Czy:
- niewierzący nie mogą zgrzeszyć w pełni świadomie?
- czy nie mogą przekroczyć Woli Bożej obiektywnie,choć w Boga nie wierzą?
- czy nie mogą to zrobić dobrowolnie?

Nie mogą świadomie przekroczyć Bożej woli, skoro nie mają świadomości jej istnienia.

Wolą Bożą jest np. Nie kradnij. A taki ateista coś ukradnie. Świadomie ukradnie. Przekroczy wolę Bożą.

Nie ma wtedy świadomości przekraczania Bożej woli, a to jest przecież kryterium.

Gdyby nie miał wiedzy o Bogu jak jakieś afrykańskie plemię to tak, ale gdy ktoś wie o Bogu a świadomie Go odrzuci to gorzej. A polscy ateiści z pewnością wiedzą o Bogu tylko Go odrzucają.

Nic podobnego. Boga może odrzucić tylko ktoś wierzący.

A gdy ktoś świadomie chce być ateistą?
Przypomina mi to myślenie: gdybym był tylko trochę zły to by było źle, ale skoro będę psychopatą, to psychopaci nie decydują o sobie, i nie mogą za siebie odpowiadać, więc będę psychopatą.

Przypuszczam, że jednostek kierujących się tak pokręconym tokiem myślenia jest niewiele.

Masz rację, więc co twierdzisz że ateiści pójdą do Nieba choć im na tym nie zależy i nie wierzą w Niebie? I to niezależnie jak żyją. Bo są osoby naprawdę dobre, które nie mogą uwierzyć w życie po śmierci a mimo to postępujące dobrze bez nadziei nagrody. Zupełnie inaczej zachowują się ateiści świadomie działający źle.

A Boża wola we wszystkich religiach sprowadza się do krótkiego, zasadniczego nakazu/zakazu nie czyń drugiemu co tobie niemiłe.

Jest to złota zasada która obowiązuje każdego nawet ateistów,

Mówisz? W takim razie katolicyzm byłby wyjątkiem, prawda?

(Mt 7,6.12-14)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.

Proszę wskazać w nauczaniu KK dowody na powyższy zarzut, a właściwie oszczerstwo.

Jaki zarzut, czy tym bardziej oszczerstwo? Stwierdzam po prostu niezbity fakt, że pełnienie Bożej woli w KRK nie sprowadza się do krótkiego, zasadniczego nakazu/zakazu nie czyń drugiemu co tobie niemiłe. Czyżbyś twierdziła, że jest inaczej?