Czytam to po raz n-ty i muszę się poddać. Możesz to jakoś rozwinąć?



Można, a nawet należy

Zgoda, wierzymy (bo tego też nie wiemy), że pełnia Prawdy leży w Chrystusie. Wierzymy słowom Chrystusa, który mówi o sobie "Ja jestem Prawdą". Taką wiarę przyjęliśmy, kierując się rozmaitymi, mniej lub bardziej racjonalnymi przesłankami. Ewentualnie uważamy, że ta wiara została nam dana.

Na tym jednak nie koniec, nawet gdy uwierzę, że pełnia Prawdy leży w Chrystusie, pozostaje problem, jak tę Prawdę poznać, jak ją znaleźć. Trudno szukać jedynie na własną rękę, myślę że łatwiej poszukiwać w oparciu o nauczanie KK. Ale przyjęcie tego nauczania za ostateczne i zwolnienie się z poszukiwań uważam za zbyt wielkie ryzyko...

Hmmm... Ok - rozwijam.

Wątpliwości są rzeczą normalną i należy dążyć do ich rozstrzygnięcia. Ale można powiedzieć: "nic już nie wiem na pewno - wątpię we wszystko" albo "ufam, że tak jest, szukam bo chcę wyjaśnić wątpliwości". I to nie oznacza ani naciągania faktów, ani przyjmowania bezmyślnie.

Można próbować udowodnić jakąś tezę zarówno stawiając na początku pytanie, jak i twierdzenie - i to niekoniecznie nawet zgodne z końcowym wnioskiem.

PS. Nie namawiam - ale czym ryzykujesz?

Tu sie zgadzam z jo_tka. Nie da sie badac i zglebiac, nie przyjmujac na poczatku jakichs zalozen

Ale przyjmowanie zalozen i calkowity brak checi ich weryfikacji (chocby po to, zeby je wzmocnic albo utwierdzic sie w nich) to bezsens. Czyli postawa dyskusyjna:
"Tak jest i tyle."
"Dlaczego tak jest?"
"Ja tak mysle i koniec."

Crosis

Dzięki



Zgoda. Na zasadzie "ufam, że tak jest, szukam bo chcę wyjaśnić wątpliwości" przjmuję np. Zmartwychwstanie Chrystusa. Na tej zasadzie przyjmuję, że Jezus Chrystusa był Synem Bożym. I jeszcze parę innych spraw.
Natomiast już samo "ufam" czy "wierzę" implikuje, że "nic nie wiem na pewno", chociaż niekoniecznie zaraz "wątpię we wszystko". Natomiast faktycznie wątpię w nauczanie, które kłóci się z postrzeganą rzeczywistością. Na tej zasadzie wątpię w teorię, że Ziemia jest płaska (taki neutralny przykład, aby nie rozdmuchiwać kolejnego wątku;-) )



Zgoda. Według mnie należy jednak zawsze pamiętać o tym, że to tylko moje twierdzenie, a nie prawda absolutna.



Ryzykuję tym, że minę się z Prawdą. Ryzykuję, że w imię źle pojętej prawdy wyrządzę krzywdę sobie, rodzinie, bliźniemu. A to może być poważne oskarżenie na Sądzie Ostatecznym. Nie wiem, czy wówczas okoliczności łagodzące typu "to oni tak nauczali" będą wystarczające...

Cóż... Możesz odpowiadać tylko za to, co jest dobrowolne. Za każdą krzywdę, ale uczynioną dobrowolnie lub z zawinionej głupoty. A to co mówisz można odnieść do ludzi, którzy mogą się mylić. Nie do Ducha Św, który WIE. Po prostu.

PS. To że ziemia nie jest płaska chyba wiesz, nie tylko wątpisz? <off-topic>

Jo_tko, ale Twoim zalozeniem jest, ze Ty wierzysz, ze istnieje Duch Swiety, ktory wie. Wiara ma to do siebie, ze jest wiara, a nie pewnoscia.

Oczywiscie nie neguje tego, jesli byloby inaczej wiara nie bylaby laska. Ale nie zmienia to faktu, ze u podstaw lezy wiara, a nie pewnosc obiektywnego faktu.

Crosis

SweetChild

Piszesz:



JA WIEM I WIESZ TO TY, ŻE SAM NIE ZROBISZ NIC.
ZAMIAST KIEROWAĆ SIĘ PRYMATEM ROZUMU, KIERUJ
SIĘ PRYMATEM PRAWDY CHRYSTUSOWEJ.. ROZWAŻAJ
JĄ.. MEDYTUJ NAD NIĄ.. PRZEMIENIAJ SIEBIE.. ZMIANA
SAMEGO SIEBIE WYJDZIE CI NA WIĘKSZĄ KORZYŚĆ,
NIŻ SAMO POSZUKIWANIE PRAWDZIWEGO KOŚCIOŁA.

TAM GDZIE KOŃCZY SIĘ ROZUM, ROZPOCZYNA SIĘ WIARA.

Cieplutki - nie rozumiesz jednego. Sweet rozwaza prawde Chrystusowa. Nie zaklada jej po prostu jako prawde abosolutna. Szuka, wlasnym rozumem, porownuje. Na tym polega szukanie.


Crosis

Niestety, ja nie mogę się żalić na jakiś przymus, więc to nie byłoby usprawiedliwieniem. A zawiniona głupota? Bardzo śliskie kryterium...



Ależ ja piszę o ludziach, a nie Duchu Świętym. Duch Święty po prostu wie, ale ja nie jestem Duchem Świętym. Jestem człowiekiem i nie wiem.



A skąd mogę wiedzieć? Wątpię w teorię, że Ziemia jest płaska, bo mam całą masę argumentów, które wskazują na to, że Ziemia płaska nie jest. Dopuszczam jednak pewne minimalne prawdopodobieństwo, że się mylę. Przecież kiedyś takim racjonalnym argumentem za płaską Ziemią było np. to, że ludzie nie mogą chodzić do góry nogami, bo by pospadali. Już nie wspomnę o układzie geocentrycznym, którego broniły nawet poważne instytucje...

Pozwole sobie jeszcze to rozwinąć:
1. Wierzę, że istnieje Prawda absolutna.
2. Wierzę, że Chrystus był tą Prawdą, wierzę więc, że Prawda Chrystusowa jest Prawdą Absolutną.
3. Wierzę, że człowiek jest w stanie zbliżyć się do tej Prawdy za życia (może nawet ją odczytać w całości).
4. Wierzę, że Kościół Katolicki (ale i inne Kościoły, może nawet niechrześcijańskie) pomagają człowiekowi w poszukiwaniu i odczytywaniu Prawdy.
5. Wierzę, że człowiek pozna Prawdę, najpóźniej po śmierci.
6. Wierzę, że ta Prawda okaże się być nieksończoną Miłością, doskonałym połączeniem Miłosierdzia i Sprawiedliwości.

We wszystko to "tylko" wierzę, ufam, że tak jest. Z wolnego wyboru, aktem woli, a może w wyniku łaski wiary, która została mi dana.

Jaką masz pewność,że nie rozumiem.
Skoro nie piszę "Twoim" językiem,nie oznacza,
że nie rozumiem.Wiary się nie szuka.Wiarę się otrzymuje..

Sweet..

Wierzę też,że Chrystus zbudował Kościół
"którego bramy piekielne nie przemogą"..
Poza KrzK "wszyscy" polemizują z Prymatem Piotra.

Sweet, hmm, zdaje mi się, że oczekujesz gotowego dania, takiego pod nos, tylko wziąć i konsumować. Wiesz ja też lubię usiąść przy gotowym daniu, ale gdyby wszyscy mnie częstowali tak, że nie odczułabym głodu - nie nauczyłabym się sama gotować a tak gotuję, marnie, bo marnie ale potrafię

Mam rozumieć, że szatan i jemu podobni się nawrócą i przestaną "brudzić" , zwodzić i zostawiać na pustkowiu oszołomionych, ludzi? Bo jeśli to jest niemożliwe, to warto badać stan wody, którą się pija.