Mam dość dziwny problem. Mianowicie przez nerwicę składam Bogu obietnicę, że np. przestanę grać w jakąś grę, bo z jednej strony mam jej dość, a z drugiej przez moją nerwicą chcę ją jak najszybciej zakończyć i żeby mieć spokój, powiedziałam, że obiecuję Bogu, że do pewnego czasu nie będę grać w tą grę. Po kilku dniach pomyślałam, że jednak chciałabym w nią pograć, więc powiedziałam Bogu, że zmieniam obietnicę na to, że nie będę oglądać pewnego serialu, a zamiast to, będę mogła grać w grę. Wczoraj dowiedziałam się jednak, że nie można samemu zmieniać obietnicy, tylko podczas spowiedzi. W związku z tym, czy obowiązuje mnie też obietnica, że mam nie oglądać serialu?
Dodam, że te obietnice nie są podejmowane pod wpływem przymusu, że np. mam natrętną myśl o obietnicy i ją składam.

Skoro nie jesteś w stanie dotrzymywać obietnic, to po co je składasz? to tak jak ja bym obiecał Bogu że nauczę sie lewitować w powietrzu, a później miał do siebie pretensje , o to że nie dotrzymałem obietnicy.

Bo myślałam, że to powstrzyma mnie przed natręctwami.

To jeszcze gorzej!!!! bo wiedziałeś że nie dotrzymasz obietnicy, a i tak to robiłeś.

Ale ja nie napisałam, że złamałam obietnicę, tylko ją zmieniłam. Na chwilę obecną nie gram ani w grę, ani nie oglądam serialu i jeżeli obietnica była wiążąca, to przez określony czas nie będę tego robić.

A jak się z kimś umówisz na 18 w kinie, a potem sobie zmienisz, na 17 w teatrze, to będzie to w porządku, dla tego, z kim się umawiasz? Pacta sunt servanda. Inna jest ranga niedotrzymywania (bo jednostronne zmienianie jest niedotrzymywaniem) prywatnego, a inna publicznego.
Jeśli obiecujesz i uważasz się za osobę dojrzałą i odpowiedzialną, to dotrzymuj słowa. I podejmuj takie postanowienia, które możliwe są do wypełnienia.

Zależy, czy postawiłabym tę osobę przed ,,faktem dokonanym'', czy zapytałabym, co powie na zmianę planów. Dla mnie nie ma problemy w wypełnieniu tej obietnicy, ale chodzi mi o to, czy teraz aktualna jest pierwsza obietnica, jej zamiana, czy obie.