A mogę poprosić również o komentarz do pierwszej części zdania? Bo tak jest kilka warunków...

Bo co do drugiej - cóż, wszelki podział w Kościele dla mnie jest "szkodą dusz"...

Twojego czy mojego? Jeśli chodzi o samosądy, to Kościół zawsze je stanowczo potępiał. Co innego prawomocny wyrok śmierci wykonany przez prawowitą władzę (to Kościól nadal dopuszcza - KKK 2267) i co innego obrona konieczna (KPK 1323.5 - Nie podlega żadnej karze, kto w chwili przekraczania ustawy lub nakazu (...) działał w zgodnej z prawem obronie własnej lub kogoś innego przeciwko niesprawiedliwemu napastnikowi, zachowując należny umiar).



Tu nie chodzi o skutki zewnętrzne czynności, tylko o wewnętrzne. Czynność może być wewnętrznie dobra i zewnętrznie zła (przykład: wyświęcenie jawnego alkoholika na kapłana) i na odwrót - wewnętrznie zła i zewnętrznie dobra (przykład: wybicie szyby i kradzież gaśnicy z samochodu celem ugaszenia pożaru w pobliskim sklepie).

Jeszcze jeden szczegół w nawiązaniu do mojego poprzedniego posta - Podczas nieszczęsnych święceń w 1988 roku Abp. Lefebvre przekazał nowym biskupom wyłącznie możliwość szafowania sakramentami zarezerwowanymi dla biskupa, natomiast - co ważne - nie przekazał im władzy kluczy (jurysdykcji zwyczajnej), gdyż sam jej nie posiadał. Wszyscy 4 biskupi FSSPX mają więc ważne święcenia, ale nie posiadają jurysdykcji zwyczajnej nad żadnym terytorium, gdyż jurysdykcja zwyczajna ZAWSZE i WYŁĄCZNIE pochodzi od Ojca Świętego. I to właśnie uzurpacja władzy kluczy zawsze stanowiła o materii schizmy. Podobnież księża FSSPX nie są "wikarymi" ani "proboszczami" i nie posiadają jurysdykcji zwyczajnej ani nad żadnym terytorium, ani nad wiernymi, którzy przychodzą do ich kaplic.

Oprócz jurysdykcji zwyczajnej istnieje również jurysdykcja zastępcza, której zawsze i niejako "automatycznie" udziela Kościół w przypadku konieczności (gdy szafarzowi sakramentu brakuje jurysdykcji zwyczajnej):
KPK 144 § 1. W przypadku błędu powszechnego, faktycznego czy prawnego, a także w przypadku wątpliwości pozytywnej i prawdopodobnej, prawnej lub faktycznej, Kościół uzupełnia wykonawczą władzę rządzenia, zarówno w zakresie zewnętrznym, jak i wewnętrznym.

Należy jednak zaznaczyć, że jurysdykcja zastępcza dotyczy wyłącznie szafowania sakramentami i nie upoważnia np. do stwierdzania niewazności małżeństw albo do nakładania kar i cenzur na świeckich, co czynią niektóre wspólnoty mniej lub bardziej tradycjonalistyczno-sedewakantystyczne (co za słowo :) w USA.

Pjo - chwileczkę... Że jeszcze raz zacytuję:



1) "działał pod wpływem chociażby względnie tylko ciężkiej bojaźni albo z konieczności lub wskutek wielkiej niedogodności" - który z tych warunków zaistniał?

2) "jeśli czynność nie jest wewnętrznie zła ani nie powoduje szkody dusz" - sądząc z formuły gramatycznej, nie jest konieczne wewnętrzne zło czynu, jeśli powoduje szkodę dusz, wystarczy jeden z warunków...

Myślę, że "z konieczności" - skoro "po dobroci" dostał zgodę na jednego iskupa zamiast na czterech a czuł, że koniec blisko (zmarł półtora roku później) - a bractwo kapłańskie bez biskupa skazane jest na zagładę. Trzeba wziąć pod uwagę, że rzecz dzieje się w Szwajcarii - kraju, gdzie już wtedy brakowało kapłanów, a dziś większość parafii jest "obsługiwanych" na codzień przez żonatych stałych diakonów albo świeckich "asystentów pastoralnych" płci obojga.

Zresztą ten sam kanon KPK w punkcie siódmym mówi: "sądził bez winy, że zachodzi jedna z okoliczności, o jakich w n. 4 lub 5.". Czyli nawet, gdy "przestępcy" jedynie subiektywnie wydaje się, że "musi", to też nie ma kary.



ANI oznacza, że zajście dowolnego z dwóch warunków wyłącza możliwość zastosowania "ochrony". W oryginale jest NISI - AUT "metu gravi, quamvis relative tantum, coactus egit, aut ex necessitate vel gravi incommodo, nisi tamen actus sit intrinsece malus aut vergat in animarum damnum"

Powalająca definicja. Nic dodać, nic ująć!

Przeczytaj sobie bullę Ecclesia Dei Jana Pawła II, jeśli nie wiesz o co chodzi z lefebrystami.

A Pan czytał? Gdyby Pan czytał, to by Pan wiedział, że to nie żadna bulla, tylko zwykły dekret typu "motu proprio", co się na polszczyznę wykłada "z własnej inicjatywy".

Ta moja drobna pomyłka nie ma znaczenia. W każdym bądź razie jesteś poza wspólnotą Kościoła - ekskomunikowany.

Na szczęście ks. prałat Kamil Perl z Komisji Pontyfikalnej "Ecclesia Dei" ma na ten temat odmienne zdanie, które wyraził w liście do mnie, więc pozwoli Pan, że Jemu uwierzę, a nie Pańskiemu bezpodstawnemu bełkotowi.

Przypomne jeszcze gwoli scisłosci faktograficznej dwa pytania pomocnicze, na które nasza forumowa maskotka - Leszek-Jan do dziś nie udzielił odpowiedzi:

1) Czy schizmatycy prawosławni są ekskomunikowani?
2) Czy polskokatolicy i mariawici są schizmatykami i czy są ekskomunikowani?

A to oznacza że nie mozesz brakiem wewnętrznego zła czyny uzasadniać owej ochrony, jeśli czyn spowodował "szkodę dusz".

Różni prałaci mogą sobie różne rzeczy wygadywać, w czym zresztą nie ma nic dziwnego, jeśli są lefebrystami.
Już ci pisałem, żebyś nie martwił się o innych, ale o siebie.

Pralat Perl z ustanowionej przez J. Sw. Jana Pawla II-go komisji Ecclesia Dei lefebrysta? Ciekawie, coraz ciekawiej...

Szczególnie, jeśli są sekretarzami watykańskiej Komisji Pontyfikalnej udzielającymi oficjalnej odpowiedzi na firmowym papierze w imieniu księdza kardynała Prefekta :-)

Pan powinien w kabarecie występować!

Ale czyjej duszy zaszkodził ten czyn? Która dusza ucierpiała przez fakt iż wyświęcono 4 katolickich biskupów?