Siódma - nie wystarczy - już dopisałem

Witam, ale pytanka Padre wymyślił..... Czy ktoś ma jakikolwiek pomysł na odpowiedź do pytania 1

Metalowe narzędzia zwykle toną. Jednakże w Piśmie Świętym opisany jest przypadek, kiedy takie narzędzie unosi się na powierzchni wody. Proszę podać księgę, rozdział i wiersz.

Witam, ale pytanka Padre wymyślił..... Czy ktoś ma jakikolwiek pomysł na odpowiedź do pytania 1

Odpowiedź na wesoło:

Seforę w niebie spotyka Mojżesz i grzmi strasznie srogi:
„Ty tutaj wszeteczna? Po tym jak mi przyprawiłaś rogi!?”
„Nie ja – Michaś Anioł. I winy w tym mej nima,
Naczytał się tłumaczeń łajzy Hieronima.
Tamtemu za wstyd swój z sempiterny powyrywaj nogi.”

Glossa objaśniająca:

Z Mojżeszem-Patriarchą ze Starego Testamentu,

narobiło się w sztuce trochę zamętu.

Michał Anioł w słynnej rzeźbie przedstawia go z rogami,

ludzie jeżdżą, oglądają całymi masami,

„Niby święty mąż a jak diabeł rogaty”

– myślał nieraz ktoś, kto nie zna się na tym.

I to wcale nie jest wina Mośka starej – Sefory,

nie w głowie jej były z gachami amory

(Oj dałby jej nasz Mosze, kamienowałby że siadać proszę).

No więc skąd to poroże?

– to Hieronim niebożę, gość uczony i święty,

ale w końcu też człowiek, więc miał swoje zakręty.

Dawno temu, w mrokach średniowiecza,

kiedy świat używał łacińskiego narzecza,

on to Biblię tłumaczył z oryginalnych języków

i w swoim przekładzie nasadził nieco byków.

W Księdze Wyjścia gdzie Mojżesz schodzi z góry Synaj

i w rękach tablice kamienne trzyma,

po spotkaniu z Panem cały promienieje,

chyba każdy by skumał czemu tak się dzieje,

lecz Hieronim tutaj, choć wcale nie baran,

w przekładzie się wyłożył na hebrajskim słowie „qaran”.

„Wypuszczać rogi” to dosłowne znaczenie,

ale jest i drugie – „wysyłać promienie”;

Hirek śpieszył się widać, nie pogrzebał w słownikach

i z tego poważna pomyłka wynika:

zamiast boskim promieniem świecić sobie śród drogi,

wyszło że Mojżeszowi wyrosły na łbie rogi.

Lecz może nikt by nie zajarzył że tłumaczenie zepsute

gdyby Michaś Anioł nie utrwalił go swym dłutem,

dostał bowiem zleconko na figurę Mojżesza,

miał być wierny portret, więc żeby nic nie namieszać,

Michał Biblię chwyta, czyta – oczom nie wierzy:

wychodzi że Moszemu rogi rzeźbić należy.

Pyta się biskupa, pyta się papieża

– lecz każdy tłumaczeniu Hieronima dowierza.

„Wy, Anioł – mówią – nie myślcie za dużo, machajcie lepiej dłutkiem

– wszak rzeźbiarze temu służą, by w kamieniu ryć z miłym dla oka skutkiem”.

Klient nasz pan, chce mieć rogi – będzie miał,

Michu Buonarroti spisał się na schwał.

Posąg do dziś stoi w San Pietro in Vincoli,

Mojżesz z nieba na to patrzy i głowa go boli.

Tak to bez winy żony, a z winy tłumacza,

z poważnego Patriarchy zrobiono rogacza.