ostatnio się zastanawiałam nad nietypowym problemem;). Zakładając, że młody chłopak w wieku 9 lat kończy gimnazjum (jest geniuszem), załużmy, że mając 13lat skończy liceum, zdaje maturę.... no i chce iśc na studia... konkretnie do syminarium duchownego. I tu mam pytanie czy może?Czy ma takie prawo?

Klarowna - i spędzić w tym seminarium najbliższe 12 lat? Wątpię... Do otrzymania święceń musi mieć lat 25. Seminarium to nie tylko studia wyższe - może zapewne studiować teologię, po prostu, jeśli chce...

Klarowna, chodzi Ci o prawo złożenia dokumentów? Bo że nikt go nie przyjmie, chyba nie wątpisz?

W większości wyższych seminariów wymagane jest ksero dowodu osobistego. A we wszystkich świadectwo bierzmowania. W wieku 13 lat jest się przed bierzmowaniem. To jeśli chodzi o formalności. Jeśli w ogóle zostanie zaproszony na rozmowę, to po to, żeby usłyszał, że musi poczekać. Wybór kapłaństwa nie sprowadza się do wyboru "uczelnia techniczna czy wydział humanistyczny"...

Jo_tko, zawsze może ubiegać się o dyspensę papieską... Chociaż wiem, że z tym jest bardzo ciężko.

Wydaje mi się, że w tym wieku na pewno taki człowiek nie zostanie przyjęty. Wiesz, poza wiedzą, trzeba być dojrzalszym emocjonalnie. Co dwunastolatek wie o życiu Raczej niewiele. W tym wieku człowiek co rusz zmienia pomysły na to, co chciałby robić. Więc jak w ogóle można tutaj mówić o przemyślanej decyzji.

Dla Boga nie ma rzeczy niemozliwych. Jezeli opisywany przypadek to geniusz, to wszystko moze zaistniec. Jezeli geniusz tej osoby dotyczy takze rozwoju duchowego i pewnej dojrzalosci, to wladze koscielne po uprzednim rozwazaniu i rozmawach moglyby chyba wydac pozwolenie.
Taka jest moja opinia.
Sw Rita (co prawda nie byla wtedy mloda osoba) jak miala powazne trudnosci by wstapic do zakonu, zaczely sie dziac wielkie cuda, ktore jej w tym pomogly.

O ile jestem w stanie uwierzyć w możliwość istnienia 10-letniego geniusza jeśli chodzi o naukę, to jakoś nie chce mi się wierzyć w 10-letniego geniusza, rozwiniętego emocjonalnie i dojrzałego na poziomie, powiedzmy, 25-latka.

Święta Tereska od Dzieciątka Jezus wstąpiła do Karmelu w wieku 15 lat- ale musiała mieć specjalną dyspensę papieża A zanim ją otrzymała, jej prośby były kilkakrotnie odrzucane.

Teoretycznie więc jest to możliwe ... ale w praktyce raczej b. trudne. W przypadku Tereski udało się , ponieważ Bóg ją wybrał .
Trudno cokolwiek powiedzieć o tym konkretnym przypadku, ale z pewnością jest brana pod uwagę dojrzałość emocjonalna i duchowa kandydata - i szczerze wątpię, żeby bez Bożej ingerencji przełożeni seminarium zdecydowali się przyjąć nastolatka Obawiam się także, że ewentualna dyspensa leży właśnie w gestii papieża.

A może ten teoretyczny ( ? ) chłopak poszedłby do Niższego Seminarium Duchownego ? ( coś w stylu liceum )

Ze strony jednego seminarium :


Nastolatek żadnej z tych rzeczy nie posiada ...

myślę, że rozsądnym rozwiązaniem w takiej sytuacji byłoby ukońzenie studiów świeckich - np. pedagogika, psychologia, jakaś filologia, filozofia , teologia ... a później po ukończeniu 18-tu lat staranie się o przyjęcie do seminarium

Nic nie straci- zyska najwyżej wiedzę, która może być przydatna w przyszłej pracy duszpasterskiej a po święceniach zamiast dalej studiować będzie mógł się poświęcić posłudze.

I szczerze .... ja bym nastoletniemu księdzu nie zaufała. I pewnie nie jestem wyjątkiem

Zakladasz wiec od razu swietosc tej osoby?

Jeżeli pytanie kierujesz do mnie, to nie

Można zakładać, że ów młodzieniec (13 latek-geniusz) ma w sobie cos ze świętości, bo w sumie każdy do niej dąży. Czyli w zasadzie wstapienie do syminarium takiego młodzieńca jest możliwe o ile jego rozwój duchowy jest na dość wysokim poziomie

Duchowość - to jedno.

Psychika i dojrzałość - inna sprawa. U trzynastolatka - ciężko by o to było.

Postanowiłam spytać o to przełożonych losowo wybranego seminarium diecezjalnego
Dzisiaj otrzymałam odpowiedź:

Czyli wyszło na moje

1. za młody - z prawnego puntku widzenia
2. brak dojrzałości psychicznej
3. musiałby tam spędzić... 12 lat - nie zezwala się na święcenie kapłanów poniżej 25 roku życia

Czasami mam rację, no no no