Niech trolle się douczą, że wymienieni autorzy pisali baśnie.„Baśń o ewolucji" mogłaby być jedną z nich

Baśń jest bajką magiczną (źródło: Wikipedia). Każda baśń jest więc bajką, czyli Andersen i Grimm'owie pisali bajki.

Bajka jest utworem wierszowanym, natomiast baśń należy do epiki, stąd nie może należeć do zbioru bajek. Ale jakie to w końcu ma znaczenie w kontekście prawdziwości kreacjonizmu bądź ewolucji?

Andersen by się nie zgodził. To co pisał to eventyr.
Moim zdaniem kawał dobrej ale trudnej literatury. Facet był nieszczęsliwy i zaburzony, ale genialny. Chyba nie śmiał pisać tego co myśli, więc parafrazując Lema prawdy zbyt gorzkie dla niepoznaki między bajki wkładał.

To kreacjoniści twierdzą, że kreacjonizm zajmuje się nauką. Ja zatem proszę ich, aby przedstawili dorobek tej dziedziny nauki. Co ta nauka przewiduje i jak wyjaśnia obserwacje. Niestety kreacjoniście nie potrafią czegoś takiego uczynić. Umieją tylko atakować Teorię Ewolucji, nie przedstawiając żadnej alternatywy.

Tu jest może jakiś materiał na kolejny etap dyskusji:
https://opoka.org.pl/biblioteka/P/PR/Ku ... miechnieta

Mój naukowy kreacjonizm to filozoficzna refleksja nad dziejami pojawienia się około 275 tysięcy lat temu Y-chromosomalnego Adama , praojca wszystkich współcześnie żyjących ojców.

Już dziś wiemy, że linie ojcowskiego chromosomu Y rozeszły się z szympansią linią zwierząt około siedem milionów lat temu, czego najwcześniejszym świadectwem są czaszki Sahelantropa (Sahelanthropus Tchadensis)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sahelantr ... note-bib-1

Od jego czasu, wszystkie jego linie potomne, których począwszy może od Oronina do Neandertalczyka i archaika - człowieka z Ivo-Elerumu (Nigeria), musiało być tysiące, wyginęły, jakby jakieś buble ewolucyjne, z wyjątkiem tej jednej: chromosomalnego Y-Adama, który jest najbliższym praojcem, przodkiem wspólnym dla wszystkich współczesnych ojców.

Teraz widzimy, że losy Y-Adama i w ogóle współczesnego człowieka przez te poprzedzające 7.000.000 lat wisiały stale jakby na włosku. W każdym kolejnym pokoleniu zależały od jakiegoś jednego ojca. KTOŚ widocznie nad nimi czuwał, by przeżyli i wydali potomka! Tak, ktoś niby garncarz, pisząc po ludzku, powstałe w rękach ewolucji nieudane egzemplarze odrzucał, czekając na lepsze: aby były doskonalsze, funkcjonalnie zupełnie oddzielne od zwierząt, z odpowiednio wykształconym rozumem i samoświadomością, umiejącymi odróżniać dobro od zła, w pełni zdolni do współżycia w ludzkim społeczeństwie, służenia swemu Stwórcy w teraźniejszości, a jako Jego dzieci, powołani do nieśmiertelnego życia z Nim w wieczności.

Jest to nauka oparta na rozumnej refleksji filozoficznej i naukowych wnioskach z tekstów biblijnych. To mój kreacjonizm ewolucjonistyczny. Innego nie znam.

Bardzo ciekawy artykuł o początkach ludzkości (publikacja: 20.09.2024; podaję datę, bo nie chodzi o jakiś dawny pogląd). Czyli jednak Biblia ma rację! Super, a kto temu zaprzecza, to zostaje "dudkiem", o którym w artykule mowa...
Zacytuję:

Dzisiejsza genetyka ewolucyjna odwraca obowiązujący w ciągu ostatnich dekad paradygmat poligeniczny, do którego za cenę naginania chrześcijańskiej Tradycji, teologii: św. Pawła, Augustyna i Tomasza z Akwinu, usiłowała przystosować się teologia. Uśmiechnięci teologowie chętnie zgadzali się na paradygmat poligeniczny, a przy tym byli gotowi zrezygnować z fundamentalnych dla teologii prawd, m.in. klasycznego rozumienia grzechu pierworodnego jako grzechu osobistego pierwszych ludzi i sposobu jego przekazywania jako zepsutej ludzkiej natury.

Dzisiaj w nauce powraca przekonanie, że homo sapiens zaczął się równocześnie nie na całej ziemi, ale w bardzo ograniczonym obszarze geograficznym, na który generalnie wskazuje geografia biblijna Starego Testamentu. Co więcej, najnowsze osiągnięcia bioinformatyki wskazują, że homo sapiens najprawdopodobniej rozpoczął się od mutacji genetycznej w jednym osobniku, ew. w jednej parze. Brzmi znajomo?

Czy brzmi znajomo?! Ależ tak! - w Biblii o tym czytałem...
----------
A ja ze zwrotu "kreacjonizm ewolucjonistyczny" usuwam drugi człon i twardo tylko przy kreacjonizmie stoję, bo wybieram Biblię i nie chcę być "dudkiem"...

Kreacjonizm bezewolucyjny jest jak sucha woda.

Bóg stworzył nie tylko człowieka, ale też stworzył proces ewolucji.

[quote="Jerzy_67"]
CYTAT:Dzisiaj w nauce powraca przekonanie, że homo sapiens zaczął się równocześnie nie na całej ziemi, ale w bardzo ograniczonym obszarze geograficznym, na który generalnie wskazuje geografia biblijna Starego Testamentu. Co więcej, najnowsze osiągnięcia bioinformatyki wskazują, że homo sapiens najprawdopodobniej rozpoczął się od mutacji genetycznej w jednym osobniku, ew. w jednej parze. Brzmi znajomo?" Czy brzmi znajomo?! Ależ tak! - w Biblii o tym czytałem... "

Uporządkujcie, Szanowni Koledzy, pojęcia i swoje głowy.
"Dzisiaj w nauce"' - W jakiej i w której nauce? Tylko znachorstwo wyraża się tak ogólnie, aby fałsz mógł zawsze naleźć potwierdzenie w jakiejś nauce!
Ponieważ nie paleontologia, czy archeologia ani antropologia lecz tylko genetyka jest zdolna ustalić odrębność jednostek i gatunków, to jacy autorzy dali genetyczny dowód na Bliski Wschód w rejonie Tygrysu i Eufratu? Nie spotkałem takich, a pozagenetyczne ślady wskazują tylko na Afrykę.
Kolejne pytania: Czy autorzy zdają sobie sprawę z tego, że muszą zdefiniować i zróżnicować owego współczesnego od archaicznych i od małpoludów. Czy mają jakiś klucz rozróżniający, że na Bliskim Wschodzie lokalizują kolebkę człowieka (współczesnego)?

Otóż genetycznym ojcem wszystkich współczesnych ludzi jest ten, do którego prowadzą ojcowskie.czyli w chromosomie Y linie wszystkich współczesnych ludzi. Dlaczego pod uwagę bierzemy tylko linie w ojcowskim chromosomie Y? Ten chromosom ma nieco ponad 50 milionów par zasad (albo nukleotydów). Około połowa z nich bierze udział w wymianie (rekombinacji) genetycznej z genami matek, a druga połowa, około 25 milionów par zasad przekazywanych jest niezmiennie (z nielicznymi po drodze mutacjami) z ojca na syna przekazywane od chromosomalnego Y-Adama. I dziś każdy mężczyzna może je u siebie znaleźć w analizie swojego Y-DNA. Pierwszą taka mutację od Adama znalazłem w ludzkich genomach już ponad 20 lat temu i opublikowałem na forum genetyki. Nosiła ona symbol L74,, który obecnie otrzymał inne oznaczenie.

W sumie takich mutacji, które otrzymaliśmy jako mężczyźni w chromosomie Y od Y-Adama, rozpoznano już kilka tysięcy i mamy je w sobie, z nielicznymi zmianami.
Ten Y-Adam żył jednak nie na Bliskim Wschodzie, lecz zapewne w Afryce. Tam bowiem rozwijała się linia Y-A00, której ślady najstarsze śladu mamy w rejonie Kamerunu, z w końcu w rejonie jeziora Czad, gdzie znalezione zostały czaszki pierwszego z linii protoczłowieka, zwanego Sahelanthropus Tchadensis (z około 7 milionów lat temu!).

Afrykańska linia A00 rozeszła się od linii A0-T (czyli reszty ludzkości w Afryce i poza Afryką) około 275 tysięcy lat temu. Czyli wtedy mógł żyć ów Y-Adam, przodek tych dwóch linii A00 i A0-T.
Nie musi się on pokrywać z biblijnym Adamem, gdyż Biblia raczej nie podaje naukowych nauk, lecz w formie eposu o stworzeniu człowieka ilustruje religijne prawdy o Bogu Stwórcy, zależności człowieka od Niego, i upadku/odejściu od Boga tegoż (w ogólności) człowieka.

Było mówione wiele razy że Biblia co do tego że istniała dwójka pierwszych ludzi, musi mieć rację

A co myślicie o matematycznym wykluczeniu możliwości randomowego ułożenia się łancuchów aminokwasów dla stworzenia nomen omen żywej, funkcjonującej , replikującej się komórki. Z gotową błoną komórkową, organellami?
Jednocześnie zaznaczam, że ew. panspermia oczywiście nie wyjaśnia kwestii ew. kreacji, czyli Inteligentnego Projektu.

Myślę o twoim pomyśle to samo, co o matematycznym potwierdzeniu prawdy objawionej o dziele stworzenia, spisanej u schyłku Epoki Brązu. Oczywiście popieram.
Jeśli masz pomysł jak to policzyć, to się podziel.

Policzono to wg rachunku prawdopodobienstwa. Ilość koniecznych prób jest tak niewyobrażalna, że kosmos musiałby trwać miliardy razy dłużej. Ktoś/coś tu się musiał twórczo wtrącić.
Jest jednak pewien szkopuł.
Szczęśliwy traf nie zawsze czeka do konca, czy nawet do połowy czasu , który określa matematyka.
W Bułgarii kilka lat temu tydzien po tygodniu padły te same numery totka, choć teoretycznie ma to prawo nastąpić po 13 milionach prób.