CZY DOBRZE MYŚLĘ, ŻE USPRAWIEDLIWIENIE, OBOK UŚWIĘCENIA I UWIELBIENIA - SĄ TYM NA CZYM SIĘ OPIERA DROGA CHRZEŚCIJANINA?
WYJAŚNIJ KAŻDY Z TYCH TERMINÓW.
ChatGPT

Masz rację, że usprawiedliwienie, uświęcenie i uwielbienie są kluczowymi pojęciami, na których opiera się droga chrześcijanina. Każdy z tych terminów odnosi się do różnych aspektów życia duchowego i relacji człowieka z Bogiem.

### 1. Usprawiedliwienie
- Definicja: Usprawiedliwienie oznacza uznanie człowieka za sprawiedliwego przed Bogiem. Jest to akt Bożej łaski, w którym Bóg przebacza grzechy człowieka i uznaje go za sprawiedliwego dzięki wierze w Jezusa Chrystusa. To nie nasze uczynki, ale wiara w Chrystusa sprawia, że stajemy się usprawiedliwieni.
- Podstawa biblijna: Kluczowe wersety dotyczące usprawiedliwienia to Rzymian 3:28 („Uważamy bowiem, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, niezależnie od uczynków Prawa”) oraz Galacjan 2:16 („Wiedząc jednak, że człowiek nie zostaje usprawiedliwiony na podstawie uczynków Prawa, lecz tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa”).
- Znaczenie: Usprawiedliwienie to pierwszy krok na drodze chrześcijanina. To moment, w którym grzesznik zostaje oczyszczony i uznany za sprawiedliwego dzięki ofierze Chrystusa.

### 2. Uświęcenie
- Definicja: Uświęcenie jest procesem duchowego wzrostu i przemiany, w którym chrześcijanin staje się coraz bardziej podobny do Chrystusa. Oznacza to odrzucanie grzechu i wzrastanie w świętości, przez działanie Ducha Świętego i współpracę z łaską Bożą.
- Podstawa biblijna: Uświęcenie jest opisane w 1 Tesaloniczan 4:3 („To bowiem jest wolą Bożą: wasze uświęcenie, abyście się powstrzymywali od wszeteczeństwa”) oraz w 2 Tesaloniczan 2:13 („Bóg wybrał was od początku dla zbawienia, przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę”).
- Znaczenie: Uświęcenie jest ciągłym procesem, który trwa przez całe życie chrześcijanina. Polega na codziennym dążeniu do życia zgodnego z Bożymi zasadami i naśladowaniu Chrystusa w każdym aspekcie życia.

### 3. Uwielbienie
- Definicja: Uwielbienie odnosi się do ostatecznego celu życia chrześcijanina – pełnej chwały i doskonałości, którą wierzący osiągnie w wieczności, w obecności Boga. Jest to stan, w którym chrześcijanin osiąga pełnię zbawienia i zjednoczenia z Bogiem.
- Podstawa biblijna: Uwielbienie jest opisane w Rzymian 8:30 („Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał; a których powołał, tych też usprawiedliwił; których zaś usprawiedliwił, tych też uwielbił”) oraz w 1 Jana 3:2 („Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, a jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest”).
- Znaczenie: Uwielbienie jest końcowym etapem drogi chrześcijanina, kiedy zostanie on w pełni przemieniony na obraz Chrystusa i będzie mógł wiecznie przebywać w Bożej obecności.

### Podsumowanie

- Usprawiedliwienie jest początkiem drogi chrześcijańskiej, gdzie człowiek zostaje oczyszczony i uznany za sprawiedliwego przez wiarę w Chrystusa.

- Uświęcenie to ciągły proces przemiany i wzrastania w świętości, polegający na naśladowaniu Chrystusa i odrzucaniu grzechu.

- Uwielbienie jest ostatecznym celem, do którego zmierza chrześcijanin – pełnia zbawienia i wieczne przebywanie w Bożej obecności.

Te trzy elementy tworzą pełną drogę życia chrześcijańskiego, od momentu nawrócenia, przez codzienny wzrost duchowy, aż po wieczną chwałę z Bogiem.

3xU - tak wierzmy i tak żyjmy!

Łk 1,28-30 SNPD (EIB Przekład Dosłowny [2021])
(28) Po wejściu do niej powiedział: Witaj, obdarzona łaską, Pan z tobą! Błogosławiona jesteś między kobietami.
(29) Lecz ona przeraziła się z powodu tego słowa i zaczęła się zastanawiać, co by to przywitanie mogło znaczyć.
(30) A anioł powiedział do niej: Przestań się bać, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
///
CZY SŁUSZNE JEST, ABY NA PODSTAWIE POZDROWIENIA, JAKIE GABRIEL PRZEKAZAŁ MARII, PRAKTYKOWAĆ KULT MARYJNY?

ChatGPT powiedział:

Pytanie o to, czy na podstawie pozdrowienia anioła Gabriela w Łk 1,28-30 można uzasadniać kult maryjny, dotyka istotnego zagadnienia teologicznego, które w historii chrześcijaństwa stało się przedmiotem różnych interpretacji i praktyk w zależności od tradycji kościelnej.

Oto kilka aspektów, które mogą pomóc zrozumieć to zagadnienie:

### 1. Pozdrowienie Gabriela i jego znaczenie
W Łk 1,28-30 anioł Gabriel mówi do Maryi: „Witaj, obdarzona łaską, Pan z tobą! Błogosławiona jesteś między kobietami”. To wyjątkowe pozdrowienie podkreśla, że Maryja znalazła szczególną łaskę u Boga. Określenie „obdarzona łaską” (gr. κεχαριτωμένη, kecharitōmenē) wskazuje na to, że Maryja została szczególnie wybrana i obdarzona Bożą łaską, aby stać się matką Zbawiciela. Jej wybór nie wynikał z własnych zasług, ale z Bożego planu.

- W tym kontekście Gabriel podkreśla Boże działanie w życiu Maryi, a nie jej własne osiągnięcia czy cnoty. Maryja została wybrana do wyjątkowej roli, ale to Bóg jest źródłem tej łaski. Zatem pozdrowienie anioła podkreśla bardziej Boże działanie niż wyjątkową pozycję Maryi jako obiektu kultu.

### 2. Tradycje maryjne w chrześcijaństwie
- W Kościele katolickim i prawosławnym Maryja ma wyjątkowe miejsce, a Jej rola jako Matki Boga (Theotokos) jest uważana za kluczową w planie zbawienia. Na podstawie tekstów takich jak Łk 1,28-30 oraz innych fragmentów Pisma (np. Magnificat w Łk 1,46-55), rozwinięto teologię maryjną, która prowadziła do praktyk takich jak modlitwy do Maryi, dogmat o Jej niepokalanym poczęciu i wniebowzięciu. W tych tradycjach Maryja jest czczona jako pośredniczka łask, choć wciąż uważa się, że to Chrystus jest jedynym Zbawicielem.

- Protestanckie tradycje zazwyczaj nie praktykują kultu maryjnego, kładąc nacisk na to, że wszelka chwała należy do Boga, a modlitwy i uwielbienie powinny być kierowane tylko do Boga. Maryja jest uznawana za wybraną przez Boga i godną szacunku, ale jej rola jest postrzegana wyłącznie jako przykład wiary i posłuszeństwa, bez nadawania Jej roli pośredniczki między Bogiem a człowiekiem.

### 3. Biblia a kult maryjny
- Nowy Testament nie daje bezpośrednich podstaw do kultu Maryi w sensie adoracji. Maryja jest z pewnością przedstawiona jako błogosławiona i pełna łaski, ale nigdzie nie ma wskazania, że należy oddawać Jej cześć w taki sposób, jak oddaje się Bogu. Sam Jezus mówi, że „większym błogosławieństwem jest słuchanie słowa Bożego i zachowywanie go” (Łk 11,27-28), co może sugerować, że Maryja jest wyjątkowa nie tylko dlatego, że została wybrana, ale również dlatego, że była posłuszna Bogu.

- W Biblii nie znajdujemy też przykładu, aby modlić się do Maryi lub czcić Ją jako pośredniczkę między Bogiem a człowiekiem. Zamiast tego cała uwaga skupia się na Jezusie Chrystusie jako jedynym Zbawicielu i Pośredniku (1 Tm 2,5).

### 4. Rola Maryi jako przykład wiary i pokory
- Maryja, w tradycji chrześcijańskiej, jest bez wątpienia przykładem wiary, pokory i posłuszeństwa wobec Bożego planu. Jej odpowiedź na Boże wezwanie: „Niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38), jest wzorem pełnego zaufania Bogu i gotowości do pełnienia Jego woli.

- Szacunek wobec Maryi jako matki Jezusa i podziw dla Jej wiary są z pewnością zasadne. Jednak biblijne podstawy nie wskazują na to, aby Maryja była traktowana jako przedmiot kultu w takim samym sensie, jak oddawana jest cześć Bogu.

### Podsumowanie:
Pozdrowienie Gabriela w Łk 1,28-30 podkreśla wyjątkową rolę Maryi w Bożym planie zbawienia oraz to, że została obdarzona szczególną łaską. Szacunek dla Maryi jako matki Jezusa i przykład dla wierzących jest uzasadniony, jednak kult maryjny (w sensie oddawania czci lub modlitw do Maryi) nie znajduje bezpośredniego uzasadnienia w Piśmie Świętym. W chrześcijaństwie istnieje różne podejście do roli Maryi w zależności od tradycji – w niektórych jest Ona czczona jako pośredniczka łask, w innych uznawana jest za wzór wiary i posłuszeństwa, ale bez praktykowania kultu.

___________

Jakieś komentarze?...

Maryi nalezy sie taki sam szacunek jak kazdej innej matce na tym swiecie.
Jezus byl takim samym dzieckiem, jak wszystkie inne dzieci narodzone na tym swiecie.

Dopiero narodzenie w duchu Chrystusa rzuca swiatlo na te prawde i sprawia, ze pojmujemy sens slow Jezusa - narodzonego juz wtedy w Chrystusie- zapisanych w Bibli:

46 Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia21 stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. 47 Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą». 48 Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» 49 I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. 50 Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką»22.

Mat.12:46-50

Jerzy-67, SI nie "mowi z obfitosci serca", bo takowego nie posiada.
SI to bardzo niebezpieczne narzedzie w rekach nieswiadomych ludzi.

Chetnie przeczytalabym cos, co plynie z twojego serca...ale, jak widac, SI coraz bardziej zaglusza jego subtelny glos...

SI jest jak ten kąkol z przypowiesci Nauczyciela...

O! Nie wiedziałem, że poczęłaś się bez udziału mężczyzny...

Jerzy, naprawdę wierzysz, że Jezus był poczęty bez udziału mężczyzny? Dlaczego? Bo Łukasz tak napisał?

Jerzy-67...to cos, co powstaje z udzialem mezczyzny, to tylko naczynie, w ktorym pojawia sie zycie, ktore zawsze pochodzi od ducha i istnieje tylko w duchu

Jezus byl wiec takim samym naczyniem jak Jerzy-67 i viona.
Takie naczynia zawsze ulepic trzeba "z prochu ziemi" i do tego potrzeba obojgu ziemskich rodzicow, bo taka jest natura i takie rzadzi w niej prawo, nadane przez Stworce.
Stworca nigdy nie zaprzecza naturalnym prawom i nikt nigdy tego nie zmieni.

Jesli ktos sobie to inaczej zinterpretowal i przeonaczyl na swoja modle, to jest to efekt jego nieswiadomosci...czyli wszechobecnego w swiecie klamstwa.

Zachecam cie, Jerzy-67, abys dokladnie przyjrzal sie swoim aksjomatom i uczciwie je zweryfikowal.

Łukasz i Mateusz, a prorok Izajasz to zapowiedział >> czyli mamy 2-3 świadków, a to wystarczająca liczba do orzeczenia prawdy!

Pod warunkiem, że świadkowie mówią prawdę.

Wiesz, że w sądzie (współcześnie) nie jest istotne, ilu jest świadków, ale czy są wiarygodni?

Swołocz, widzę, że NADAL robisz wiele, aby sobie na wieczność zaszkodzić!... Przykro mi, że nie umiem Ci pomóc; wierz mi, że się staram, ale wiesz, jak to leci: "w tym największy jest ambaras, aby dwoje (tu: dwóch) chciało naraz"... uznać, że Biblia uczy prawdy! Ja już to dawno temu uznałem; kiedy Ty to zrobisz?!...

A dlaczego uznałeś? To po pierwsze.

Po drugie: dlaczego fakt, że kiedyś coś uznałeś, musi być niewzruszalny dla Ciebie?

Biblia jest wiarygodnym przekazem na temat Boga: Stwórcy i Zbawcy; dlatego wybrałem/uznałem ją.
Jest to "niewzruszalne", bo im dłużej się z Biblią stykam, tym bardziej widzę, że jest prawdziwa, a zbawienie w niej ukazane jest prawdą; też dla Ciebie - czemu nie chcesz go uznać?!... (czyżbyś miał lepszą opcję? jaką?)

Odpowiedziałeś mi koliście: uznałem ją, bo ją uznaję. Pytanie: dlaczego jest wiarygodnym przekazem na temat Boga? Przecież to wszystko napisali ludzie. Mogli być omylni.

Dlaczego im dłużej się z nią stykasz, wydaje Ci się prawdziwa? Co takiego się dzieje, im dłużej się z nią stykasz?

Nie chcę jej uznać, bo głosi miejscami farmazony: np. że z kobiety bez kontaktu z mężczyzną narodziło się dziecko. Bo potępia akty homoseksualne - choć współczesna nauka głosi, że konwersja tych ludzi na heteronormatywnosć jest niemożliwa - przyczyniając się tym samym do prześladowania ludzi homoseksualnych. Bo jest niezgodna z wiedzą naukową: nie było dwóch pierwszych ludzi.

Wreszcie: bo nie mam żadnych powodów, aby uznać, że Biblia przekazuje jakiekolwiek potwierdzone prawdy. Cały ten Bóg w Biblii może być iluzją. Jeżeli bardzo w coś wierzysz - to coś może się stać dla Ciebie realne.

Poza tym: dlaczego niby tę książkę mam wybrać jako wyjątkową spośród wielu, wielu książek?

Ale ja wiem, co zrobisz Jerzy. W związku z tym, że sam nie bardzo potrafisz argumentować, wkleisz mi linki do jakichś filmików

Zapytam Cię (skoro nie umiem ponoć argumentować, a filmików nie obejrzysz) >> Jaką masz wizją na swoją przyszłość, gdy obecne życie zakończysz?

Proste: z chwilą śmierci znikam (ściśle rzecz biorąc znika moja świadomość). Czegóż mam się martwić swoją sytuacją po śmierci?

Czyli myślisz na sposób ateistyczny i na zmartwychwstanie i wieczne życie w lepszym świecie nie masz nadziei (czy jak by to nazwać: widoków)... No cóż, Twój wybór; ja bym Ci radził ateizm porzucić, ale przecież mnie nie posłuchasz, bo argumentować nie umiem...