Ogólnie aprobuję i na miarę moich skromnych możliwości staram się ukierunkowywać na Boga.
Dla mnie latarnią morską, światłem na pustkowi jest Eucharystia. Imperatyw, aby cały czas walczyć ze swymi słabościami, grzechami starając się naśladować tego, który nakazał, aby coś czynić na Jego pamiątkę.
Oczywiście dużą rolę odgrywa w tym kalka. Ale kluczem jest miłość.

Chodziło mi mniej wiecej o tego typu problemy, które pojawiły się w KK, gdy uznano teorię ewolucji (w sensie, że uznano ją w KK, dopuszczono do wierzenia). Poniżej strona chyba jakiegoś tradycjonalisty

KAROL WOTJYŁA, EWOLUCJONIZM A MONOGENIZM
https://www.ultramontes.pl/jp2_ewolucjonizm.htm



Mówię oczywiście o świadomym odrzucaniu dogmatów, a nie nieświadomym. W swoim otoczeniu najczęściej spotykam katolików, którzy nie mają obszernej wiedzy teologicznej, ich wiara ogranicza się do religijności katolickiej i podstawowej wiedzy przekazywanej w KK, ale w internecie można spotkać wielu świadomych katolików, posiadających bardzo dużą wiedzę teologiczną i świadomie odrzucających dogmaty, bądź mających do nich podejście lekceważące, na zasadzie, że kiedyś Kościół coś tam sobie do swoich nauk wprowadził, a dziś to już jest mało istotne. Kiedyś jeden katolik napisał, że przyjmuje Eucharystię, ale uważa, że nie po to Bóg dał mu rozum, żeby potem robić zamach na ten rozum, więc nie wierzy w żadne przeistoczenie i już. Ogólnie dużo takich dyskusji widziałam, że katolicy sobie czegoś tam nie uznają i nie mają z tym problemu, a dla mnie to już byłby duży problem, nie byłabym w stanie w pełni wrócić do KK, jeśli nie miałabym przekonania co do wszystkich dogmatów, które znam (bo oczywiście mogą być jeszcze takie, nad którymi się nie zastanawiałam). Skoro jest zasada taka, że należy uznawać całe nauczanie KK, nie ma tu samowolki, to katolik świadomie nieuznający części nauczania, właściwie sam już się z KK wypisuje i zmierza w stronę protestantyzmu bądź całkowitej swobody religijnej.



Czyżbyś tutaj wspierał protestantów?

Dokładnie tak jak abstynent pijący notorycznie alkohol. Albo weganin żywiący się mięsem.
Jeśli jest się członkiem jakiejś organizacji, społeczeństwa, to należy przestrzegać zasad tam obowiązujących. Hipokryzją jest odrzucanie tych zasad i równoczesne twierdzenie, że nalezy się do społeczności przestrzegających je.


To zależy od tego, co masz na myśli. W zakresie wiary staram się wspierać każdego, kto w życiu stara się kierować miłością do Boga i ludzi. Przynależność do jakiegoś Kościoła ma znaczenie drugorzędne.

Ale jeśli masz na myśli wspieranie hierarchii protestanckiej czyli administracji któregoś z Kościołów protestanckich, to raczej nie. Co nie znaczy, że nigdy nie wspierałem jakichś ich dzieł, które są słuszne i właściwe (np. dobroczynność).

ja rozumiem katolików, którzy żyją w takim rozdwojeniu i ciężko im podjąć konkretną decyzję o tym czy chcą być w KK czy nie, sama mam problem z dogmatami, więc doskonale to rozumiem, że inni też mogą takie mieć, ale u takich katolików dochodzi dodatkowo ten mechanizm wyparcia, jakby to nie docierało do nich, że nie są tu konsekwentni, bo KK nigdzie nie przyzwala na taką samowolkę, jeśli chodzi o wiarę.



Zrozumiałam Twój wpis tak, że KK jako instytucja to tylko ludzki wymysł, jeśli masz na myśli, że Jezus założył Kościół duchowy, to o tym mówią właśnie protestanci, nie uznają Kościoła jako instytucji.