Wynikalo by z tego ze wielu moich znajomych powinno byc juz dawno opetanych. Jakby kazdy kto sie ta tematyka interesuje byl w waszym rozumieniu tego slowa opetany to mogli by tworzyc jakies legiony opetanych tak wielu by ich bylo. Wszystkie te opowiestki i inne 'swiadectwa' nigdy nie zostaly w nawet najmniejszy sposob potwierdzone i moim zdaniem spora wiekszosc z nich to bajki. W zwiazku z czym nie poslugiwal bym sie takimi stwierdzeniami bo sa one nawet patrzac na fakty i otaczajaca rzeczywistosc nieprawdziwe.

Pan Gąsienica: " Twoja Przyjaciółka jest "zbuntowaną nastolatką", która udaje satanistkę"

Po pierwsze to nie wydaje mi sie, ze jest taką "zbuntowaną nastolatką" i robi to wszystko, by przyciagnac czyjas uwage ...po drugie, nie udaje satanistki, bo wlasnie stara sie nia nie zostac, chodz czyny jej wskazuja na co innego. Jestem chyba wlasciwie jednyna osoba z jej znajomych, ktora o tym wie....znam ja za dobrze, zeby nie wykryc chodz niewielkiej zmiany w jej zachowaniu. Wprawdzie czlowiek podobno jest wielka tajemnica, ale takie rzeczy mozna zauwazyc. Spostrzeglam u niej dosc sporo ksiazek zwiazanych z demonologia, czy fantastycznych opowiadan zwiazanych ze zlem. Rozmawialam z nia o tym, staralam sie ja naklonic, by pozbyla sie tych ksiazek, ale chyba niewiele to pomoglo. Ma chyba jednak jeszcze odrobine sumienia, bo czasem opowiada mi, jak nienawidzi, kiedy dostrzega swoje zlo. Mimo wszystko twierdzi, ze nie ma ochty i sily jego naprawiac. Zal mi jej....

O.K.

A jak tam w rodzinie u niej? Wszystko w porządku?



He, he, spokojnie... Za młodu grałem dużo w RPG i czytałem fantastykę, więc "książek związanych z demonologią" zostało mi chyba z pół piwnicy



Sorry, ale tak gwałtowne reakcje u kogoś w końcu bardzo młodego, który chyba jeszcze nie popełnił żadnego Wielkiego Zła nie są do końca normalne...

Rodzicow ma spox, normalna rodzinka...
Mi rowniez zdarza sie grac w RPG i skosumowac taka ksiazke, ale nie w takich ilosciach i nie tak momentami drastyczne...
Moze jest troszke poddenerwowana,za rok matura, a ona nie wie na co sie wybrac na studia...martwie sie o nia.

Matura, studia, pewnie i zmiana środowiska...ksztaltowanie się doroslej osobowości...Straszny okres czasu. Ja wlaśnie wtedy wsiąklam w okultyzm i wiem, że diabel lubi wykorzystywać taki stan ducha.
Potrzebna jej życzliwa rozmowa , zainteresowanie, modlitwa. Nie ma innej rady( chyba...?). Najważniejsze , żeby nie zostala z tym sama.
Ja też niby mialam rodzinkę "spoko" , porządną i w ogóle, ale w domu nikt mnie nie sluchal, nikt się mną nie inetresowal. Zaczęlam się bawić w te okultystyczne bzdury, bo chialam się poczuć ważna.
Dobrze by jednak bylo zaciągnąć ją na jakieś spotkania z chrześcijańską mlodzieżą. Wspólne rozmowy, zabawa, czy nawet modlitwa też dużo pomagają.
Ja się opieralam( chociaż mnie zapraszano) ale dzięki nachalności pewnej osoby w końcu( dla świętego spokoju) poszlam na takie spotkanie. I do dziś za to Bogu dziękuję. Warto spróbować!

Dzieki Berea, porozmawiam z nia o tym,moze da sie namowic. Po ostatniej rozmowie z nia nie wiem co robic....wydusialam z niej to: "kiedy mam jakis problem, zwrama sie z prosba o pomoc do szatana, Bog i tak mnie nie slucha". Staralam sie ja przekonac, ze sie myli, ale nic z tego. Nie moge jej namowic ani na spowiedz, ani na rozmowe z kims odpowiednim, np. z ksiedzem. Boje sie, ze to wszystko za daleko idze

Zostaw ją w spokoju...i tyle.

Dlaczego tak mówisz?????? Chyba przesadzasz, ciekawe, gdybyś Ty miał jakis poważny problem, a Twoi przyjaciele "zostawiliby Cię w spokoju"??????Chyba nie czułbyś się zbyt dobrze hę???? :/. Wiesz, czasami nawet jeśli tego baaaaaaardzo nie chcemy, to inni ludzie są nam niezbędni....Więc nigdy, nie można powiedzieć, żeby ktoś kogoś zostawił w spokoju, bo może wtedy właśnie ta osoba najbardziej nas potrzebuje...

quote miki111
Wiesz, też miałam takich znajomych i wiec,że przede wszystkim musisz rozmawiać z nią i to dużo(jeżeli naprawde się przyjaźnicie). Dobra rada, to po prostu pojdź z nią w do kościoła, ale np. n specjalną mszę dla młodzieży, albo do duszpasterstwa. Może podrzuć kilka MĄDRYCH książek, ale przede wszystkim ROZMAWIAJ. Jednak nie nawracaj jej na siłe bo się zrazi i będzie jeszcze gorzej :/ ...Uważaj też na siebie, bo to ona moze próbowac przeciągnąć Cię na tą "drugą stronę". Na pewno będzie przedstawiala swoje argumenty. I jescze jedno-DUŻO MÓDL SIĘ ZA NIĄ I ZA SIEBIE, szczególnie do Ducha św. o łaskę...
Wszystko będzie dobrze!!!!!

Z tego co przeczytalem ,nie widze zeby ta dziewczyna potrzebowala pomocy a juz na pewno nie takiej jakiej niektorzy z Was chcieliby jej udzielić

I ok,skoro Bóg się od niej odsunął a Szatan nie - w porządku,patrząc na to obiektywnie - Bóg sam sobie jest winien....

Taa,juz widze jak kolezanka daje się wyciągnąć na msze

Polecam "Biblię Szatana" autorstwa Antona Szandora La Veya - bardzo mądra i pełna humanistycznych tresci ksiązka

Nie inaczej,modl sie ile wlezie [/quote]

Bóg nigdy nie odsuwa się od człowieka, tylko że człowiek nie zawsze to rozumie i jest tego świadom. To wszystko bierze się z niezrozumienia podstawowych kwestii dotyczących wiary.

Czytałem i żałuję straconego czasu, bo książka nawet nie trzyma się kupy. Vanitas vanitatum

Wytłumacz,bo nie wiem o ci chodzi.

Konkrety! Co się w niej kupy nie trzymało?Cytaty mile widziane.
I prosze nie usuwac tego postu albo usunąc takze post mojego adwersarza!!

O to, że ludzie mają tendencję do traktowania Boga jak maszynki do spełniania życzeń.

Min. twierdzenie, że człowiek sam sobie wymyślił Boga przy jednoczesnej analizie hierarchii piekielnej.
Sorry, ale mi szkoda czasu aby się w choćby najmniejszym stopniu zawracać sobie głowę tym gniotem, tak więc nie będę tego wątku ciągnął dalej, zwłaszc za po komentarzu Jot_ki. Jeśli ktoś jest [...] by pisemko LaVeya uważać za mądrość, to nie jest dla mnie partnerem do dyskusji.

[...] - jo_tka

No wiesz...troszke mnie to zabolalo, ona jest moja przyjaciolka. No chyba, ze nie wiesz co to slowo znaczy :] A dla Twojej wiadomosci, z tego co wiem, to ona juz zapoznala sie z lektura Antona Szandora La Veya...ale to juz inna sprawa.
Chce jej jakos pomoc, moze nie mowi mi o tym wprost, ale widze, ze potrzebuje rozmowy. Przeciez gdyby jej nie zalezalo, to nie powiedzialaby mi tego wszystkiego. Nie mam zamiaru nawracac jej na sile, bo to i tak do nieczego nie dojdzie. Czasem proponuje jej wspolne wyjscie na Msze, w wiekszosci wypadkach odmawia, ale czasem daje sie namowic. Dokladnie obserwuje jej zachowanie i widze, ze nie jest do konca zepsuta. Jest bardzo zagubiona...nie wie kogo sluchac.