Istnienie Boga jest poparte zarówno pośrednimi dowodami, jak i bezpośrednim dowodem, które wzajemnie się uzupełniają.​
Analogicznie: Dowodami są Jego dzieła, to co stworzył. Oraz fotografie tychże. Dowodem jest istnienie życia na Ziemi. i to inteligentnego. Dowodem jest istnienie planet. Dowodem istnienia Boga jest wszystko, co nas otacza. Wszystko to, co możemy badać, obserwować. Nawet zwykłe, ale niepowtarzalne skrzydło motyla. Albo ludzki kod genetyczny.
A propos bezpośrednich dowodów istnienia czarnych dziur, fotografia otoczenia nie jest dowodem istnienia centrum, ale tylko istnienia otoczenia. To fotografia zjawiska.

To, co nazywasz dowodami, może być za takowe uważane jedynie z perspektywy teologicznej, gdzie wszystkie elementy rzeczywistości mogą być postrzegane jako argumenty za istnieniem Boga. Nie mozna tych dowodów uznać za prawdziwe w sensie naukowym czy filozoficznym, ponieważ dowód naukowy wymaga eksperymentalnej weryfikacji i powtarzalności, a dowód filozoficzny musi być logicznie spójny i odporny na zarzuty.

Fotografia wykonana przez teleskop horyzontu zdarzeń nie pokazuje oczywiście bezpośrednio czarnej dziury jako obiektu, ponieważ z definicji nic, nawet światło, nie może uciec z jej wnętrza. Zamiast tego, fotografia przedstawia to, co nazywamy cieniem czarnej dziury oraz intensywnie świecący pierścień materii wokół niego. Cień czarnej dziury to obszar cienia rzucany przez horyzont zdarzeń na jasne, otaczające go tło. Horyzont zdarzeń to hipotetyczna granica przestrzeni, po przekroczeniu której prędkość ucieczki z pola grawitacyjnego czarnej dziury staje się większa od prędkości światła.
Zdjęcie cienia czarnej dziury jest kluczowym, bezpośrednim wizualnym dowodem, który jest spójny z pośrednimi dowodami i potwierdza teoretyczne przewidywania, dlatego uznaje się to zdjęcie za przełomowe w astrofizyce.

Ludzie od początku, co zanotowano w Ewangelii, odchodzili i... powracali. To normalne zjawisko w życiu religijnym już to z powodu płytkiego ugruntowania wiary, już to z powodu wydarzeń życia, już to labilności psychiki.

Ludzie są gotowi uwierzyć w każdy absurd, byle tylko odnaleźć się w grupie. Czyli w stadzie. Elementarny atawizm dla studenta antropologii na pierwszym roku.

Na to nie wpadłem zastanawiając się nad milionami lemingów wierzących Tuskowi. Uwierzyli w absurd 100 na 100. I dalej nie zdają sobie sprawy, że ta bzdura była tylko kiełbasą.
Sadzę, że masz rację. Chcą czuć przynależność do światowych wykształciuchów. Nobilituje ich to. A słomy wyłażącej z butów nie zauważają. Albo traktują jako modę.

A kiedy ludzie staną się gotowi przystąpić do Twoich poglądów? Jaki wiążący ich dekalog praktyk moralnych im zaproponujesz, aby przystąpili; jaki katechizm obowiązkowych przekonań i praktyk kultu na co siódmy dzień, do którego będą się masowo garnęli? A może dasz się ukrzyżować?

To można akurat stwierdzić owsiekiem: Róbta co chceta.

Wystarczy przestrzegać obowiązującego w państwie prawa.
Bez żadnej dodatkowej tromtadracji i moralnych wzmożeń.

Dla ateistów, tak. Tylko strach przed wymiarem sprawiedliwości. Smutne, ale skoro tak twierdzisz...
Jednak trudno mi się z tym zgodzić, gdyż znałem wielu porządnych i uczciwych ateistów, którzy kierowali się także moralnością, etyką i miłością do ludzi. Może byli wyjątkami?

Dla wierzących jest jeszcze prawo naturalne i prawo Boże. A także moralność i etyka.

Bez żadnej dodatkowej tromtadracji.

Dla wierzących strach przed piekłem. Historia pokazuje, że bardziej grzeszą wykolejeni wyznawcy, niż zwykli ludzie. Na zasadzie jak już harcerz zacznie klamać, nikt mu nie dorówna.

Ciekawe tylko to, dlaczego wierzący o tym nie wiedzą?
Dlaczego niewierzący wciąż wspominają tym strachu nie wiedząc, że wierzącym to nie grozi? Albowiem kierują się Mk 12.29-33.
Zapewne masz na myśli tzw. katolików bezobjawowych albo dziadków i babcie o dziewiętnastowiecznej mentalności.

To chyba z literatury dziewiętnastowiecznej, prawda?

Ja bym tu przyznał rację Witoldowi. Bo doskonałym przykładem jest Josip Wisarionowicz Dżugaszwili. A niejaki Adolf, też. Jako i Mao, który był najpierw buddystą.

A Macierewicz i Dworczyk - harcerzami.