis biskup czy kto?

W KRK tylko inny biskup może o coś prosić biskupa? Kiepsko macie.