Moja teoria jak na razie się nie zmieniła.
Dostępna literatura opisuje, że w człowieku jest tyko cząstka duszy. Jest to cząstka samego Boga. Człowiek po stworzeniu miał w sobie tą nieskalaną cząstkę, której prawdopodobnie zazdrościli mu aniołowie, uzależnieni od miłości Boga. Wtedy jeden z nich doprowadził do skalania człowieka grzechem pierworodnym, który niszczył ludzkie ciało. Wywołało to gniew Boga lub po prostu wiadome konsekwencje. Człowiek wyleciał z raju, ponieważ nie mógł już tam więcej przebywać. Natomiast szatan został odcięty od miłości Boga, której pożądał ponad wszystko. Być może sam też się skalał tym grzechem. Więc gdy szatan zdobędzie duszę człowiek, to tak, jakby zdobył cząstkę Boga z powrotem - jego miłość. Wydaje się, że szatan w opętanym jedynie trwa przy tej cząstce. Są też opisane przypadki np. uleczenia przez szatana. Bardzo rzadkie, ale widać się zdarzyły. Opętanie jest destruktywne dla człowieka w momencie, gdy szatan jest przeganiany. Owszem, czasem udaje się go przegonić, jednak zawsze spotyka się to z jego powiedzmy niezadowoleniem. Implikacją konsekwencji doprowadzenia do skalania człowieka i kary szatana są surowe zakazy Księgi Kapłańskiej, których złamanie prowadzi do opętania tzw. zawinionego. Innego wytłumaczenia na razie tu nie widzę.

A skąd wiadomo, że łamanie akurat tych zakazów prowadzi do opętania? Żadne badania naukowe, które robiono niczego takiego nie wykazały. Samo opętanie to generalnie bardzo rzadkie zjawisko i nie słyszałem, aby zdarzało się poza kulturą chrześcijańską. Tam są poniekąd podobne zjawiska, ale nie związane z chrześcijaństwem.

Właściwie nie ma pewności, czym konkretnie jest opętanie. Kiedyś czytałem wypowiedź egzorcysty, który był psychiatrą i powiedział, że on nie wie, co to tak naprawdę jest. W związku z tym odradzam ponadprzeciętne zainteresowanie tym tematem. Rozmyślanie, analizowanie i wyobrażanie sobie uważam za mocno niewskazane.

Np. stąd wiadomo:
"Zawód egzorcysta. Wywiady z polskimi egzorcystami - Praca Zbiorowa"
Niesamowita książka, wgniata w fotel.
I stąd:
"Egzorcyści i psychiatrzy - Gabriele Amorth"
"Egzorcyzmy i ochrona przed atakiem psychicznym - Anna Atras, Leszek Żądło"
I jeszcze kilku książek, ale nie chce mi się wszystkich wymieniać.
Jak nic nie wiesz, to nie doradzaj.

Jest mnóstwo badań dotyczących homoseksualistów i na pewno homoseksualizm nie prowadzi do żadnego opętania. Jest np. większe ryzyko przenoszenia chorób wenerycznych, ale z całą pewnością nie opętania, czymkolwiek by to nie było. Musiałoby to się zdarzać tak rzadko, że nie da się wykryć - ale wtedy nie można mówić, że do tego "prowadzi".

Jakich mnóstwo badan. Badałeś coś z kolegami, bo ja żadnego badania nie znam ani nie słyszałam? Trochę jakby za bardzo tendencyjnie promujesz tutaj ten homoseksualizm walcząc coraz bardziej z negatywnymi opiniami na jego temat.
To co, wszyscy tutaj mamy teraz ich lubić za ten ich mniejszościowy "styl życia", który trzeba chronić, bo jesteś moderatorem i w przeciwnym razie poczujesz tu jakieś nieregulaminowe wibracje?

Anka-K > widzę, że tematyka demoniczna mocno Cię interesuje (ta ilość poznanej literatury!...); czy widzisz jakieś ryzyko i zagrożenie dla siebie w tym temacie? Tak pytam, bo mam w pamięci, co napisałaś: "Od jakiegoś czasu zaczęłam dostawać obce jakby głosy w mojej głowie, zwykle odpowiedzi i porady."

Pytasz, bo też się tym interesujesz.
Złamałam zakaz Boga będąc dzieckiem, więc być może byłam w wieku chronionym.
Nie powinniśmy w ogóle wiedzieć, jak to zrobić.
Organizatorem był mój kuzyn. Znał wszystkie szczegóły techniczne jakby był w tym specem.
O dziwo potem tego nie pamiętał, ani skąd miał wiedzę, jak to zrobić.
Nic nas nie opętało.
Może to zabrzmi trochę niedorzecznie, ale ściągnęliśmy zło do nas. Prawdziwą obecność.
Tylko dlatego w ogóle się zorientowaliśmy.
Potem to zło szło już za nami przez całe życie. Mój kuzyn skończył tragicznie.
Mnie w życiu też się mocno oberwało. I pewnie jeszcze oberwę póki żyję.
Na ten temat napisano książki, więc nie jestem w stanie tego tu opisać.
Naprawdę polecam książkę "Zawód egzorcysta. Wywiady z polskimi egzorcystami - Praca Zbiorowa".
Każdy człowiek powinien to przeczytać.
Bardzo otwiera ona oczy na to, co się dzieje dookoła.
Mój przypadek też jest tam opisany jako typowy.

Nie! Pytam, bo się w pewnym sensie martwię tym, co czytam u Ciebie; osobiście nie wnikam w sferę tej, jak się to słusznie określa współczesnym językiem: "ciemnej strony mocy", bo daleko więcej mnie interesuje ta "jasna strona mocy" i tylko ku niej chcę podążać i w jej zasięgu być! (wiedząc, czym się mogą kończyć zapędy ku tej stronie przeciwnej).
Czy to, co napisałaś to naprawdę Ciebie, Aniu dotyczy?! (wolałbym, aby to był jakiś cytat z o/powieści...).

Tak, to dotyczy mnie.
Moim zdaniem ludzie bogobojni, do których mam nadzieję się zaliczać, popełniają czasem jeden błąd.
Myślą, że ja będą bogobojni to szatan ich nie tknie.
Nigdy raczej nie miałam problemów na spowiedzi. Grzechy zawsze miałam odpuszczone, ale raz zrobiłam coś, co widocznie nie kwalifikuje się jako grzech i nie podlega odpuszczeniu lub odpuszczenie nie zwalnia z konsekwencji.
Tu akurat zawiniłam sama, ale nie zawsze człowiek musi zawinić.
Są np. opętania, które kościół nazywa niezawinione.
Zawsze się trochę spinam, jak ktoś z ignorancji bagatelizuje zapisy w Biblii, że są symboliczne lub nieaktualne. Nic bardziej mylnego.
W kontekście działalności szatana najbardziej to widać chyba u Hioba.
6 Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży3 udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan3 też poszedł z nimi. 7 4 I rzekł Bóg do szatana: «Skąd przychodzisz?» Szatan odrzekł Panu: «Przemierzałem ziemię i wędrowałem po niej».
I moim zdaniem tak właśnie jest do dziś, nic się nie zmieniło. Szatan przemierza sobie ziemię i wędruje po niej bezkarnie. Czasem uda mu się kogoś zaczepić, a czasem ktoś się oprze. Nie znalazłam jeszcze reguły, jak można mu się skutecznie oprzeć tak, żeby nie tracić życia i bliskich na walkę z jego działalnością, jak to musiał robić Hiob.

Zauważ, że żyjemy tysiące lat po Hiobie, a nawet 2 tys. lat po Golgocie, na której coś, COŚ ważnego się dokonało! Tym dokonaniem jest jedyna w swym rodzaju i zawsze skuteczna Ofiara Chrystusa!
Na jej podstawie szatan nie ma już tej samej pozycji, jaką miał w dniach Hioba! Nie zapominaj o tym, lecz uchwyć się tego zbawczego dzieła Pana Jezusa, aby w Nim i w nim (w Chrystusie i w Jego dziele) mieć skuteczne zwycięstwo nad szatanem!

Nie naszą siłą szatana pokonamy, ale siłą Chrystusa, gdy z wiarą do Niego się zwrócimy! - tak rób nieustannie i nie patrz tak daleko: na czasy Hioba; patrz nieco bliżej: na Golgotę i pusty Grób i od Chrystusa zmartwychwstałego przyjmuj wiarą dar zwycięstwa nad złem! On pokonał szatana (nie daj sobie wmówić, że szatan nie istnieje; wiem, że tak nie myślisz, ale niektórzy tak uważają i to deklarują niestety).

Odwagi, Aniu, bo bój jest realny, ale jest Boże uzbrojenie, przyjmij je:

Ef 6,10-20 PAU
(10) W końcu bądźcie mocni w Panu Jego potężną siłą.
(11) Włóżcie pełną zbroję Bożą, abyście zdołali przeciwstawić się zasadzkom diabła.
(12) Nie walczymy bowiem przeciw krwi i ciału, ale przeciwko zwierzchnościom i władzom, przeciwko władcom tego świata ciemności, przeciwko złym duchom na wyżynach niebieskich.
(13) Dlatego nałóżcie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły mogli stawić opór i ostali się dzięki pokonaniu wszelkich przeszkód.
(14) Stańcie więc i przepaszcie wasze biodra prawdą, załóżcie pancerz sprawiedliwości,
(15) a na nogi włóżcie gotowość głoszenia dobrej nowiny pokoju.
(16) Zawsze miejcie tarczę wiary, dzięki której będziecie mogli gasić wszelkie ogniste pociski Złego.
(17) Przyjmijcie też hełm zbawienia oraz miecz Ducha, którym jest Słowo Boże.
(18) Przy każdej okazji módlcie się w Duchu, zanosząc prośby i błagania. W tym celu wytrwale czuwajcie na modlitwie za wszystkich świętych
(19) i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy otworzę me usta do odważnego głoszenia tajemnicy Ewangelii,
(20) abym śmiało ją głosił, tak jak powinienem. Jestem jej posłem jako więzień.

Skoro jest na koniec cytatu mowa o modlitwie, to sama się módl, ale też możesz innych prosić o modlitwę do Pana Boga...
Proszę, uważaj na siebie! Lgnij do Chrystusa - pogromcy wszelkiego zła (osobowego i nieosobowego; wszystko w swoim czasie się objawi)!

Nie sądzę, żeby Jezus pokonał szatana, bo szatan raczej nigdy nie był dla niego przeciwnikiem i nigdy nie walczyli. Powiedziałabym, że było raczej odwrotnie, Legion prosił Jezusa, żeby go więcej już nie dręczył. Poza tym Jezus interes miał nie tylko na ziemi. Poszedł do piekła na 3 dni jak do siebie i odebrał stamtąd wszystkie dusze sprzed potopu, gdyż widocznie były mu potrzebne. Co prawda jest to jakiś argument ale raczej niezbyt pewny.
Po pierwsze czasem egzorcystom udawało się przepędzić szatana z człowieka w imię Chrystusa. Objawy opętania znikły całkowicie na długo, a potem okazywało się, że szatan tylko udawał odejście i wracało opętanie, zwykle już śmiertelnie.
Po drugie jak już wspomniałam, kościół opętania klasyfikuje jako zawinione i niezawinione. Te niezawinione mogą być (a więc widocznie były) z woli Boga.
Jest bardzo małe prawdopodobieństwo opętania niezawinionego, więc większość nie ma o co się martwić. Jednak prócz opętania jest cała masa działalności szatana, w różnym stopniu destrukcyjnych, czasem nawet nieuświadomionych, które człowiek bogobojny może ściągnąć na siebie niechcący lub przez nieuwagę.

Tak? A co było po chrzcie Jezusa? - ktoś Go kusił, a On go pokonał, czy nie?... (to jeden z przykładów konfliktu na linii: zło i dobro).

Nic takiego nie miało miejsca! To albo złe tłumaczenie Biblii, albo ludowa fantazja, ale nie coś prawdziwego.

A to coś takiego sam Jezus zapowiadał:

Mt 12,43-45 PAU
(43) Kiedy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po pustyni i szuka tam odpoczynku, ale go nie znajduje.
(44) Wtedy mówi: «Powrócę do swego domu, z którego wyszedłem». Po powrocie okazuje się, że jest on wolny, posprzątany i przyozdobiony.
(45) Wtedy idzie i zabiera ze sobą siedem innych duchów, gorszych od siebie. Wchodzą tam i mieszkają. I to, co się dzieje później z tym człowiekiem, jest gorsze od tego, co było wcześniej. Tak też będzie z tym przewrotnym pokoleniem”.

A też Piotr dosadnie o tym pisze, choć niekoniecznie w sensie opętania:

2P 2,20-22 PAU
(20) Jeśli bowiem przez poznanie naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa raz wyzwolili się od zepsucia w świecie, a później znowu mu ulegają, to ich koniec jest gorszy od początku.
(21) Lepiej by im było w ogóle nie znać drogi uczciwego życia, niż najpierw poznać, a potem odrzucić powierzone im święte przykazanie!
(22) Przytrafiło im się to, co słusznie mówi przysłowie: Pies powraca do tego, co zwymiotował, a świnia umyta - do kałuży błota.

O swój stan duchowy trzeba dbać! Gdy tego brak, to dawny "lokator"-diabeł/demon wraca, albo grzeszne życie znów się podoba!...

Czy Biblia - to kluczowe pytanie - też tak to klasyfikuje?! Jeśli nie, to porzuć takie podejście! Bo ono czyni Boga jakby winnym tego, że ktoś jest opętany! Nie tędy droga...

Nie rozumiem tego zdania. Kto się nie ma o co martwić?

Tu zgodzę się, że są różnego typu zagrożenia, nie zaraz te najcięższe; czy jednak człowiek bogobojny będzie na nie taki otwarty i nie zauważy zagrożenia? Kto wie, ale nie powinno tak być...

Rozmawiam po prostu na konkretne tematy, a Ty o jakichś wibracjach i badaniach z kolegami. Masz zbyt bogatą wyobraźnię

Nie zabraniam merytorycznych rozmów, tylko staram się utrzymać je na odpowiednim poziomie kultury osobistej i w odpowiedniej formie, aby ich uczestnicy nie czuli się obrażani lub szykanowani. Przy czym nie działa to wyłącznie na korzyść tej strony, dla której oczekuję więcej szacunku i lepszego traktowania, gdy dostrzegam deficyty w tym zakresie, ale również dla drugiej, która poprzez pewne wypowiedzi jest stawiana w złym świetle. Ludzie mają naturalną tendencją do generalizacji i jeśli czują się źle traktowani przez nielicznych członków danej grupy, wtedy często rzutuje to na wizerunek jej całej.

Współcześnie mamy wiele różnorodnych światopoglądów i polaryzujących tematów. W związku z tym ludzie coraz częściej żyją w swoich "bańkach", a wśród znajomych mają głównie osoby o podobnych poglądach. Dlatego rzadko mają styczność z innymi grupami, które reprezentują odmienny światopogląd i styl życia, a w efekcie trudniej jest rozmawiać i nawzajem się rozumieć. W tym rozumieć drugiej strony. Warto jednak tworzyć atmosferę i warunki, w których porozumienie staje się łatwiejsze.

Przecież to wyznanie wiary. Pierwsza rzecz, jaką od dziecka uczą.
"(...) narodził się z Marii Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał (...)"

Wiem, ale czy tak naucza Biblia? Wiem też skąd się takie słowa wzięły - to ktoś tak zinterpretował ten tekst:

1P 3:18-20 PAU
(18) Bo i Chrystus raz za grzechy cierpiał - sprawiedliwy za niesprawiedliwych - aby was przyprowadzić do Boga. Jego ciało wprawdzie zabito, ale mocą Ducha został przywrócony do życia.
(19) Jego mocą poszedł również, aby ogłosić naukę uwięzionym duchom,
(20) które niegdyś, za dni Noego, nie okazały posłuszeństwa. Wtedy Bóg czekał cierpliwie, zanim zbudowano arkę, w której tylko nieliczni, to jest osiem osób, zostali zbawieni dzięki wodzie.

ale ja trzymam się interpretacji tu wyrażonej: https://eliasz.dekalog.pl/goscie/dunkel/piotr.htm

PS. Nie odbierasz prywatnych wiadomości?