Jak wyzej w temacie .Czy tak naprawde te przykazania nie mowia o tym samym ?

7 przykazanie mowi o tym zeby nie krasc,czyli jak ukradniesz to masz grzech.Natomiast 10 przykazanie wiaze sie z tym zeby nie pozadac czegos (kogos),nie zazdroscic.To jest grzech ktory przewaznie objawia sie w myslach.Nie mozemy czegos miec wiec z zawisci zazdroscimy innym ludziom,
ładnej kobitki albo lepszego samochodu. I wtedy wewnetrza harmonia w nas jest zakłócona,oddalamy sie od Boga od bezinteresownej miłości.
Pozadanie kogos albo czegos moze prowadzic do niebezpiecznych konsekwencji.Chociaz czegos nie dostaniemy to mozemy jednak swoim zachowaniem kogos skrzywdzic.Na przyklad zazdroscimy sasiadowi samochodu,wiec za plecami obgadujemy go,zle o nim mowimy.

Nawet jeśli pożądaniem nie skrzywdzimy innych to przede wszystkim skrzywdzimy siebie

"Nie pożądaj żony bliźniego twego (9) ani żadnej rzeczy, która jego jest (10)".
Warto zauważyć, że te dwa przykazania Boże wyraźnie określają czego mamy nie pożądać. A co to oznacza nie pożądać? To bardzo chcieć posiadać; tak bardzo, że najczęściej prowadzi to do przestępstwa: kradzieży, rozbicia rodziny itp.
Określenie tego czego przykazania zabraniają pożądać jest niezwykle istotne, bo nie wszystkie pożądania można uznać za grzeszne. Ktoś bowiem może pożądać własnej doskonałości, zasług dla wiecznego zbawienia, wiedzy... Przykre to, ale wielu kaznodziejów - chyba z powodu jakiegoś lenistwa umysłowego - ogranicza to przykazanie do tych dwu słów: "nie pożądaj", wyrządzając tym wielką szkodę w kształtowaniu sumień swoich słuchaczy.

...to nieuporządkowane pragnienie posiadania. nieuporządkowanie zaś polega na tym, że pragnieniu przestaje się stawiać barierę rozumu i sumienia.
o ile w 7 przykazaniu rzecz dotyczy bardzo wyraźnie czynów związanych z zaborem cudzego mienia, o tyle 10 zwraca uwagę iż problem grzechu tkwi nie tyle w samych czynach, ile właśnie w nieuporządkowanych pragnieniach.
vide: "z serca ludzkiego pochodzą złe czyny"