To ja najpierw mam pytania dwa

1) Które metody sztucznej antykoncepcji Cerkiew dopuszcza?

2) Czy dopuszcza je w każdej sytuacji, czy tylko w określonych przypadkach?

A jaki jest stosunek Cerkwii do tej kwestii? O ile oczywiście się orientujesz

Didymos jest na pewno osobą bardziej komptentną do odpowiedzi na to pytanie, ale o ile ja wiem, Cerkiew pod tym względem ma pogląd zbliżony (jeśli nie taki sam) do KRK.

Cerkiew nie popiera, ale dopuszcza antykoncepcje
zarówno "sztuczną" i "naturalną" -

SWOJĄ DROGĄ.. CHYBA WARTO Z TYM ZAŁOŻYĆ ODDZIELNY
WĄTEK.. BO ROZMAWIAMY O KOŚCIELE ZACHODNIM...

Didymos..

Czy możesz mi przedstawić jakiś dokument potwierdzający
ten wyrwany z kontekstu - grzecznie mówiąc: dziwny fragment?
Od kiedy w tradycji Kościoła Zachodniego prokreacja wynosi
się prymatem nad powołaniem do Miłości?

Bardzo zaskoczyła mnie ta "niedokończona wypowiedź"..

1601 "Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu"

1604(...)Miłość małżeńska, którą Bóg błogosławi, jest przeznaczona do tego, by była płodna i urzeczywistniała się we wspólnym dziele zachowywania stworzenia: "Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: <<Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną>>" (Rdz 1, 28).
1607(...)Ich wzajemna relacja została wypaczona przez ich wzajemne oskarżenia ; ich pociąg ku sobie, będący darem Stwórcy , zamienił się w relację panowania i pożądliwości; wzniosłe powołanie mężczyzny i kobiety, by byli płodni, rozmnażali się i czynili sobie ziemię poddaną , zostało obciążone bólem rodzenia dzieci i trudem zdobywania pożywienia.

1641(...)Właściwa łaska sakramentu małżeństwa jest przeznaczona dla udoskonalenia miłości małżonków i dla umocnienia ich nierozerwalnej jedności(...).

Metropolita Antoni Bloom : „Jednym z pytań, które są wciąż stawiane, jest pytanie o dopuszczalności antykoncepcji. I prosta odpowiedź, jakiej udzielają ludzie, w dużej mierze nie rozumiejący pytania, po prostu – wstrzemięźliwość. „Powstrzymujcie się od łoża małżeńskiego, nie żeńcie się, nie wychodźcie za mąż, i wtedy nie będzie problemu”. Ale nie w tym problem, sedno tkwi w tym, że dwoje ludzi może łączyć się duchem, duszą, ciałem do samych głębin, a jednocześnie – z powodu życiowych okoliczności lub według swego wzrastania duchowego – dojść do pewnego momentu, w którym kolejnych dzieci nie wolno już wprowadzać na świat. Są sytuacje, w których każde dziecko, które przyjdzie na świat z tych rodziców, umrze – z głodu, z powodu epidemii, takiej lub innej choroby, na którą zapadli rodzice. Nie mówię teraz o złych, nieczystych chorobach, a mam na myśli nowotwory lub podobne przypadłości. Czy mamy wtedy prawo wprowadzać na świat dziecko, które będzie dziedziczyć tę chorobę lub przerażające warunki (okoliczności)? Nie chodzi mi tu o to, by zaprzestać wszelkich stosunków małżeńskich, bowiem kontakt małżeński nie jest chciwą próbą rozkoszowania się ciałem drugiego człowieka. Jest to moment, w którym człowiek jest tak przepełniony miłością ku drugiemu, że oddaje całego siebie - oddaje swą duszę, swą cielesność, ale w czystości, nie z chciwością, by coś dla siebie oderwać od innego człowieka. I w takich okresach, w takich sytuacjach, jak mi się wydaje (i za te słowa wielu mnie, jak się domyślam, osądzi) wskazanym jest uciec się do antykoncepcji, to jest nie dopuścić do tego, by dziecko urodziło się w takich warunkach, gdzie spotka je tylko cierpienie, zdegenerowane życie, śmierć, gdzie nie będzie miało cienia szansy na jakikolwiek przebłysk.
Oczywiście, można żonglować słowami: „Jeśli by Bóg nie zechciał, dziecko by się nie urodziło”. Ale Bóg nie zmusza człowieka. Dał nam przecież wolność, możemy decydować i działać zgodnie z naszą mądrością lub głupotą. I dlatego wydaje mi się, że jeśli antykoncepcja nie wiąże się z próba fałszywych, nieczystych ludzkich stosunków pomiędzy mężem i żoną, a połączona jest z tym, by nie stwarzać możliwości kalekiego życia dla niewinnego dziecka, które nie jest niczemu winne, to antykoncepcja jest rzeczą sprawiedliwą, zgodną z prawem.”

Metropolita Antoni Bloom; „Dzieła”, Moskwa, wyd. Praktika, 2002, str.508. Tłum. z ros. ks. Mariusz Synak

Jeśli mogę, proszę, przeczytaj chociaż część dyskusji
w tym temacie..

SWOJĄ DROGĄ.. CHYBA WARTO Z TYM ZAŁOŻYĆ ODDZIELNY
WĄTEK.. BO ROZMAWIAMY O KOŚCIELE ZACHODNIM...

Od kiedy w tradycji Kościoła Zachodniego prokreacja
wynosi się prymatem nad powołaniem do Miłości?

Ja myślę że nie da się tak powiedzieć wprost

Istnieje różnica pomiędzy nastawieniem antykoncepcyjnym,
a metodami naturalnego/sztucznego planowania...

wskazanym jest uciec się do antykoncepcji

Nastawienie antykoncepcyjne może być metodą
sztucznego planowania

Autor nie widzi nawet różnicy pomiędzy mentalnością
i postawą psychologiczną a wyborem sztucznej metody...