Wczesne dzieciństwo Tadeusz Rydzyk spędził w rodzinnym Olkuszu. Wychowywał się w ubogiej rodzinie.

Tadeusz Rydzyk uczył się w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie, następnie studiował teologię biblijną na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. 1 lutego 1971 złożył zakonne śluby wieczyste, a 20 czerwca t.r. przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach pracował jako katecheta w Toruniu, Szczecinku i Krakowie, w Krakowie zajmował się także duszpasterstwem akademickim. W 1986 wyjechał na pięć lat do pracy zakonnej do Niemiec. Tam nawiązał kontakt z ksenofobiczną rozgłośnią Radio Maria International w Balderschwang (później zamkniętą przez niemiecki kościół katolicki, nazwa została zmieniona na Radio Horeb). Najprawdopodobniej wziął też udział w kursie Instytutu Schillera w Niemczech, który propaguje polityczną i gospodarczą "trzecią drogę" i wiarę w globalny rząd spekulantów (instytut założył Lyndon LaRouche, identyfikujący się z prawicą).

Po powrocie do Polski (1991) założył Radio Maryja (w dokumentach przedstawionych KRRiTV figuruje jako "jednoosobowy organ nadzorczy, jednoosobowy organ zarządzający i jednoosobowy organ kontrolny"), zainicjował powstanie gazety codziennej Nasz Dziennik a kilka lat później powołał także Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej, której jest rektorem oraz Telewizję "Trwam".

Kontrowersje

Krytycy działalności o. Rydzyka uważają, że przedstawia on odbiorcom swoim słuchaczom i czytelnikom jednostronny, polonocentryczny obraz świata, w centrum którego znajduje się naród polski oraz kościół katolicki. O. Rydzyk oskarżany jest o instrumentalne traktowanie religii katolickiej w celu zjednywania sobie zwolenników, a także o wykorzystywanie swych mediów w celu upowszechniania teorii spiskowych oraz o sprzyjanie szerzeniu poglądów antysemickich. Jego osobie poświęcono liczne artykuły prasowe oraz reportaże telewizyjne.

Krytycy działalności Tadeusza Rydzyka podkreślają występowanie w jego działalności nurtu anty-inteligenckiego. Jego poglądy w sferze ekonomii i gospodarki określa się jako populistyczne (poparcie dla skrajnego interwencjonizmu gospodarczego). Krytyka dotyczy także angażowania się w kampanie polityczne na antenie RM, które poskutkowało m.in. poparciem udzielonym dla PiS-u i Lecha Kaczyńskiego w kampanii wyborczej do Sejmu w 2005 i na urząd Prezydenta RP w tym samym roku.