To czym wg Ciebie jest szczęście jeśli nie brakiem wszelkich pragnień?

A ja mam piekielne sny, gdy w śnie dowiaduję się że śpię i nie mogę się obudzić. Albo gdy tylko śni mi się fałszywe przebudzenie. Real to zawsze real a nie jakiś sen.


dla Ciebie stan Zombie to szczęście?
Szczęściem jest pragnienie Boga oraz poznanie Prawdy Ostatecznej.

A czym jest pragnienie Boga?

Bóg jest najwyższym Dobrem. Drogą, Prawdą, Życiem.
coś takiego jak w przypowieści:
(44) Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Z radości poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. (45) Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. (46) Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.

Zgadzam się, że Bóg jest najwyższym Dobrem, Drogą, Prawdą i Życiem. Tylko nadal nie wytłumaczyłeś, czym jest to pragnienie Boga?

A konkretnie którego słowa nie rozumiesz? Dałem przykład przypowieści.

Słowa "pragnienie", bo widzisz, w tych przypowieściach to człowiek znalazł skarb, a nie jedynie miał pragnienie jego znalezienia.

A jednak zobaczywszy ten skarb, nie stłumił w sobie tego pragnienia, a wręcz przeciwnie, przełożył to nad wszystkie swoje pragnienia. Nie ma tu nic z buddyjskiej pustki.
Jest taka piękna, dobra opowieść dla dzieci, chybna ją znasz: o Parysadzie :
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/klechdy-sezamowe-basn-o-pieknej-parysadzie-i-o-ptaku-bulbulezarze.html
Tutaj główna bohaterka ma wszystko już na samym początku. A jednak wyrusza i ryzykuje by zdobyć skarb.

Nie rozumiem, jakiego pragnienia nie stłumił?


To chyba nie ma wszystkiego, skoro "wyrusza i ryzykuje by zdobyć skarb".

Pisałeś : "To czym wg Ciebie jest szczęście jeśli nie brakiem wszelkich pragnień?"
Czyli "po co mi skarb? lepsza pustka, brak wszelkich pragnień"

A jest:
(17) Ty bowiem mówisz: Jestem bogaty, i wzbogaciłem się, i niczego mi nie potrzeba, a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny i ślepy, i nagi.

Wcale tak nie mówię. Nie da się pozbyć wszelkich pragnień poprzez zaspokajenie. Człowiek bogaty nadal czegoś potrzebuje.

W tym fragmencie chodziło mi o to że nawet gdy ktoś jest "szczęśliwy" według tego co mówisz "niczego mi nie potrzeba" to obiektywnie jest nieszczęśnikiem.

Dlaczego ktoś kto nie ma pragnień miałby być nieszczęśliwy?

Pytanie, dlaczego miałby być szczęśliwy? Nie przekonują Cię słowa z Apokalipsy?
Przed urodzeniem, gdy mnie nie było, nie miałem pragnień, w pierwszej fazie snu bez snów też nie mam pragnień. I co z tego?

Bo nie ma pragnień.


Jakie słowa?

Jak mogę coś mieć, gdy mnie nie ma?