Bejot : "Widzę sens.. rozumiem czemu tak.. "
Jeśli mogłabyś się podzielić tą swoją wiedzą i zrozumieniem szczególnie tego dlaczego na siedząco bo z tych postów w temacie albo to nie wynikało albo ja nieuważnie czytałem. Może by to rozwiało wątpliwości innych...., albo chociaż pomogło zrozumieć dlaczego.

Wiesz, to chyba nie tak - albo nie do końca. Chyba często to po prostu sfera psychiki danego człowieka i trzeba czasem ciężkiej pracy, żeby zrozumieć - i dosadność słów, i określeń - a i tak można się do tego nie móc przyzwyczaić.

Usłyszałam kiedyś określenie "Kerygmat negatywny" - tzn. "Bóg Cię kocha, takiego jakim jesteś, a jesteś grzesznikiem, nie wierzysz, nie umiesz kochać, itd". Prawda, nie? Tyle że część ludzi usłyszy z tego zdania wyłącznie tę końcówkę - że jest kompletnym dnem. I to już nie jest (dla nich) Dobra Nowina. I im mocniej to powiesz, tym jest gorzej...

Nie wiem, czy to jest kwestia "zaawansowania". Bo to chyba problem - pewności bycia kochanym przez Boga, pewności czucia się Jego dzieckiem, pewności tej przynależności i troski... A tego nie przekazuje się słowami. Samo powtarzanie "Bóg Cię kocha" dramatycznie niewiele zmienia.

Wracając - to jednocześnie nie jest - i jest powód zamykania wspólnot. Nie jest - bo ma ono sporo skutków negatywnych, choćby oskarżeń o "sekciarstwo". I jest - bo ludzie, którzy tego słuchają, jakoś są przygotowani - cyklem katechez choćby. Wiedzą, o co chodzi. Osoby "z zewnątrz" już nie. Nawet przechodzące bardzo długą formację "gdzie indziej"...

Do tego - jeśli dochodzi zewnątrznie inna liturgia, Dwie Postacie, Ciało Chrystusa przyjmowane na rękę, itd - nawet jeśli pominąć całą kwestię "dzielenia się wiarą" we wspólnocie - pozostaje masa problemów do wyjaśnienia. Jak pierwszy raz zaczynałam Drogę, można było zaprosić na Eucharystię osobą bliską, ale jednocześnie czyniło to Cię odpowiedzialnym za katechezę - choćby wyjaśnienie znaków, liturgii...

To zamknięcie może ma swoje złe strony - ale może też czyni mniej szkody. Bo po takiej Eucharystii nikt nie zauważy, że ktoś ma problem. Nikt się nie będzie "gimnastykował, żeby przywrócić równowagę ducha". W najlepszym wypadku znajomy, z którym się przyszło, a który może nie pojąć problemu. Najczęściej człowiek zostałby z nim kompletnie sam. Poprawka - z Bogiem...

Powiedzcie mi drodzy neo- jak wygladaja wasze spotkania,
1. Jakie modlitwy sa odmawiane i za kogo.
2. na co kładzie największy nacisk
3. Czy to tylko spotkanie eucharystyczne
4. czy cała Biblia jest przedmiotem wnikliwych dociekań
5. Jak często modlicie sie wspólnie na rózańcu.

Pawisie
Uchylę się od odpowiedzi wprost na Twoje pytanie, natomiast powiem, to co dla mnie jest szczególne w takiej formie przyjmowania..
Kiedy nadchodzi moment komunii.. kantor śpiewa pieśni.. prezbiter rozdaje Ciało Chrystusa.. i jest ta szczególna chwila.. kiedy trzymasz Ciało Chrystusa na tronie z dłoni.. patrzysz i chłoniesz ciszę jaka jest w Nim.. masz kilka minut na prywatną adorację i kontemplację.. to jest taka chwila.. kiedy mając w rękach kawałek Chleba dostrzegasz jak bardzo jesteś mały.. jak bardzo niegodny trzymania w rękach Najświętszego.. a jednocześnie jak bardzo musi kochać Cię Bóg, że powierza Ci swojego Syna..

Za Kościół, za rządzących, za cierpiących(?) - o ile pamiętam, za zgromadzonych, za nieobecnych członków wspólnoty, i w każdej prywatnej intencji... Ma to formę Modlitwy Powszechnej...


Na osobiste nawrócenie - tak myślę. Na zaufanie Bogu, powierzenie mu swojego życia. Tak po prostu. Na słuchanie Słowa. Na pełne uczestnictwo w Eucharystii - jak najczęściej. Na szukanie powołania. Może ktoś coś jeszcze dopowie, to z moich wrażeń


i Liturgia Słowa w tygodniu, raz na jakiś czas kilkudniowe wyjazdy formacyjne (standard to raz w roku, może czasem dwa...)
no i oczywiście spotkania przygotowujące te liturgie...

Aha, żeby nie było wątpliwości - Msza Św jest taka sama pod względem Mszału, czytań, psalmów itd. To jest normalna Msza Św niedzielna, odprawiana w sobotę wieczorem (oczywiście jeśli jest odprawiana w święto, które ma inne czytania na dzień i na wigilię, to zawiera czytania z wigilii...)


Nie bardzo wiem, o co pytasz. Neo nie zajmuje się egzegezą i badaniem Pisma w sensie "naukowym" - chodzi o słuchanie Słowa i odnajdowanie go w swoim życiu. Jeśli chodzi Ci o kanon, to oczywiście całe i w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia


Nie wiem, jak na późniejszych etapach, na znanych mi modlitwy różańcowej nie było. Na którymś etapie - jak słyszałam - "otrzymuje się" różaniec. Z tego, co pamiętam, tłumaczono to w ten sposób, że jest to modlitwa trudna. Że do pewnych form pobożności trzeba niejako "dorosnąć". Wcześniej pojawia się nawet modlitwa brewiarzowa...

Jeśli masz wątpliwości dotyczące kultu maryjnego i "protestantyzacji", to niepotrzebne, bo Droga w jakiś sposób wyrasta z Maryi. Z jej wiary, posłuszeństwa, zaufania...

Ogólnie - Droga nigdzie nie wychodzi z KK

Co do Brewiarza, mam pytanie do Ciebie Jot_ko: czy jest jakieś ograniczenie wieku do tejże modlitwy? Proszę Cię o odpowiedź, jeśli nie na forum, bo to w sumie nie na temat ale gdybyś mogła odezwać się na priv... Pozdrawiam

Koralinek - jakie ograniczenie? Chyba tylko tym, żeby rozumieć, co robisz, nie wyobrażam sobie ograniczenia wiekowego do modlitwy Pismem Świętym... Przecież brewiarzem modla się czasem całe rodziny, razem z dziećmi...

A jeśli to w kontekście tego co napisałam o Różańcu...

Chciałam powiedzieć tylko jedno. Jeśli ktoś umie, potrafi i chce - bardzo dobrze. Ale dla części osób, zwłaszcza tych które były daleko od Kościoła, zresztą dla mnie również, to była i jest nadal modlitwa trudna i niezrozumiała.

I nie chodzi o jakikolwiek zakaz, czy "niezalecanie", bo nie może być mowy o czymś takim. Padło pytanie "czy w ramach spotkań wspólnoty jest modlitwa różańcowa" - więc powiedziałam, że nie, i że chyba dlatego, by Ci, którzy przychodzą i nie umieją, mogli nauczyć się wierzyć i modlić, a nie zniechęcili na wejściu.

Tylko tyle...

Droga Bejot ja nie prosiłem Cię o wyjaśnienie przyjmowania komunii na rękę ale głownie chodziło mi o to przyjmowanie w pozycji siedzącej.
A teraz pytanie dlaczego nie dorosłem do pewnych aspektów drogi neokatechumenatu by mi je objaśnić. Wynikało by z tego, że jestem niedojrzałym chrześcijaninem i nigdy nim nie będę.
"Droga" budzi moje wątpliwości.
Po pierwsze: Dojrzały chrześcijanin to ten który przeszedł tę "Drogę"
Po drugie: Kilka lat temu moja bratanica po powrocie z wyjazdu neo do Gietrzwałdu mówiła o dziwnych odczuciach z tego pobytu. Moje wątpliwości wzbudził fakt, że będąc tam tak długi czas nawet nie odwiedzili sanktuarium i nie z powodu braku czasu.
Po trzecie:Te tajemnice. Jeśli o coś spytam wprost to nie otrzymam odpowiedzi gdyż jestem niedojrzały. Pan Jezus nie waha nam się odpowiadać na dużo trudniejsze pytania.
Mt 10:26-27
26. Więc się ich nie bójcie! Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć.
27. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach!
(BT)
Po czwarte: Kiedy wtedy szukałem informacji na temat Neokatechumenatu przeczytałem wiele głosów przestrzegających przed Drogą.
Po piate: Ten temat, gdzie tak wiele jest tłumaczone "ad experimentum" jak choćby sposób przyjmowania komunii.
Po szóste: Ten statut, którego w polskim tłumaczeniu nie sposób znaleźć.
Po siódme: Dlaczego zawsze świętowanie w sobotę wieczorem? Ukłon w stronę Adwentystów Dnia Siódmego? A nie w niedzielę na pamiątkę Zmartwychwstania i Zesłania Ducha Świętego.

Pavis - nie tak

Neo jest drogą do dojrzałości chrześcijańskiej - ma nią być. W tym zdaniu - moim zdaniem oczywiście - chodzi o to, żeby uniknąć stwierdzeń: "jestem dojrzały - nie muszę iść dalej", "jestem dojrzały - bo jestem na drodze" itd. Głównie o rozbijanie samozadowolenia, które hamuje rozwój - i w dodatku to przecież skierowane do ludzi będących na drodze lub ją zaczynających, prawda? Więc wybierających jakoś tę formację...

To jest i będzie tylko jedna z dróg. Ani dla wszystkich lepsza ani gorsza.


A dlaczego? Bo takie stwierdzenie dla mnie sugeruje niechęć.
Wyjazd formacyjny neo jest jak rekolekcje - ma swój program, swój plan. Prawdopodobnie wizyty w sanktuarium po prostu nie uwzględniał, a Gierzwałd był miejscem jak każde inne... Może to dziwić - ale nie świadczy chyba o niczym? Jest niewykorzystaniem okazji do pielgrzymki - a trzeba?


Pawis... Najczęściej zapewne słyszysz: "przyjdź i zobacz, przekonaj się" - tak? Widzisz...

- To co o neo słyszysz to wykrzywione przez głuchy telefon zdania przez kogoś wypowiedziane i wędrujące "przez świat". Czasem wynikające z niezrozumienia - czasem ze zranienia - czasem z wątpliwości... To w dużej części są zapewne słowa wypowiedziane przez neonów i byłych neonów. Być może w najlepszej intencji. Nie przyniosły dobra.

- Komunia Św na rękę i pod Dwoma Postaciami stała się faktem. Ale takie 10 lat temu w Polsce to bulwersowało i mogło być przyczyną zgorszenia. Jesteś w stanie tłumaczyć wszystkim, dlaczego? W jaki sposób?

To milczenie - czy najlepsze czy nie - często ma sens i wynika z odpowiedzialności za własne słowa i za ich owoce. Zwłaszcza jeśli odpowiadasz nie tylko jednej osobie, ale bliżej nieokreślonej grupie...

Jak wyżej


Tzn? Komunia Św pod Dwoma Postaciami i na rękę jest już czymś normalnym. Nie wiem, co można wytłumaczyć przez "ad experimentum". To tylko określenie sposobu przyjęcia tej formy przez Kościół - po to zapewne takiej, by przyjrzeć się owocom.

Bejot już napisała. Powiem tyle, że mnie neo nauczyło miłości do Eucharystii. Być może doszłabym do tego inną drogą, gdybym inną wybrała - nie wiem. Wiem, że tą doszłam, z daleka. I to i jeszcze kilka innych rzeczy będę zawdzieczać tej formacji, bez względu na to, czy w niej jestem, czy nie...


Ależ jest - na stronie wiara.pl
http://arc.wiara.pl/tematcaly.php?idenart=1099673773


Bo w kalendarzu żydowskim był wieczór i poranek. Dzień się zaczynał po zachodzie słońca. Sobota wieczorem liturgicznie jest już niedzielą. Odmawiasz - o ile dobrze pamiętam - pierwsze nieszpory z niedzieli (w niedzielę wieczorem są drugie), Msza Św wieczorna jest niedzielna (ewentualnie z wigilii), itd. W tym momencie zaczynasz świętowanie niedzieli od Eucharystii. Nie soboty...

jo_tko dziękuję za link. Czytam i mam nadzieję, że dzięki temu lepiej zrozumiem tę Drogę. Przeczytałem już sporo i prawie wszystko przyjmuję.
Jedna wątpliwość:
Droga Neokatechumenatu nie jako stowarzyszenie czy ruch wewnątrz Kościoła ale jako droga ku dojrzałości chrześcijańskiej, co może sugerować, że to jedyna droga wzrostu w wierze chrześcijańskiej.
Do statutu jeszcze nie doszedłem ale myślę, że dojdę i będę mógł wyrobić sobie własne zdanie. Dlatego jeszcze raz za link dziękuję.
Jeśli chodzi o moje poprzednie wątpliwości co do sposobu przyjmowania komunii świętej to chciałem podkreślić, że moje wątpliwości budzi postawa siedząca a nie to, że na rękę, ani tym bardziej, że w dwóch postaciach bo miałem to szczęście niejednokrotnie tak komunię świętą przyjmować.

Pawis - ja nie jestem teologiem. Obecnie przyjmuję Komunię Św. do ust.
I - mowiąc szczerze - jeśli nie będzie to konieczne, nie widzę potrzeby inaczej. Z trzech powodów:

1) To jest to samo Ciało Chrystusa

2) Nie widzę czasu na tę chwilę adoracji, ktorą miałam w neo, jeśli mam Je spożyć natychmiast; na chwilę która budzi pragnienie żeby stać się chlebem dla innych, z miłości...

3) Nie wyobrażam sobie odchodzenia z Najświętszym Sakramentem, nie tylko ze względu na ryzyko wyniesienia i zbeszczeszczenia, ale zwyczajnego potknięcia się o cokolwiek. Nie będę z Najświętszym Sakramentem wędrować po kościele, nawet gdyby było można.

Natomiast uzasadnienia nie potrzebuję - wystarczy mi, że dzieje się to za wiedzą i zgodą biskupa miejsca, a obecnie stwierdzenie (statut):
oznacza, że zgodę na jej realizację ze wszystkimi elementami, również liturgii.


Nie dam głowy - trzeba by sprawdzić - ale mam wrażenie, że stowarzyszenie to jest rodzaj określonej również prawnie formy - i mam wątpliwości co do tego, czy podległej biskupowi, czy to nie działa nieco podobnie do zakonu. Wiem, że droga miała być w założeniu całkowicie podległa biskupowi lokalnemu, a w dalszej konsekwencji proboszczom, jako narzędzie formowania wiary, sposób prowadzenia katechezy. I myślę, że może o to chodzić...

Nie jesteśmy żydami.

Kościoł wyraźnie mówi o siwętowaniu NIEDZIELI, a Msza wieczorna sobotnia wypełnia przykazaniowy obowiązek TYLKO wtedy, gdy nie ma dana osoba mozliwości uczestnictwa w niedzielę (np. praca).

A to jest nieprawda. Msza w sobotę wieczorem (wigilii) jest Mszą niedzielną. Nawet ta "zwykła" i bez dodatkowych warunków. W przypadku dużych świąt Msza wigilii ma wręcz osobne czytania, na dzień są już inne.

Brewiarz też się myli?

Jest Mszą niedzielną, brewiarz się nie myli. Ja mówię o świętowaniu niedzieli, a nie o tym, czy sobotnia Msza wieczorem jest z niedzieli, z soboty czy z piątku.