ToMu. To nie są moje wypowiedzi, tylko jo_tki.
Rozumiem, że to z pośpiechu. Już kiedyś radziłem: nie ilość, lecz jakość ...


Apel to tylko apel. Można z wezwania skorzystać, można nie.
Apel mówi coś o apelujących i o adresatach apelu. By apel oceniać należy go dokładnie przeczytać (jest tu: Głos wiernych w sprawie pasterzy).
W nim nie ma "wprowadzania zmyślonego obowiązku publicznego kajania się".
Odwrotnie - to odwołanie się do sumienia:
Sumienie, jak wiadomo, pojęcie dość ważne w wierze katolickiej. Inne ważne pojęcia to Prawda, Zaufanie, Przebaczenie.

W liście nie ma ani słowa (nawet trudno doczytać się takiej sugestii), o tym by to 'przyznanie się' miało formę publicznej ekspiacji.
Więc z pewnością nie chodzi o to, by 'grzesznicy' zamieszczali przeprosiny w Gazecie Wyborczej, w Dzienniku lub TVN (ci
to pewnie za darmo, udostępnili by i godzinny program codziennie)

Form wyrażenia skruchy, jest wiele. Stosownie do wagi i okoliczności przewinienia.
Można na przykład zrezygnować z ważnej funkcji np. w Tygodniku Powszechnym. Bez czekania na ujawnienie z zewnątrz.

Jak wiadomo, Kościół to nie tylko księża. To przede wszytkim rzesza wiernych. To dla nich Chrystus mianując Piotra swoim następcą powołał Kościół instytucjonalny. To służba. Większe obowiązki. Większe wymagania. Jak się im sprzeniewierzyło, to i zaufanie do misji upada.
Sprawy naprawdę nie załatwia dyskrecjonalne wyznanie i rozgrzeszenie w spowiedzi.

A już argumentacja uzależniająca formę przebaczenia od faktu, że czyny grzeszne dokonane zostały potajemnie jest zupełnie porabana.
Zgodnie z tą logiką, ponieważ kaci w Katyniu rozstrzeliwali niepublicznie w nocy, w potylicę, to też należałoby ich sądzić potajemnie - mają do tego prawo.

A ja już Ci też pisałem - nie bądź najmądrzejszy bo denerwujące to jest.


W sposób inny niż publiczny - nikt nie przekona się o tym, czy księża-agenci się ujawnili. Nikt ich linczować nie będzie - chodzi o to, żeby publicznie przyznali się: tak, donosiłem. I - jeśli Kościół tak zdecyduje - ponieśli tego konsekwencje (rezygnacja ze stanowisk itp).
Bo, przepraszam, jak ktoś donosił: mam mu na słowo uwierzyć, że przyznał się tym, co na nich donosił Bo to ich przebaczenie jest mu potrzebne.

Okłamanie porzyjaciela czy łamanie celibatu to jego prywatna sprawa. To drugie nie wpływa na innych - księża bardzo dobrze radzą sobie z ukrywaniem związków z "gosposiami".

A co innego to sytuacja, gdy przez księżowskie kablowanie ktoś do więzienia poszedł, albo pobity był.

To ujawnij tę inną tajemniczą korespondencję i wyjaśnienia.
To drugie dno, nieznane sygnatariuszom Listu !
Niech przejrzą na oczy.
Bo popełnili niewybaczalny błąd. Większy niż adresaci Listu.

Stanisław ma rację - jak coś piszesz o jakiś znanych tylko sobie źródłach, to je ujawnij.

Każdy może napisać "a ja wiem, ale nie powiem". Tylko czy to ma sens i jest cokolwiek wiarygodne Wcale.

Nie zauważasz różnicy między okłamaniem przyjaciela a kolaboracją z okupantem? W pierwszym przypadku jest to faktycznie prywatna sprawa między księdzem a przyjacielem (i Bogiem). W drugim dotyczy wszystkich obywateli Polski: tak jak ci, którzy walczyli o niepodległość, walczyli dla nas wszystkich, tak samo ci, którzy donosili do SB, działali na szkodę nas wszystkich.

Ty podałeś przykład księdza i przyjaciela, więc do niego się odniosłem. Równie dobrze zamiast księdza może być dziennikarz, dyrektor, kierownik, adwokat, prokurator, itd.

Powszechność lustracji to jedno. Wcześniej pisałem, że osobiście opowiadam się za lustracją wszystkich grup tzw. "zaufania społecznego".

Prywatność lustracji to drugie. W poście powyżej starałem się uzasadnić, dlaczego sprawa TW nie jest tylko prywatnym problemem ludzi bezpośrednio nim dotkniętych.

Czym się różni ich (agentów z zawodu - milicjantów itp) zwracanie sprawy lustracji na księży, od odwracania sprawy lustracji na SBków przez księży któzy sami mają na sumieniu współpracę ze służbami

Niczym, Atimeres.

Tylko tym, że księża często robią z siebei aniołów. SB-ecy - nie próbowali nawet.