Witam, przepraszam, że zajmuje czas ale potrzebuje pomocy. Chodzi o to, że mam chłopaka, który ma ostatnio strasznego pecha. W tamtą środę pokłócił się z proboszczem (tego nie skomentuje, bo wiem, że nie powinien tego robić, chłopak jest niewierzący). W czwartek zmarł mu tragicznie pies, w piątek dziadek, teraz ma problemy w domu, nie ma za bardzo gdzie mieszkać. Boje się, że ten „urok” będzie miał tez wpływ na mnie, ponieważ jestem jego dziewczyna i wiem, że jestem dla niego bardzo ważna. Nie wiem sama co powinnam zrobić. Od ponad roku nie byłam w kościele, tak samo ze spowiedzią (boje się kościoła przez moja nerwice lękową). Nie modliłam się codziennie. Od kilku dni czuje się gorzej, jestem bardziej nerwowa, wszystko mnie boli, boje się, ze zaczyna sie wpływ tego „uroku” na mnie. Nie wiem czy powinnam zerwać z chłopakiem, gdzie iść po pomoc i przede wszystkim co zrobić żeby urok odgonić i obronić się przed nim. Bardzo prosze o odpowiedz

Nie wiem, to prowokacja? Jeżeli tak to słabo wyszło. Następnym razem musisz postarać się bardziej

Ten pech to zapewne przypadek. W zyciu czasami tak bywa ze wszystko sie nam wali, a czlowiek zabobonny bedzie wierzyl w gusla, uroki i inne zabobony---) To grzech.

Jednak warto żyć sakramentami, aby zły mial mniejszy do nas dostep. Idz do spowiedz przybajmniej raz w miesiacu,przyjmuj eucharystie, módl sie, czytaj pismo swiete. Jezeli mozesz to wlacz w to wszystko post i staraj sie byc w łasce uswiecajacej i nie wierz w zabobony. Pozdrawiam

To nie prowokacja, pytam poważnie niestety mam taki problem

To nie urok. W chrześcijaństwie nie ma czegoś takiego

To efekt samospełniającego się proroctwa. Jeżeli sporo czasu poświęcasz na myślenie i analizowanie negatywnych wydarzeń, Twoje myślenie będzie ukierunkowane na szukanie kolejnych porcji materiału, co oznacza, że będzie filtrował w taki sposób informacje, że nie będziesz dostrzegać zdarzeń pozytywnych bądź potraktujesz je jako nieistotne. Skupianie się na tym co złe, prowadzi do pokusy zafiksowania się na tym punkcie bądź nabycia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, takich jak właśnie lęk. To wpływa na nasze postrzeganie świata (rzadko jesteśmy tego świadomi) i karmi nasze lęki. Tobie udzielił się negatywny nastrój chłopaka, chłoniesz jego złe uczucia, bo nie wypracowałaś bariery ochronnej, to utrudnia choroba o której wspomniałaś.
Nie ma uroku, który by mógł przejść na Ciebie, z przedstawionego opisu widać splot przypadkowych wydarzeń, które na siebie się nałożyły i panikę, że i Ciebie może to spotkać. Nie wiem, czy się leczysz, ale jeżeli tak, warto wspomnieć specjaliście o tym, co się dzieje i przepracować problem. Jeżeli nie uczęszczasz na terapię, warto byłoby się udać po pomoc, by nauczyć się wzorców reakcji w przypadku pojawiania się doświadczeń, które potęgują lęk.
Nie wiem jak wygląda Wasza relacja w tym związku, ale wychodzi na to, że jesteś gotowa wziąć nogi za pas, jeżeli tylko pojawią się jakieś trudności. Jeżeli ten chłopak na Ciebie źle wpływa, zwiększa Twój niepokój i ogólnie czujesz się w związku gorzej, niż gdy byłaś sama, to warto rozważyć, czy jest to chłopak dla Ciebie, czy jednak nie i uczciwie mu o tym powiedzieć, a nie szukać różnych pretekstów do zerwania, typu że nie możecie być razem, bo pewnie jakiś urok przejdzie na Ciebie.

Wydaje mi się że jesteś osobą małej wiary skoro wierzysz w zabonony. UROK to będzie dopiero jak znajdziesz z nim w ciążę.

Nie rozumiem skąd ta wrogość, po prostu się obawiam i dlatego pisze na forum

Czyli mogę być spokojna czy?

Możesz być spokojna. To były przypadkowe zbiegi okoliczności.