Nie zakładam niczego. I tak najprawdopodobniej nie trafiłbym we właściwe założenie pośród ogromu możliwych wersji.

Nie wiem Irbisolu czy trafiłem w kontekst Twojej wypowiedzi, ale np. od pewnego czasu chodze do pracy nie dla satysfakcji, ale dlatego, że muszę. Bywało inaczej. To zjawisko moszna ekstrapolować w dowolne ludzkie poczynanie.

Ponieważ pytanie było moje, więc pozwolę sobie odpowiedzieć na Twój post.

Oczywiście, jeśli musisz, to całkowicie zmienia postać rzeczy. Wychodzę z założenia, że nie musimy wybierać określonego światopoglądu, jako że nie wiemy nic na pewno.

Gdybyśmy wiedzieli, że Bóg istnieje, to musielibyśmy wybrać "świat z Bogiem". Gdbybyśmy wiedzieli, że Boga nie ma, musielibyśmy wybrać "świat bez Boga" (o ile w ogóle można nazwać to wyborem).

To mnie zaskoczyłeś. Faktycznie, teoretycznie jest taka możliwość, ale w praktyce trudno mi to sobie wyobrazić.

SweetChild
Szło mi o to, ze często idealizuje pojęcie "raju utraconego"... zapominając o tym, że życie z wodą jest o wiele ciekawsze, niż życie bez niej. Dla mnie raj może byc jedynie najlepszym z możliwych wariantów życia - niekoniecznie idealnym i pozbawionym wszelkich problemów...stąd to muszę....

Powiedz raczej, że go nie czujesz, nie uświadamiasz go sobie, nie dostrzegasz . Ból istnienia, ból egzystencjalny jest bowiem nierozłącznie związany z życiem , z koniecznością dokonywania wyborów.






Właśnie nie wiem dlatego pytam.



Wcale tak nie uważam , właśnie chce się dowiedzieć jaki jest cel, sens życia człowieka , który nie wierzy w to , że : " choćbym i umarł , żyć bedę"







Crosis

archetyp - to inaczej pierwowzór, prawzór, prototyp, odzwierciedlenie, powszechnych mysli ludzkich spotykanych we wszystkich kulturach, z którymi wiąże się dane pojęcie.
Nie zrozumiałeś. Dom / nie równa się / Bóg

W powszechnej świadomości ludzkości Dom ma pewne archetypowe znaczenie . Moim zamierzeniem było użycie tego pojęcia d o m u jako pewnego symbolu, za pomocą którego można niejako przybliżyć cel ,sens życia osoby wierzącej.




Oczywiście.


Pewnie , że można ale po co? Nie wiem czy rozumiesz o co pytam?
Po co , skoro ja po kilku, może kilkunastu, a w najlepszym przypadku kilkudziesięciu latach zniknę jak komar.
Owady , zwierzęta nie mają świadomości , one żyją nie zdając sobie nawet z tego sprawy, żyją i kierują się instynktem ...,
a człowiek ma świadomość i dlatego pyta po co? Po co ja żyję? Ty nie pytasz?



Nie wiem dlaczego odczytałeś to co pisze , jako moje twierdzenie , że ateista jest człowiekiem pozbawionym sensu życia? Ja tak nie twierdzę , ja własnie chcę poznać ten sens.





Co jest sensem Twojego życia ?

Pytanie to kieruję do każdego z Was drodzy współdyskutanci ,którzy nie uznajecie , że " choćbyś i umarł , żyć będziesz".

A czy życie musi miec sens ? Zycie to przypadek i jakiegokolwiek nie nadac mu motywu przewodniego, to zawsze skonczy się w ten sam sposób. Lepiej zamiast tego skupic się na tym, co w zyciu możemy zrobić, czerpac z życia radośc, dawac ją innym, niz bawic się w tego typu patetyczne wzniosłosci.

zdroofko

Innymi słowy carpe diem

No cóż to w istocie nic nowego. Czy do tego sprowadza się sens życia z ateistycznego punktu widzenia

Jezeli chodzi o dazenie do przyjemnosci to kazdy czlowiek dazy tylko do tego teista czy ateista. Ale nie mozna tego strescic w carpe diem i stosowac do kazdego czlowieka.
Postaraj sie zrozumiec czlowieka, ktory wie, ze przestanie istniec i wszystko co stworzyl przestanie istniec i nic na to nie moze poradzic. Kogos kto wie, ze nic nie ma sensu. Nastepnie zrozum, ze jest wiele postaw ktore moze przyjac w obliczu tych faktow. Jaka Ty bys przyjela?
Jezeli nie potrafisz sie postawic w takiej sytuacji to nie bez powodu jestes wierzaca.

SENS ŻYCIA?
Nic specjalnego.

Spróbuj być miłym człowiekiem.
Unikaj tłustego jedzenia.
Od czasu do czasu przeczytaj dobrą książkę.
Chodź na spacery.
Żyj w pokoju i harmonii z ludźmi każdej wiary i każdej narodowości.


takie rozwazania nad sensem istnienia przyprawiaja mnie tylko o bol glowy

polecam 'Sens Zycia wedlug Monty Pythona' (skad pochodzi powyzszy cytat)

Nic nie wiesz o pokerze.



A moze ludzie ktorzy odczuwaja bol egzystencjonalny zaczynaja wierzyc zeby sobie poradzic, a inni nie maja problemu albo mniejszy.



Rzecz uznaniowa, zwierzektore poluje ma cel, ale to nie znaczy ze oglolnie ma to jakikolwiek sens. To jest swiat przyczynowo skutkowy co nie sprawia ze ma jakis konkretny cel, a sens jest sprawa uznaniowa, dla zwierzaka ktory upolowal zdobycz polowanie mialo sens.

A podobno myślenie nie boli

Życie Ozelu to nie tylko przyjemności.




Właśnie.

Tak rozumuje ateista?
Ty tak rozumujesz Ozelu?

Próbuję to zrozumieć




Możesz je przybliżyć.



Dobre pytanie.

A może zagłuszają go w sobie , by właśnie nie mieć problemu i pozornie wszystko jest OK.

Ból egzystencjalny jest nieodłącznym elementem życia.




Nie. To rzecz obiektywna.



Zwierze nie ma świadomości istnienia , kieruje sie instynktem. Nie rozstrząsa swojego działania pod wzgledem sensu czy celu.

Podobno tym właśnie rożnimy się od zwierząt, że mamy świadomość tego że żyjemy.

Czyzbyś tak nie uważał?