ok, mam proste pytanie:

slub we wrzesniu - chcemy cos zaoszczedzic z tej okazji. Zamiast wynajmowac drugi pokoj dodatkowo za 400zl + koszty jedzenia, kosmetyki srodki czystosci itd podwojne - zamieszkac razem w jednym mieskzaniu, ale spac w osobnych pokojach i starac sie wytrwac w czystosci do slubu.

co zlego w tej sytuacji? Czy nie mozna tak tego rozwiazac?

Panie Arbuzie, cieszę się bardzo

ToMu - czytałeś te linki?
Powiedz mi, proszę, jak sobie wyobrażasz takie wspólne mieszkanie? Śpicie w osobnych pokojach? Jeśli tak, to czy jest naturalne, żeby dwie zakochane w sobie osoby przechodziły do porządku dziennego nad taką sytuacją? A może jednak śpicie w jednym łóżku, bo przecież i naturalniej, i przyjemniej? I co, codziennie odwracacie się od siebie plecami i spokojnie zasypiacie?

Wiem jedno - żadna z tych sytuacji nie jest normalna. Rozumiem dzień, dwa, tydzień. Ale miesiące czy lata?

Porozmawiajcie z księdzem. Najlepiej tym, który będzie Wam udzielał ślubu.

A co w tym złego? To, że - jak sam piszesz - starac sie wytrwac w czystosci do slubu. Już ta forma wskazuje, że niekoniecznie się Wam uda. A wspólne mieszkanie na pewno stwarza większe zagrożenie... Do tego dochodzi to, co pisałam w pierwszym poście na ten temat: cytat ze świętego Pawła - raz i zgorszenia - dwa.

Tak sobie czytam Wasze wypowiedzi i podawane przez Was linki i sie zastanawiam... Pojdziemy do ksiedza - np. proboszcza parafii w ktorej bedzie slub (ale wlasciwie dlaczego akurat do niego?) i opowiemy jak sprawa wyglada. No i mozliwosci sa dwie: albo nam ksiadz powie ze mamy mieszkac osobno, albo ze mieszkac razem. Zdazyl sie nam juz jeden ktory powiedzial w trakcie spowiedzi, ze nawet ze wspolzyciem nie ma sensu sie juz powstrzymywac skoro tak blisko do slubu. No wiec zalozmy ze ksiadz powie ze mozemy mieszkac razem. Ok - super - zamieszkamy razem. Ale za miesiac trafimy na innego ksiedza na spowiedzi i on jak sie dowie ze mieszkamy razem to np. odmowi rozgrzeszenia. I co wtedy? Wyprowadzac sie? Czy moze szukac innego ksiedza? To juz by bardzo obludne bylo...

Mi przychodza do glowy dwa rozwiazania:
- sytuacja jest ogolnie rzecz biorac watpliwa, wiec utnijmy wszystkie watpliwosci i mieszkajmy razem.
- zaufajmy naszym hmm.. sumieniom (?), mieszkajmy razem ale w osobnych pokojach, a jak sie okaze ze pokoje osobnoe ale lozko jedno to sie wyprowadzmy.

Mialo byc:
"utnijmy watpliwosci i NIE mieszkajmy razem"

Swiadome stwarzanie okazji do grzechu jest grzechem. Jest to niepotrzebne narazanie sie na pokusy. Ponadto w przypadku wspolnego mieszkania osob nie bedacych malzenstwem nalezy jeszcze pamietac o mozliwosci zgorszenia innych. Wezmy pod uwage chociazby sprawe sakramentow. Mieszkam razem z narzeczonym choc nie wspolzyjemy ze soba. Przystepujemy do spowiedzi, komunii swietej, bo przeciez zyjemy w czystosci. Ale patrza na nas inni mlodzi ludzie, ktorzy nie znaja szczegolow. Stajemy sie dla nich przykladem, przyczyna zgorszenia, a to jest grzech i to wydaje mi sie, dosc powazny.
Sam fakt, ze wspolne zamieszkiwanie przed slubem stalo sie ostatnio zjawiskiem dosc powszechnym nie oznacza, ze sytuacja taka nie jest grzeszna. W sprawach moralnych powszechnosc czynu nie czyni go norma.

Pędziwiatr - nic nie rozumiesz.

Pisałem już o tym - wszystko stwarza jakieś tam zagrożenie grzechem. Idziesz sobie ulicą: wydekoltowane panienki. W tv co chwilę jakieś reklamy rozbierane. W radiu - ta "stękająca" reklama z "ekstazą cenową" Euro.

Wszędzie same pokusy

Nie no... Po prostu życie jest grzechem - stwarza okazję do grzechu

Ważna jest także materia... Czym innym jest minięcie na ulicy wydekoltowanej panienki, a czym innym wspólne mieszkanie z pociągającą Cię kobietą.

Widzę, że nie zmienisz stanowiska [niewątpliwie takie jak Twoje jest wygodniejsze], więc nawet nie chce mi się nic więcej pisać...

Tak samo patrzenie na wydekoltowaną panienkę - tak samo mieszkanie z kobietą nie jest grzechem samo w sobie.

ToMu, moze nie rozumiem Twojego sposobu rozumowania, ale rozumiem nauczanie Kosciola i rozumiem rowniez, ze w przypadku mieszkania z panienka, jak to okreslasz, sprawa ma sie zupelnie inaczej niz w przypadku zobaczenia wydekoltowanej panienki. Czy Ci sie to podoba, czy nie, to jest swiadome narazanie siebie na grzech, innych na zgorszenie, czyli podwojny grzech. A jesli uparcie wpatrujesz sie w nazbyt duzy dekolt panienki snujac wyobrazenia, to Pan Jezus na ten temat tez mowil:

To z Kazania na Gorze, Mt 5: 27 - 28

Czyli każdy chłopak, który mieszka dziewczyną, z założenia jest erotomanem, który cały czas myśli tylko o jednym, patrząc na swoją współlokatorkę

To ciekawe ToMu, ale znowu zajmujemy jednakowe stanowisko
Czy wspólne mieszkanie z dziewczyną stwarza możliwość do grzechu? Może dla małolatów i osón niedojrzałych, nieodpowiedzialnych tak. Ale jeśli osoby sa dojrzałe, odpowiedzialne, umieją żyć normalnie bez grzechu, to wspólne mieszkanie może być tylko wielką radością.
Co do zgorszenia sąsiadów i znajomych - trzeba by raczej edukować społeczeństwo i zrywać z zabobonami z głupimi uprzedzeniami, niż zachowywać sie tak jak tego sobie inni życzą

Nie twierdzę, że nie stwarza okazji do grzechu.

Ale samo mieszkanie nie jest grzechem i przy uczciwości i dobrej woli obu stron, nie musi być grzechem.

A że ludzie będą gadać I tak będą - ludzie już takie są.

ToMu, dobrze wiesz, ze nie mowie tu o erotomanii i o tym, ze kazdy kto mieszka ze soba nie bedac w zwiazku malzenskim jest erotomanem. Trzeba byc z kamienia, by mowic, ze chlopak mieszkajacy z dziewczyna nie maja pokus, ze nie sa dla siebie atrakcyjni. Nie twierdze, ze kazde zamieszkanie ze soba musi skonczyc sie wspolzyciem przed slubem, ale mowie o tym, ze te pokusy sa duzo silniejsze, gdy okolicznosci ku temu sprzyjaja. Dziala to na tej samej zasadzie, o ktorej zwyklismy mowic: "okazja czyni zlodzieja". Ponadto, wydaje mi sie, ze ciagle nie rozumiesz, co to jest grzech zgorszenia innych. Nie chodzi tu o swiete oburzenie, ale o to, jaki skutek moze miec przyklad innych ludzi na "maluczkich."

Kamyk, nie bardzo rozumiem Twoje stanowisko, co to znaczy, trzeba edukowac spoleczenstwo, zrywawac z zabobonami? Czy nauczanie Kosciola to zabobon? No to gratuluje, bo dla mnie to co proponujesz, to rodzaj "wolnej Amerykanki." A pozniej trudno sie dziwic, skad tyle rozwodow, tyle tragedii ludzkich, tyle nieszczesliwych zon, matek samotnie wychowujacych dzieci, tyle dzieci, ktore nie wiedza, co to znaczy rodzina.