Twierdzisz, że akurat Biblii ludzkosć zawdzięcza zniesienie dzieciobójstwa jako ofiary, co jest nieprawdą, skoro niemal wszędzie zanikało ono zupełnie niezależnie od niej.

Co więcej: historia Abrahama i Izaaka bynajmniej nie zawiera instrukcji, by zaprzestać składania ofiar z dzieci, a doszukiwanie się w niej czegoś w tym rodzaju to oczywista nadinterpretacja.

Temat: "Wartość moralna Biblii" nie dotyczy jedynie wartości w aspekcie globalnym.
Uratowanie kilku/kilkunastu istnień z narodu wybranego, chyba nie usiłujesz deprecjonować jako nieistotne.
A czy ofiary z dzieci znikły pod wpływem Bibli, czy samorzutnie, nikt jak na razie nie opracował zagadnienia.
W każdym razie
Nie nad każdym akwenem wodnym umiejscowiona jest instrukcja korzystania z niego, bo Bóg i ludzie także pojmują, że nikogo myślenie nie boli.

Zatem, po raz drugi.

1. Niezbyt to logiczne bo jezeli powolujesz sie na Biblie to powiedzial "drogi moje nie sa ... "
a Ty probujesz oceniac wedlug Twoich.
2. Pojecie Boga i cechy mu przypisywane sa pojeciami pierwotnymi i jako takie nie podlegaja dowodzeniu. Powszechnie sie przyjmuje ze Bog jest dobry, sprawiedliwy, milosierny ....
Niezbyt to logiczne jezeli ktos twierdzi ze A i nie A.

.
Czy Bóg potrzebuje jakichkolwiek ofiar materialnych, czy raczej zależy mu na 'sercu' a rzeczy materialne przydatne istotom materialnym dla istot materialnych?




Co uważasz za kult zła ?
Potrafisz jakoś odpowiedzieć na podkreślone pytania? Serio cenię Twoje wyjaśnienia.



Ok, czyli np nie łamiąc tego przykazania mogę sobie czcić piątek, dzień w prawo , dzień w lewo...
Jezus z tego co wiem nie powiedział że dlatego że zmartwychwstał w niedzielę to można sobie przestawić święty dzień... A jeśli ludzie mogą sobie przestawiać to czemu by nie w drugą stronę?
Wybacz, ale aby dla mnie to niosło jakąś wartość , dokładało coś do banalnej zasady jaką wyznaję - czyli, żyjąc z ludźmi krzywdząc kogoś ryzykuję że spotka mnie to samo, ludzie uczą się na przykładzie i to oczywiste że okazując pogardę swoim rodzicom mogłabym przekazać to swoim dzieciom - to wynika z prostej logiki i egoizmu...
Problematyczne jest słowo czcij, choć wychodzi na to że chodzi po prostu o mocny szacunek dla nich jako osób, co nie musi równać się z uwielbianiem ich zachowania czy poglądów. Super lekcją szacunku do rodziców jest dla mnie mój facet, który potrafi znaleźć nawet coś dobrego, tłumaczyć go gdy o nim wspomina, a to naprawdę wyczyn w tym wypadku.
Generalnie szacunek nie należy się tylko rodzicom, no i jeszcze kto jest dla kogo rodzicem, bo nie koniecznie liczy się kto urodził.


Ale zabijanie komarów nie jest jedyną formą ochrony przed ich atakami...
A co będę bronić prawa do życia tych paskud, jest nie zabijaj to nie i bez kombinowania, bo zaraz wyjdzie że można i pająki i pszczółki mordować w imię obrony koniecznej...


Nie myślałam o nieinformowaniu kogoś o jego stanie zdrowia, bo ma prawo do takich informacji, a raczej o sytuacjach gdzie zatajając coś chronimy potencjalną ofiarę przed chorym poczuciem sprawiedliwości kogoś ,o obronienie kogoś przez kłamstwo, krycie kogoś tyłka w sytuacji gdy jego zachowanie wcale nie było szkodliwe ,ale ktoś je tak postrzega i może za to bezsensownie oberwać, gdy potencjalna kara jest nieadekwatna do czynu. Wzięcie winy na siebie to też kłamstwo, prawda? A czasem do jednak dobre wyjście... Nie raz tak chroniłam kolegów i koleżanki z klasy, bo moi rodzice nie stosowali chorych metod 'wychowawczych' i nadal uważam to za dobre, bo jak było trzeba to sensowne konsekwencje swojej głupoty i tak brali na siebie.

Z resztą w kwestii informowania osób chorych trzeba mieć wyczucie, nie kłamać, ale umieć to przekazać w odpowiedni sposób. Generalnie potrzeba dyplomacji. Z drugiej strony można też tak powiedzieć prawdę aby odbiorca zrozumiał to tak jak my chcemy i taka manipulacja mimo że wszystko było zgodnie z prawdą jest jednak kłamstwem.

Oczywiście nie potrzebuje, o czym informuje sama Biblia Miłosierdzia pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga niż całopaleń(Ozeasz 6,6).
Ale ludzie niepomni tego stosowali/stosują ofiary, których w Izraelu utrzymywali się kapłani, a które aktualnie przeznaczane są na utrzymanie Kościoła.



- kult szatana (satanizm),
- zdegenerowany kult własnego ciała - nałogowe operacje plastyczne, które niszczą zdrowie i często czynią z ludzi potwory,
- kult pieniądza, który jest fundamentem wykorzystywania pracowników, który legł u podstaw współczesnego niewolnictwa, który wpędza w pracoholizm,
- kult seksu, gdzie znów wykorzystywane są kobiety niewolnice, lub dzieci w przypadku pedofilów.



Sorry - niedziela jest pierwszym dniem tygodnia.

Bóg ustanowił dzień wolny z racji konieczności wypoczynku, wytchnienia potrzebnemu człowiekowi.
Chrześcijanie świętują dzień zmartwychwstania - niedzielę, wyznawcy judaizmu sobotę, muzułmanie piątek.
Osoba nie przynależąca do żadnej religii, mogą sobie dowolnie wybrać dzień wolny, dla siebie, dla rodziny.



Nie tylko szacunek, ale także odpowiedzialność za starych, najczęściej chorych lub niedomagających rodziców i oczywiście potrzebę jak najbliższego kontaktu.


Przy tym nie zapominaj, że wiele inwazyjnych organizmów, bez regulacji ich populacji może zagrozić zdrowie, a także życiu.
Malutkie, cieplutkie króliczki wywiezione do Australii, po latach zagroziły całemu ekosystemowi


Ty miałaś innych rodziców, ale pomyśl czy tą swoją dobrotliwa postawą nie nauczyłaś aby koleżanki i kolegów do cwaniactwa i wyłgiwania się od odpowiedzialności.

Dlaczego uważasz, że "nikt nie opracował"? Wiadomo jednoznacznie, że w wielu rejonach znikały niezależnie od od Biblii, bo były już zamierzchłą przeszłością gdy Biblia miała okazję tam dotrzeć.

Zanikały wraz z zanikiem kultu bożków, które zastępowały religie monoteistyczne.

Nic podobnego.

Tylko pytanie czy Bóg tego chce, nie mówię że dawanie na kościoły, na potrzeby organizacji jest czymś szkodliwym, wręcz przeciwnie, tylko jest różnica między potrzebą a fanaberią. Zresztą z tego zrozumiałam z Twoich postów też masz spore obiekcje do przepychu 'na chwałę Boga'.


Rozumiem że nie ,spoko - dorobię swoje
Wszystko zależy od sytuacji, jeśli komuś groziły poważne konsekwencje za coś serio co nikomu ani niczemu niczego złego nie robiło to branie tego na siebie jest ok, oczywiście nie gdy ktoś odwalał coś serio nieodpowiedzialnego czy szkodliwego, ale skoro byłam na miejscu, nie zapobiegłam tego to jest to i tak moja odpowiedzialność.

Współczesnym łatwo osądzać moralność ludzi żyjących wiele lat temu, ale nieraz zdają się zapominać jak ważny jest kontekst kulturowy i okoliczności wydarzeń, jak i fakt, że Mojżesz nie miał swojego kronikarza, trudno zatem mieć pewność jakim był człowiekiem. Jezus w NT nieraz odwoływał się do ksiąg mojżeszowych i tłumaczył, w jaki sposób należy rozumieć ówczesne prawo. I tu można dostrzec głębię przekazu, ST nie należy odczytywać literalnie, ale należy skupić się na tym, co autor chciał przekazać w konkretnym opowiadaniu, bo posługiwał się dorobkiem kulturowym, który był mu dostępny, by opowiedzieć innym, że doświadczył Boga. Biblia nie jest suchym zapisem faktów historycznych, można spotkać się z wieloma gatunkami literackimi, zatem ocena postawy człowieka sprzed wieków, powinna uwzględniać różne czynniki, nie wystarczy napisać, że "Mojżesz jest zły, bo w Biblii napisano"..., ale już na analizę tekstu zabrakło chęci.


Wróć do Starego Testamentu, konkretnie do Wj 32, 1-35, "przypadkiem" akcja powstania Dekalogu zbiega się z kultem bożków, który to pomysł podsunął zniecierpliwionemu ludowi Aaron.
Happy endu nie było.


To nie był cytat Boga, że uważa się za kogoś zawistnego, lecz relacja autora, który spisał wydarzenia. W tamtych czasach wyobrażano sobie Boga, przedstawiając go jako kogoś surowego, który karze wymierzając sprawiedliwość w postaci pogromów, taki mieli obraz Boga, że gdy pojawił się Jezus, ciężko było uwierzyć ich potomkom, że to jest ten prorok, o którym są zapowiedzi w Piśmie.


Jakie masz skojarzenia z imieniem Boga?


To tak, jak z przekleństwami, które kieruje się pod adresem kogoś. Ile to ludzi zostało psychicznie poranionych, bo ktoś ich ranił w ten sposób? Słowo ma moc. Używając imienia Boga, pokazujemy nasz stosunek do Niego, a nieraz deklaracje rozjeżdżają się z rzeczywistą postawą.


Dla większości chrześcijan konkretny dzień ma znaczenie, Jezus zmartwychwstał w niedzielę i na pamiątkę w tym dniu jest święto, konkretnie od 364 roku n.e., kiedy synod w Laodycei zatwierdził ten dzień. Oczywiście dla kogoś, kto nie wyznaje konkretnej religii, zwykle nie ma większego znaczenia, który dzień wykorzysta na odpoczynek, ale my tu rozmawiamy o Dekalogu .


Różnica jest taka, że zarówno rodzice, jak dzieci mają swoje wzajemne powinności. Nie łamiesz przykazania, gdy nie poświęcasz swego wolnego czasu na zapewnienie pomocy rodzicom Twoich koleżanek i kolegów, ale już zostawianie własnych rodziców samym sobie na pastwę losu w potrzebie, to inna sprawa. Relacje w rodzinie często są skomplikowane, ranią rodzice dzieci i odwrotnie, dlatego nieraz wyzwaniem jest przyjęcie wobec bliskich takiej postawy, jak wobec innych istot czujących, często człowiek ucieka od tego, co trudne, od problemów, mierzy się z trudnością przebaczenia, a tu staje przed wyzwaniem, jakie daje mu Dekalog.
Gdy ktoś ma w życiu kochających rodziców, wypełnienie czwartego przykazania jest dla niego bułką z masłem. Ale życie nie jest tak proste, jakby człowiek pragnął, pojawiają się problemy i dekalog wskazuje kierunek, którym należy podążać.


To alegoria.


Mimowolnie zabijasz tysiące żyjątek jadąc np. samochodem bądź będą współwinną z kierowcą autobusu/tramwaju .


Jakiś przykład?


Mnie np. zakaz zabijania nie skłania do złamania tegoż przykazania, chęć postępowania na przekór, to kwestia dojrzałości człowieka. Mówiąc komuś, by nie wkładał palca do wrzątku, bo się oparzy, nie zakazuję mu tej czynności, tylko ostrzegam. Tak samo w kategoriach zakazów nie odczytujemy tabliczek: "przewód wysokiego napięcia, nie dotykać", lecz jest to ostrzeżenie.
Tak samo jest z Dekalogiem. Nie ma "zakaz wstępu", lecz "nie rób tego". Nie ma również narzędzi, które by utrudniały dokonanie danej czynności, zauważ że w każdej chwili człowiek może zrobić coś złego.


Człowiek całe życie się uczy i dojrzewa. Są ludzie niedojrzali religijnie, których rozwój zatrzymał się na szkole podstawowej, ale i tacy, którzy wciąż poddają refleksjom swoją wiarę i wzrastają w niej. Temu służy religia, ma formować, umacniać, wskazywać kierunek.
Z tego co nakreśliłaś, wciąż jesteś osobą poszukującą własnej drogi, kręcisz się wobec podstaw, próbując zdefiniować fundamentalne definicje swojego kodeksu moralnego, zatem jesteś na początku drogi.


Szybki gugiel nie wskazał konkretów, zatem skąd "wiadomo", że w wielu rejonach znikały niezależnie od Biblii?

Jak rozumiem, u podstaw tego apologetycznego mli-mli ple-ple leży sugestia, że Mojżesz wcale nie robił tego, co napisano, że robił, ani nie ogłosił jako słowa od Boga tego, co ogłosił. Kurde, nikomu już nie można wierzyć. Nawet w Biblii podstawowe fakty, fundamenty religii ich autorów - to zmyślenia. Przykazania od Boga, przykazania, którymi tyle pokoleń kierowali się żydzi, zostały zmyślone, tak samo jak czyny Mojżesza. Ładnie, pięknie, nie ma co...

Ucieczka przed samym soba.
Moze odpowiesz na pytanie z poprzedniego watku: jak nazwiesz czlowieka?

Aha, czyli to tylko wyobrażenie? Och co za ulga. A już myślałem, że faktycznie taki zły jest ten Bóg.
Zatem chcesz powiedzieć, że błędne mieli o nim "wyobrażenie"?
Jak to w końcu jest, z tymi "wydarzeniami" opisanymi w Biblii?
To był w końcu Bóg z izraelitami, czy tak się im tylko wydawało?

Po raz trzeci. Tu jest wyraźnie uwydatnione, jaki mieli obraz Boga.
https://www.youtube.com/watch?v=Gc5hndrQHlw

Whitewings.
1. Czy odniesiesz sie do mojej odpowiedzi do Ciebie. Rozumiem ze strach sie przyznac.
2. Chyba to niezbyt uczciwa zagrywka - wprowadzenie slowa "tylko".

Wyobrazano (wyobrazamy) sobie wiele rzeczy. Ja np wyobrazam sobie co sie bedzie dzialo gdy poloze sie niedlugo do lozka z moja kolezanka malzonka. Czyli to tylko wyobrazenie?