dobra jestes - yak wlasnie to jest glowny cel malzenstwa. Nie milosc, nie szczescie tylko gromada dzieciakow !! Faktycznie troche jeszcze musisz dorosnac do pewnych tematow.

MaBi nie napisała, że jest to główny cel małżeństwa, ale jeden z celów. To chyba różnica, prawda?

skoro tylko jednym z kilku to dlaczego twierdz, ze bez niego malzenstwo jest nie wazne. W domysle okresla to jako priorytet dla malzonkow a wiec glowne zadanie. Prawda?

k 66, wypraszam sobie takie argumenty - moja dojrzalośc lub nie.
To jest prawo kanoniczne i tyle. Doczytaj, jesli nie wiesz, a nie wypisuj takie ad personam.

sama tak napisalas - ze musisz do tego dorastac
a skoro musisz dorastac to w na ta chwile jestes niedojzala, wiec co sie burzysz - to twoje slowa

a co do prawa kanonicznego - niech mnie nie rozsmieszaja jeszcze mi beda mowic co jest najwazniejsze w moim malzenstwie, dobre sobie

Niestety k66, musisz liczyć się z tym, że podejmując dyskusję na katolickim forum będziesz czytał tego typu argumenty. Jednym to odpowiada, drugim nie. Jeden je przyjmuje, drugi nie. Każdemu jednak należy się szacunek, a nie wyśmiewanie, co Ty uparcie robisz.

Ale bron Boze nikogo nie wysmiewam.

A Ty k66 masz dzieci?

nie jeszcze nie mam

To tłumaczy czemu nie rozumiesz pewnych spraw.

jakich?

Twoje sformułowanie: "gromada dzieciaków" mówi o Twoim lekceważącym stosunku do kwestii rodzicielstwa. Mało kto ma życie usłąne różami z super pracą, super warunkami mieszkaniowymi. Tylko nagle okazuje się , że to czy stać nas na dzieci nie odwołuje się do majętności ale do tego czy w naszym sercu jest miejsce na dzieci.

W sormułowaniu "gromada dzieciaków" nie wiedze nic zdroznego.
Sam mam 3 rodzenstwa. Nie jest to stosunek lekcewarzacy. Staram sie podchodzic do swojej roli powaznie i odpowiedzialnie. Nas bylo czworo - nie moge powiedziec zebysmy kit z okien wyjadali ale sie nie przelewalo.
I dlatego, ze sam w dziecinstwie nie mialem za duzo chce tego oszczedzic moim dzieciom. To po 1.
A po 2. - ja kokosow nie zarabiam a zona pracuje na 2 etaty, caly czas jezdzi na szkolenia i prawdopodobnie zarz zacznie specjalizacje.
Juz teraz spotykamy sie w domu wieczorem ok. 21 czasem pozniej ...
a czas dla siebie mamy w co drugi czasem co trzeci weekend miesiaca. Jakos nie widze sie w tej sytuacji jeszcze z dziecmi.
Moze, zeczywiscie nie mam w sercu miejsca dla dzieci a moze jestem realista.

Tylko mnie nie zabijcie teraz za to co napisze.
Ale nie zawsze dzieci w malzenstwie = szczescie.
Pozwole sobie tu rzucic cytat do dyskusji.

Sytuacja staje sie trudniejsza wowczas, gdy rodzi sie dziecko (a potem nastepne), poniewaz wymaga to dalszych glebokich przemian w zwiazku malzenskim. Pojawienie sie potomka uaktywnia u partnerow leki zwiazane z utrata bliskosci, wolnosci, wylacznosci i wygody zycia. Decyzja o posiadaniu dziecka jest szczegolnie brzemienna w skutki dla kobiet, ktore przynajmniej na jakis czas musza ograniczyc swoj rozwioj zawodowy na rzecz wychowania dziecka i prowadzenia domu.
Kobiety moga wowczas przezywac silne poczucie rywalizacji i zadzrosci o przywileje zwiazane z rola mezczyzny. Partnerzy nie zyja juz wylacznie dla siebie, stad budza sie w nich uczucia zazdrosci o emocjonalne zaangazowanie w relacjach z dzieckiem. Jesli partnerzy obawiaja sie bliskosci i intymnosci, to pojawienie sie dziecka moze byc przyjete entuzjastycznie, jest bowiem sytuacja, ktora pozwala uniknac parze konfrontacji z ich ograniczeniami w relacjach intymnych i w otwartym komunikowaniu.

"Seksualnosc w cyklu zycia czlowieka" - prof. dr hab. Maria Beisert
Poznan 2004