Niestety, to się nie wyklucza. Ale jednak człowiek wierzący, walczy z tą cechą. Unika jej. Stara się byc coraz lepszym.
Różnica między ateistą i wierzącym polega na tym, że ateista nie musi się starać zmienić na lepsze. A wierzący, musi, z definicji. Bo jeśli nie stara sie być coraz lepszym, to znaczy że nie jest wierzącym, tylko okłamuje innych twierdząc, że tak jest.

Racja. Wiara postuluje przemianę na lepsze, czyli ulepszenie niedoskonałego, kiepskiego Dzieła Bożego. Co nie zawsze skuteczne i realne.
Kodeksy karny i cywilny którymi kierują się wszyscy - są bardziej efektywne. Nie postulują przemiany osobowości i uczuć, a jedynie wymuszają adaptację codziennego postępowania. I to w miarę działa i nie demoralizuje jak niespełnialne, bajkowe postulaty wiary.

Dzieło Boże nie jest kiepskie; nie jest doskonałe, ale jest dobre.
Kiepskim dziełem jesteś może Ty, bo miałeś możność takim się zrobić i chyba skorzystałeś z tej szansy.

Na podstawie tego co piszesz o sobie, to chyba niezbyt się przyłożył tworząc Ciebie? Też tak uważasz, czy masz odmienne zdanie?

Wierzący chrześcijanie wierzą, że jest doskonałe.
Ale, jeśli masz przykład doskonalszego dzieła od tego, które stworzył Bóg, to proszę, podaj przykład.
Czy istnieje doskonalszy wszechświat, od stworzonego przez Boga?
Czy istnieje doskonalszy żywy organizm biologiczny od człowieka?

W sądzie w małym miasteczku na Podkarpaciu prokurator wzywa swojego pierwszego świadka — starszą panią, dobrze znaną w okolicy.
Zaczyna przesłuchanie:
— Pani Zofia, zna mnie pani?
— Oczywiście, że pana znam, panie Kowalski. Znałam pana jeszcze jako chłopaczka biegającego po podwórku. I szczerze mówiąc, bardzo mnie pan rozczarowuje. Kłamie pan, zdradza żonę, manipuluje ludźmi i obgaduje ich za plecami. Myśli pan, że jest kimś ważnym, a tak naprawdę nie ma pan nawet wystarczająco rozumu, by zrozumieć, że jest pan zwykłym, podrzędnym urzędnikiem.
Prokurator oniemiał. Nie wiedząc, co dalej powiedzieć, wskazał w drugi koniec sali i zapytał:
— A czy zna pani mecenasa Nowaka?
— No jakże! Znam pana mecenasa od dziecka. Jest leniwy, niecierpliwy i ma poważny problem z alkoholem. Nie potrafi zbudować porządnych relacji z nikim, a jego kancelaria to jedna z najgorszych w całym województwie. Nie wspominając już o tym, że zdradzał swoją żonę z trzema różnymi kobietami. A tak przy okazji — jedna z nich to pańska żona. Tak, proszę pana, znam go doskonale.
Mecenas zbladł jak ściana.
Sędzia, nie mogąc już tego słuchać, skinął na obu prawników, żeby podeszli bliżej, i szepnął z powagą:
— Jeśli którykolwiek z was, cymbałów, zapyta ją, czy zna mnie, przysięgam, że obaj wylecicie z zawodu szybciej, niż zdążycie powiedzieć „apelacja”.

Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre, ale wierzący chrześcijanin uważa, że jest Bogiem jest coś nie teges. Znaczy jest troszeczkę niepełno sprytny i poprawia go mówiąc, bredziszisz, to nie jest bardzo dobre, to jest doskonałe.
Idący, jak rozumiem, nie zaliczasz do wierzących chrześcijan?

Bredzisz, bo zależy, c o rozumiesz przez wiarę. Wiara, ta religijna, ta według definicji Pisma, to przylgnięcie do Chrystusa cała osobą; miłością, posłuszeństwem i zachowaniem. To wierzący, z pomocą Boską, czyni siebie lepszym.

Teoria teorią, czy kiedyś próbowałeś wprowadzić ją w życie? Jeśli tak, to może powiesz czy stałeś się choć na chwilę lepszym, a jeśli tak to może dodasz od kogo?

Chyba tak. Czuję, że gdyby nie wiara, to za Twoje obecne bluźnierstwa, co najmniej skopałbym Cię na miazgę!

Starcze, przecież gdybyś nie wierzył, to nie przypisywałbyś mi żadnych bluźnierstw. To tylko i wyłącznie Twa wiara powoduje, że masz takie zakusy, by mimo fizycznych ułomności wynikających z wieku, bronić jej z schorowanymi kończynami. Przestań wierzyć, przestaniesz kopać. Staniesz się lepszym od wierzących, w duchu kopiących.

Założył wątek a się rozwinęło la stronę. Czyli nikt nie unie odpowiedzieć na to pytanie

Sory za błędy

Jedna z odpowiedzi jest wiara i wierzący, nieprzymierzając jak Atimeres. Dożył jak pisze starczego wieku, a mimo wszystko za "bluźnierstwa, co najmniej skopałbym Cię na miazgę!".

Pamiętajmy, że upominanie bliźniego jest obowiązkiem dobrego chrześcijanina.