"Szczęście to brak pragnień Dlaczego ? bo brak pragnień" - niczego nie odwodniłeś, tylko błędne koło.
Dlaczego niby brak pragnień miałby być szczęściem?
Słowa z Apokalipsy, ze "niczego nie potrzebuję"
Rozumiem
- brak poczucia samotności
- kochać i być kochanym
to daje szczęście a co przyjdzie z braku pragnień?

A co powoduje, że człowiek czuje się nieszczęśliwy?


Tak, z tymi słowami się zgadzam.

Nieszczęście powoduje wiele rzeczy, np. grzech, cierpienie zwłaszcza gdy nie widzi się sensu itp.
Ale brak nieszczęście to jeszcze nie szczęście! to zaledwie stan zerowy.

Czujemy się nieszczęśliwi gdy nie możemy zrealizować jakiegoś pragnienia, np. niegrzeszenia, pozbycia się cierpienia itp.
Dla mnie szczęście to "brak nieszczęścia", bo nie mam pojęcia czym innym szczęście mogłoby być. Jeśli masz jakiś pomysł to słucham.

To znaczy że gdy masz pragnienie niegrzeszenia i grzeszysz to jesteś nieszczęśliwy, ale gdy grzeszysz i nie masz zamiaru przestać to już jesteś szczęśliwy? ;-P
Być zombi bez pragnień to jest dopiero nieszczęście!
Czyżbyś za dużo naczytał się literatury buddyjskiej?
A co się tyczy szczęścia, to dlaczego nie:
- brak poczucia samotności
- kochać i być kochanym
Czy pragnienie kochanej osoby to nieszczęście?

Jest stopniowanie:
- ból
- cierpienie
- nieszczęście

z drugiej strony:
- rozkosz
- przyjemność
- radość
- szczęście

Nie, jakbyś był szczęśliwy to byś nie grzeszył.


To wyjaśnij na czym to nieszczęście polega?


Niestety, ale nie wiem co oznacza to "pragnienie kochanej osoby".

Być zombi bez pragnień - samotność, ciemno, pustka.

To czym jest to nieszczęście, pragnieniem, żeby nie było samotności, ciemności i pustki?

nie, pustką. Według Ciebie, nie jest złem sama pustka tylko pragnienie by nie było pustki. Bezsens.
Gdy jest pustka ale pragnienie by wyjść z tej pustki to już jakiś pozytyw, ale gdy nie ma nawet pragnienia wyjścia z pustki to jest nieszczęście.
Takie siedzenie w bagnie bez chęci wyjścia z tego bagna.

Dla kogo ta "pustka" jest złem?


Kto jest nieszczęśliwy?

Co do pragnień i pustki bo mi tu buddyzmem zalatuje:
W języku polskim mamy osobne pojęcia na :
-potrzeby
-pragnienia
-chęci
-marzenia
-oczekiwania
-zachcianki
Które czego dotyczą? Które i w jakich warunkach niosą cierpienie?

Feelek - kim jesteś?

Człowiekiem.

Co to znaczy być człowiekiem? Czy wystarczy mieć geny kompatybilne z gatunkiem homo sapienes?
Czy gdy umrzesz i Twoje ciało się rozłoży to Cię nie będzie? Jeśli tak to na jakim etapie człowiek przestaje być człowiekiem? Śmierć mózgowa? Rozkład tkanek ?
Czy moje komórki są mną? Gdzie jest granica między mną a środowiskiem?

Najpierw należałoby odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest „JA”.

Czy ciało jest mną, czy raczej należy do mnie? A skoro należy do mnie, to gdy ciało się rozłoży, to co się stanie z „JA”, czy przetrwa gdzieś poza ciałem, a mówiąc ściślej poza mózgiem? Myślę, że nie ma sensu się nad tym zastanawiać. I tak nikt Ci na to pytanie nie da przekonywującej odpowiedzi. Dla mnie dużo ważniejsze jest pytanie „jak żyć” i o tym rozmawialiśmy z Andym w kontekście definiowania szczęścia. Andy pomieszał pojęcia i nie zrozumiał czym tak naprawdę jest brak pragnień.