Witam.

Już chyba niejednokrotnie był poruszany temat wątpliwości w wierze. A teraz chciałabym sprawdzić jak to jest z forumowiczami wiary.
I tak się zastanawiam przy okazji tego tamatu czy prawdziwy chrześcijanin to ten który w pełni przyjmuje wiarę chrześcijańską i jest biernym wyznawcą czy może prawdziwy chrześcijanin to ktoś kto zastanawia sie nad aspektami wiary i nie wierzy ślepo w to co mu mówią w kwestii wyznaniowej ale poszkuje...

Pozdrawiam

Watpliwosci nie maja ci, ktorym sie wydaje, ze wszystko wiedza...

Ja wiem malo, a watpliwosci stymuluja mnie do tego, by dowiedziec sie czegos wiecej.
Gdybym ich nie mial, to stalbym z moja wiara w miejscu, a wiadomo ze "stanie" w miejscu jest rownoznaczne z cofaniem sie

WIARA nie jest rownoznaczna ze STAGNACJA

Dlatego , dziekuje Bogu za watpliwosci...i dziekuje za to, ze pomaga mi je rozwiewac

pozdrowka

Ja slyszalam kiedys zdanie :
Wierzacy i nie praktykujacy, to tak jak żyjacy i nie oddychajacy.

Wątpię wię wierzę

Chyba karzdy wierzący ma jakieś wątpliwości

Tak wierzyc to powątpiewać, a jednoczesnie rozwiewać te wątpliwości.

ElaP, niejednokrotnie ludzie nie praktykujący są o niebo lepsi od "dewot" (za przeproszeniem).

Kazda wiara ma "wąty", jest nie do końca zrozumiana. Człowiek uczy się, doskonali całe życie, żeby głupim umrzeć. Na tym polega nasze życie tu na ziemi. W miarę upływu czasu, naszego edukowania ciągłego albo tę wiarę w sobie pogłębiamy albo zanika ona w nas na zawsze.

Sa tacy, którzy wątpią i w końcu zwątpią, bo....albo P. Bóg ich nie wysłuchał, albo im nie pomógł w realizacji celu, albo.... po prostu nie spełnił ich oczekiwań.
I to są ludzie słabej nadziei, słabej woli. I najlepiej zwalic wszysto, co nieukładne na NIEGO. I tacy ludzie trwają w beznadziei, słabeusze i tyle!

Wydaje mi się, że nie ma osoby, która nie ma żadnych wątpliwoście w wierze... Każdy myślę, że ma takie wątpliwości - mniejsze bądź większe. I nie uważam, żeby było w tym coś dziwnego Ja jeśli mam jakieś wątpliwości to staram się je wyjaśni pytając mojego spowiednika, szukając odpowiedzi w jakiś książkach czy rozmawach

Kliknęłam dwójkę, bo aktualnie mam rozwiane, ale tak jak anek ogólnie mogę wyrazić swoją sytuację, ale...ludzie, Pan zawsze nam rękę podaje i pomaga!! Ufność- ważna rzecz. Czasem wiara mimo wszytsko!!

Wątpliwości w wierze...Kto ich nie ma? Nie znam takich osób
Ale tak jak wcześniej zostało to podkreślone, one pobudzają
do szukania odpowiedzi Ja najczęściej szukam ich w książkach,
w rozmowach z przyjaciółmi, we własnych przemyśleniach
Nie zawsze to oczywiście wystarcza czasem trzeba zasięgnąć
rady czy zobaczyć spojrzenie osoby duchownej

Tzw "dewoty" nie mają wątpliwości co do swej wiary czy do swego życia, wot różnica. I bardziej wierzą w siebie niż w Pana Boga. Inna sprawa, że pokusa dewocji jest bardzo silna. Ten bakcyl zagraża wielu (np mnie)

Wydaje mi się że dewocyjność to przesadne skupienie się na
zewnętrznych formach pobożności Może wogóle bardziej na
formach niż na treści i głębokiej relacji z Panem Dlatego
też nie ma tu za dużo wątpliwości ( ale takie nadmierne skupienie
wydaje mi się grozi każdemu na różnych etapach zaangażowania
w życie wiary, mnie też)

Wg mnie dewocja to przekonanie, że przez swe praktyki pobożne człowiek jest blisko Boga i jest lepszym od innych.

Kolejna ankieta, w której żadna odpowiedź mi nie pasuje

Miewałem wątpliwości, czasami je miewam... Różnie bywa. Ale zazwyczaj, na szczęście, ich nie mam

Może lepiej "Nie pytam dlaczego, bo po co byłaby mi moja wiara?". Szkoda tylko, że nie potrafię się tego trzymać, więc kliknąłem trójeczkę