A może Michale chciałbyś pogadac z osoba,ktora ma podobne problemy?

Otóż zakładam ten temat, bo już naprawde nie wiem, gdzie szukać pomocy. Mam problem, a mianowicie moje życie zaczyna tracić sens... Kiedyś bardzo ufałem Bogu, modliłem się gorliwie, zawsze starałem się postępować zgodnie z przykazaniami. Wszystko zmieniło się, gdy zmieniłem szkołę (chodzę teraz pierwszy rok do liceum). Nie zostałem tam dobrze przyjęty i nie wiem dlaczego. Może jestem zbyt nieśmiały? Ta sytuacja bardzo mnie przytłoczyła, bo chodzę do szkoły w dużym mieście, a mieszkam w małej wsi, której nawet na mapie nie ma. Nowy świat, nowi ludzie... Od tamtej pory jestem na każdym kroku obrażany i wyśmiewany. Straciłem chęć życia, próbowałem kilka razy się zabić. Na próbach się skończyło, ale ta myśl ciągle chodzi mi po głowie. Zerwałem kontakt z Bogiem. Zapusciłem włosy i zacząłem słuchać punku i death metalu na przekór wszytkim. Najbardziej boli mnie to, że moja mama bardzo to przeżywa. Rozmawiałem z wychowawczynią, ale to nic nie dało. Do psychologa się nie wybiore, bo mieszkam na wsi i to jest dla mnie za duży koszt. Ostatnio sięgnąłem po alkohol. I wtedy właśnie pomyślałem, że to jest ucieczka od moich problemów. Ale nie chcę skończyć tak jak ojciec, który popełnił samobójstwo właśnie przez alkohol. I mi też do tego nie daleko, bo ostatnio jak byłem pijany, to chciałem pociąć się tępym scyzorykiem, co oczywiście mi nie wyszło. Nie wiem co się ze mną dzieje. Czasami siedzę sam w pokoju i płacze godzinami z byle powodu. I nie tylko w pokoju, bo jak spóźnie się na autobus (następny mam za 10min i wcale mi się nie spieszy) to wpadam w taką furię, że rzucam co mam pod ręką a potem siadam na przystanku i płaczę. Może i to co napisałem jest bez sensu, ale czytając tematy stwierdzam, że wiele osób znajduje tutaj pomoc a ja mam już chyba depresje albo nerwice i naprawdę nie wiem, do kogo zwrócić się z pomocą. Najbardziej boli mnie to, że zerwałem kontakt z Bogiem i teraz trudno mi wrócić...