Prawdy wiary nie są prawdami rozumu.

Zrób przysługę światu i zdechnij. Będę wdzięczny.

Powody są trzy. Atimeres, Idący oraz Koan,
Tak, na forum gdzie rządzi aktywna moderacja dostaliby bana i byłby spokój.

Mogę być wyważony wobec wyważonych rozmówców. Z powodu tych (censored), mam gdzieś forum.wiara.pl

Dodam jeszcze czwartą osobę. Andej. Też niezły skur.wiel.
Idźcie w cholerę, wszyscy wierzący. Psiakrew, banda upośledzonych intelektualnie kretynów. Fajnie byłoby poznać choć jednego niegłupiego wierzącego, ale to byłaby sprzeczność

Czytajcie wyżej.
Wydano dziś na mnie w życiu już szósty wyrok śmierci, przynajmniej w zamiarze.
Patrzmy kolejno:

1) Jako drobny pięcio lub sześcioletni dzieciak stałem w oknie i patrzyłem na Niemców, szukających ojca, jak będą podpalać moją górską chałupę wraz oczywiście ze mną. Dwaj Niemcy z odległości czterech metrów wzięli mnie na muszki...; mama zobaczyła i w ostatnim momencie gwałtownym szarpnięciem usunęła mnie z okna. Odeszli, zostawiając niewykorzystany w ścianie drewnianego domu zapalnik czy coś podobnego.

2) W kolejnym dniu dwaj starsi bracia znaleźli niewypał i, jak to robią dzieci, rozkręcali nieznane sobie urządzenie; ja zaś wciskałem między nich ciekawską głowę. Nagle - potężny wybuch! W drewnianej podłodze dziura; jeden brat krwawi pozbawiony palca; drugi rzucony na podłogę, dostaje padaczki; mam zemdlona; ja zaś nie wiem nic, co było ze mną. W kolejny dzień mama udała się ze mną do dalekiego miasta. Lekarz stwierdził coś bardzo niebezpiecznego (pęknięcie czaszki i płynotok uszny) i zaraza po zakończeniu wojny skierował mnie do dalekiego szpitala wojewódzkiego; nie było tam udanego leczenia i problemy z uszkodzeniem zostały niemal do dziś...

3) Za rządów Gomółki wzięto mnie na przesłuchanie na wojewódzki posterunek M.O. W trakcie stawiania pytań kapitan M.O. z odległości 1,5 metra wymierzał mi między oczy odbezpieczany rewolwer... Torturowania takie trwało pół godziny...

4) W 1996 r. gdy zapadała noc, potężne uderzenie w drzwi mojego mieszkania. Drzwi pękają i trzech-czterech zamaskowanych ze sztyletem w ręku rzucają się na mnie, przyciskają twarzą do betonowej posadzki (dom był niewykończony); wiążą mi ręce i nogi, żądając informacji o pieniądzach i przystawiając przy tym sztylet do gardła; związanymi dłońmi chroniłem szyi palcami rąk; szyja i palce zostały ponacinane. Kiedy napastnicy odchodzili, zagrozili, że zastrzelą, gdybym wołał o ratunek. Wołałem jednak i to przez mocne głośniki; pomoc szybko nadeszła. W szpitalu leczono mnie dziesięć dni. Sprawcami byli ponoć maruderzy po rozwiązanym już obozie ćwiczebnym młodych kadetów WSI czy WSW, którym. nawiasem mówiąc, codziennie dawałem z przydomowej, z powodu suchego lata niewydajnej studni pełne gary wody dla 20 osób. Ale wyroku zastrzelenia mnie do dziś nie odwołali...

5) W 2016 roku, gdy na Ukrainie zaczęła się wojna, do rosyjskich buntowników w Donbasie przyłączył się pewien Polak; złożył Rosji przysięgę wojskową i dumnie podjął karabin, wygadując przy tym do mediów jakieś mściwe słowa pod adresem Polski. Rozpoznałem go po ogłoszonym w Anglii jego imieniu Dariusz. Napisałem o tym na internetowym forum, na którym on przedtem bywał i pisywał antypolskie teksty i satanistyczne ilustracje. Przeczytał mój artykuł, odezwał się osobistym e-mailem znad Donu, wygrażając się, że "wnet się ze mną skutecznie rozprawi". Wiedziałem, że z nim nie ma żartów, zgłosiłem więc groźbę na policję.

6) I teraz - ten już szósty wyrok: "Gdybym miał broń i stałbyś przede mną, już byłbyś martwy. Dożywocie byłoby warte wyeliminowania jednej antyspołecznej kreatury z tego świata".
Czyżby Kalartyd to nie ten sam, co ów Darek z Donbasu?

Staruszku, toż to szok!!!
Ryszard Ochucki, ze swoimi dwoma czołgami zniszczonymi podczas stanu wojennego, Tobie do pięt ze swym bohaterstwem nie sięga, a film dla potomnych o nim nakręcono.
Taki bohater, a pisze z nami na forum jak równy z równym.
Jako drobny szczeniak, z odległości czterech metrów jak piszesz, czterem uzbrojonym Niemcom tak popędził kota, że w popłoch zapomnieli zapalnika.
Następnego dnia, z ciekawości (mimo że ciekawość to pierwszy stopień do piekła) wkładasz głowę między braci a zapalnik i „Palec Boży” powoduje, że nic ci nie urywa, masz nadal wszystkie palce (gdyby choć jeden urwało nie mógłbyś zostać księdzem).
Ale to nic, będąc przesłuchiwanym na posterunku MO, to nie ciebie torturują, lecz Ty torturujesz kapitana przez pół godziny, zmuszając go do mierzenia między oczy z odbezpieczonego pistoletu i to z odległości nie większej i nie mniejszej tylko 1,5 metra.
W latach dziewięćdziesiątych, jak lew broniłeś datków „co łaska” przeznaczonych na wykończenie domku przed napastnikami z nożem, straszącymi cię zastrzeleniem. No a te dary w postaci garów wina jakimi jak samarytanin obdarowywałeś tych 20 chłopaków, będących jak nie trudno się domyśleć na kacu, to… cud nad cudy.
Ale to nic w porównaniu do rozpoznania na internetowym forum Darka z Donbasiu i rozszyfrowanie jego prawdziwego imienia, które brzmi: Kalartyd

Taki życiorys to gotowy scenariusz do filmu „Odlot nad kukułczym gniazdem”.
Z nieoficjalnych źródeł wiem, że jeśli będziesz miał jeszcze 3 wyroki, czyli razem 10, to produkcji podejmie się Agnieszka Holland. Ponoć także zainteresowanym jest Steven Spielberg, ale stawia bardziej wygórowanie warunki – minimum 15 wyroków.
Oj staruszku, staruszku, ty nasz bohaterze

Z badań to przynajmniej wiem, że nie jestem ASPD ani psychopatą. Jestem anankastyczny.

Innymi słowy, temat trzeba "zrozumieć", a nie zostać przekonanym.

wierzę w Niego. W to, co objawił. W przykazania, zarówno Dekalog jak też przykazania miłości.