Ta, jakby chociaż każdy dożywał 80 lat. Niektórzy nie dożywają dorosłości.
To krótko w porównaniu do nieskończoności.

Chwila namysłu. Ludność, co rozprawia z lekkością o nieskończoności nie ma bladego pojęcia, co oznacza np. 100 000 lat. O trylionach nie wspominając. A te tryliony to zaledwie ułamek ziarnka piasku na wszystkich plażach kosmosu wobec najmniejszej cząstki nieskończoności.
Ludność uwierzy nawet w żart, że Chuck Norris do nieskończoności policzył dwa razy.
Ciemnota nieskończona.

Tak, i jest to przykładem wykładni dobra w religiach chrześcijańskich. Raz sformułowane dobro w Dekalogu pozostaje niezmiennie obowiązujące do teraz. Ani jota nie została zmieniona.
I rzeczywiście dobro w rozumieniu chrześcijańskim jest niezmienne, stałe, niezależne, dotyczące każdego.
Natomiast Jezus podał naczelną ideę rozumienia dobra obiektywnego. Wyjaśnił, że wypływa ono z miłości. Ze miłość jest podstawowym motorem dobra.

Nie w religii chrześcijańskiej, ale karykaturalnym i prześmiewczym wyobrażeniu, które propagujesz. Wyobrażenie to jest całkowicie sprzeczne z chrześcijaństwem.

Zabawny przykład, dekalog. Gdzie chrześcijaństwo zniosło zawarty w dekalogu zakaz tworzenia wizerunków.

Wielokrotnie wyjaśniłem, że obiektywne dobro dotyczy KAŻDEGO. W tym Boga.
Jeśli Bóg nakazuje uczynki miłosierne względem ciała i uznaje je za obiektywnie dobre, to tym samym sam jest zobowiązany je wypełniać.
Każdy potrzebujący, któremu nie udzielono pomocy dowodzi tego, że Bóg nie wypełnia własnych nakazów. Czyli Bóg nie jest dobry nawet według jego własnych nakazów.

Ta religia jest wewnętrznie sprzeczna. Z jednej strony, za dogmat uważa się, że Bóg jest dobry. Z drugiej strony ignoruje się to, że "dobroć" Boga jest bezobjawowa. Sam nie wypełnia własnych nakazów czynienia dobra.
Oznacza to, że Bóg jest hipokrytą.
Takie są fakty, taka jest logika. Przykro mi, że wiara zmusza do negowania i faktów, i logiki.
Stąd ludzie odchodzą od nieracjonalnego chrześcijaństwa.
Deiści po prostu mają rację, że jeśli wszechmocny Architekt istnieje, to ten Demiurg jest obojętny na sprawy dobra i zła.
Nie ma błędu deizmu. Jest tylko błąd chrześcijaństwa.

Bingo! Szach mat.

Pudło. Literalnie tak można odczytywać. Ale nawet starożytni Żydzi mieli obraz (płaskorzeźbę) na świątyni.
A zakaz dotyczy oddawania czci obrazom, czy figurom wzgl. jakimś przedmiotom.


Pudło. To, co jest dobrem jest definiowane przez Boga. To On i tylko On kreuje to, co jest dobrem.

Dobro definiowane przez Boga jest jedynym obiektywnym dobrem.

Zastanawia mnie, jak jest przyczyna tego, że uparcie nazywasz białe czarnym, a czarne białym.

Katolicy oddają cześć przedmiotom. Nazywa się to ikonodulią. Nie jest to idololatrią, ale jest oddawaniem czci przedmiotom, jak obrazom maryjnym.

Nie ślepemu oceniać, czy teza jest pudłem, czy trafieniem.

Nie przeczę temu. Taka jest nauka katolicka. Bóg zdefiniował jako dobre uczynki miłosierne względem ciała, jak nakarmić głodujących.
Bóg nie kami głodujących. Nie wypełnia nakazu uczynkòw miłosiernych względem ciała.
Co oznacza, że zgodnie z definicją Boga, Bóg nie jest dobry. Taka jest logika.
Używam słowo "dobro" tak, jak zdefiniował je Bóg.
Nie moja wina, że prowadzi to do sprzeczności. Po prostu twoja wiara jest wewnętrznie sprzeczna.

Zastanawia mnie, czemu uparcie odmawiasz używania rozumu. O ile go posiadasz.

Przypominam Słowo : zaprzyjcie się samych siebie, by iść za mną.

Trzeba do Watykanu napisać, Ojcu świętemu donieść, natychmiast, bo tak nie może być!

Normalnie uznałbym to za kpiny, ale biorąc pod uwagę poziom intelektualny reprezentowany tu przez katolików...
Watykan jest doskonale świadomy tego, że dopuścił kult przedmiotów. Uczyniono to podczas II soboru nicejskiego, mimo protestów (ikonoklazm).
Pobożność ludowa, tolerowana przez KK, wyniosła kult obrazów na szczyt.

Orzekamy z całą dokładnością i zgodnie, że przedmiotem kultu nie tylko powinny być wizerunki drogocennego i ożywiającego Krzyża, ale tak samo czcigodne i święte obrazy malowane, ułożone w mozaikę lub innym sposobem wykonane, które ze czcią umieszcza się w kościołach, na sprzęcie liturgicznym, na szatach, na ścianach czy na desce, w domach czy przy drogach z wyobrażeniami Pana naszego Jezusa Chrystusa, Boga i Zbawcy, świętej Bogarodzicy, godnych czci Aniołów oraz wszystkich świętych i świątobliwych mężów. Sobór Nicejski II

Wizerunki są przedmiotem kultu, we własnych słowach KK.
Stanowisko KK jest takie, że zakaz kultu wizerunków dotyczył Starego Przymierza.

Wizerunki w Kościele katolickim są po to, by stwarzały religijną atmosferę duchową w trakcie modlitwy.
Nadto jeśli obraz jest pobłogosławiony przez Kościół, to wtedy naszej modlitwie towarzyszy modlitwa kościoła.

W tym rzecz. Przedmioty są błogosławione, obrazy nazywane cudownymi, świętymi, czcigodnymi. Są oficjalnie adorowane.
Podczas Wielkanocy artyści muszą uważać, by poprawnie wyrzeźbić Baranka Bożego. Jakby im wyszedł złoty cielec... zD
Jak napisałem, istnieje różnica między dulią, a latrią. Latria należna Bogu dulia to kult całej reszty.
Nie zmienia to tego, że w czasie Starego Przymierza ukamieniowanoby za ikonodulię, traktując ją jako bluźnierstwo.
Dekalog jest kiepskim przykładem "dobra obiektywnego", gdyż zgodnie z naukami KK - przestał obowiązywać. Zamiast niego są nowe przykazania, przykazania miłości, które zawierają większość dekalogu i o wiele więcej.
Choć katolicy zwykle kierują się przykazaniami nienawiści...
Nie, bym potępiał, ale brakuje im szczerości co do tego, jakie są ich prawdziwe zasady wiary.

Polecam przeczytać Montaż, Vladimira Volkoffa. Tam główny zły bohater też wierzył, że jest Wielki Architekt.
Jeżeli Wielki Architekt nie wtrąca się do swego dzieła, to znaczy, ze go nie ocenia, nie patrzy co jest dobre a co złe. Tak chyba myślą ateiści.

Dla ateistów żaden Architekt nie istnieje. Ale dla agnostyków , być może. Dla deistów z pewnością.

Nic bardziej błędnego. Jak najbardziej dekalog w Kościele Katolickim obowiązuje. Uzupełniają go dwa przykazania miłości.