Żadne stwierdzenie nie będzie w 100% zgodne z rzeczywistością. Bo sama rzeczywistość jest poznawalna jedynie z ograniczoną dokładnością, co wiadomo od czasów Heisenberga.

To co z tego?



Np co?

to:

i to:

A w ilu procentach bedzie poprawne stwierdzenie, ze ludzie ktorzy Ciebie poczeli sa Twoimi biologicznymi rodzicami?
Nie zartuj z tym Heisenbergiem.

Prawda to twierdzenie zgodne z rzeczywistoscia, wiec musi byc jedna na jeden temat.
Pytam co z tego wynika, bo nie widze zwiazku miedzy tym, ze ktos twierdzi jakies bzdury a stanem faktycznym.

Nie chcę udawadniać, że tak nie jest bo sam podzielam podobny pogląd... jednak zdaję sobie sprawę z tego że jest on w pewnym stopniu "ślepy" - szczególnie gdy zaprzęgniemy do tego filozofię... i ktoś uzna "stan faktyczny" za stan nie tak faktyczny jak nam się wydaje...

rzeczywistość też może być widziana "inaczej" - co sprawia że nie jest rzeczywistością w oczach jednego ale staje się nią w oczach drugiego...

Co to znaczy - sprzeczna wewnętrznie.

Dużo to mówicie o logice. Przypominam więc, że w świecie kwantowym obowiązuje logika trójwartościowa, całkowicie nie do pojęcia przez ludzki umysł, zatem zdanie ''Bóg istnieje'' może być zarówno prawdziwe jak i fałszywe, zarówno ateiści jak i wierzący mogą opierać się jedynie na wierze. Zresztą czy ktokolwiek ma dostęp do rzeczywistości? Czy twierdząc, że prawda jest wtedy, gdy coś jest zgodne z rzeczywistością, nie zapominamy przypadkiem, że wszystko czym dysponujemy to wrażenia umysłu, który raczej w koślawy sposób odzwierciedla tak zwaną rzeczywistość.
Obawiam się, że wiara jest jedynym wyjściem.

Mylisz sie, rzeczywistosc to wszystko co istnieje, wyznacznikiem istnienia jest wchodzenie w sprzezenia, nie moze byc tak, ze na mnie oddzialuje cos, co nie moze oddzialywac na Ciebie, zyjemy w jednym Wszechswiecie.

Z definicji w 100%. Ale tylko z definicji. Problem w tym, na ile ta teoria jest zgodna z rzeczywistością, a nie z naszymi definicjami.

Skoro ludzie składają się z materii, z cząstek elementarnych, o których można wyrażać jedynie stwierdzenia przybliżone (nie można nawet z dowolną dokładnością wyznaczyć ich położenia i pedu w danej chwili), to o strukturach złożonych z tych cząstek też nie można stwierdzić nic pewnego. Chociaż może to być prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, to nigdy tej pewności nie osiągnie (jak funkcja zbliżająca się asymptotycznie do danej wartości).



W Heisenberga też nie wierzysz? Przecież to postać historyczno-naukowa

To prawda, ale rzeczywistość jest sama w sobie NIEPOZNAWALNA.

TO przecież mówię o samym SPOSOBIE POSTRZEGANIA, który jest INNY... co może prowadzić do różnicy zdań - których nie można obalić w sposób wydawałoby się racjonalny bo RACJONALNOŚĆ jest inna u każdej jednostki co wynika z RÓZNEGO SPOSOBU POSTRZEGANIA...

nie roztrząsam tego czy rzeczywistość jest inna bo ktoś sobie tylko o niej inaczej pomyślał i ją nagle "wykrzywił".. tylko ż emoże inaczej ją interpretować...

pozdrawiam

To znaczy, ze wyznaczniki tej idei znosza sie nawzajem, implikuja sprzecznosci.
W swiecie kwantowym obowiazuje logika dwuwartosciowa, czemu nie?
Poznajemy rzeczywistosc stosujac sie do zasad logiki i naukowosci, bedac dojrzali intelektualnie, wykazujac istnienie zwiazkow miedzy nami a innymi systemami.

Sprzeczności stosując logikę dwuwartościową, która obowiązuje tylko w makroświecie, czyli nie w całej rzeczywistości. Żadna więc tak zwana prawda nie może zostać zweryfikowana. Po prostu nikt z nas nie ma dostępu do świata cząstek elementarych. Nawet kwantnaukowcy ograniczeni są zasadą nieoznaczoności Heisenberga.



Słucham?



Dobrze powiedziane - POZNAJEMY. Jeśli poznajemy, to znaczy, że jeszcze nie poznaliśmy, a jeśli nie poznaliśmy ,to nie mamy do niej dostępu, a jeśli nie mamy do niej dostępu, to zdanie ''Prawda to to, co jest zgodne z rzeczywistością'' jest prawdziwe, ale na razie nic nie znaczy.

Racjonalizm to powstawa we wnioskowaniu, ktora wyznacza formulowanie twierdzen zgodnych z rzeczywiscoscia. Rzeczywistosc to wzystko co istnieje.

Zasada nieoznacznosci mowi, ze nie mozna poznac jednoczesnie okreslonych dwoch wlasnosci czastki, a nie, ze czastka nie jest determinowana w tym momencie przez te wlasnosci.



Badz powazny i nie stosuj erystyki sofistycznej. Poznajemy czyli wykazujemy na podstawie czegos.
To tak jak bys napisal, ze nie mozna nikogo poznac, bo poznajemy kogos zbierajac dane o nim, ale zbieranie o kims danych to nie poznanie, tylko poznawanie, wiec nigdy nikogo nie poznamy.