Tak, żałują! Bo to oni ani z lewa nie byli, ani z prawa. A gdy im się partia rozwiązała, zaraz przenieśli się do SLD...
To po prostu dobre ludzie byli. Dlatego wyborcy nie musieli znać ich poglądów Poza tym, z oczu im dobrze patrzyło.

Piotrze - a przeczytałeś ten cytat?

Bo mnie się wydaje, że tam są bardzo wyraźnie określone poglądy. Nieco niżej niż pierwsze zdanie. Nie powiedziałam ani słowa o partii niepolitycznej - tylko o rozsądku i wyczerpaniu się pojęć. A post oczko wyżej - o SLD - to już czysta żywa demagogia i etykietowanie w podtekście. Przykre.

Powiedziałbym, że wręcz przeciwnie. Chociaż zapewne zależy od konkretnego przypadku i Twój wariant też jest możliwy.

Natomiast w tym cytacie chodziło nie o brak poglądów, ani o niechęć podmiotu lirycznego do określenia swoich poglądów, ale o obiektywną trudność w odwzorowaniu całego spektrum przekonań na tylko dwie wartości: "prawo" i "lewo". Można powiedzieć, że to taki efekt uboczny definiowania swoich poglądów na zasadzie "od podstaw w górę", w przeciwieństwie do określenia się "z góry" i przyjęcia całego zestawu wynikających z tego gotowych zapatrywań.



Teoria "prawicowości i lewicowości" jest dobra, jeśli pasuje do faktów i pozwala wytłumaczyć wyniki eksperymentów. Jeśli teoria nie pasuje to faktów, to jest bezużyteczna. I w tym cały problem, że obecna rzeczywistość nie daje się opisać w zadawalający sposób teorią "prawicowości i lewicowości". Przynajmniej mnie ten opis nie zadawala w sytuacji, kiedy partia określająca się jako prawicowa głosi hasła nacjonalizacji gospodarki i otrzymuje poparcie z natury lewicowych związków zawodowych. W takich warunkach lepiej sprawdza się mój ulubiony podział na liberałów i socjalistów



Ale temu właśnie ma służyć podział na lewicę i prawicę. Leiwca to ci, którzy chcą źle, a prawica to ci, którzy chcą dobrze. A gdyby ktoś miał jeszcze wątpliwości, to niech sobie zakupi radioodbiornik i dostroi na dobre fale, to może mu jakiś hierarcha imiennie wskaże, na kogo ma głosować. To dopiero jest komfort.

Pełna zgoda! Poglądy są jasno określone. Podlane bardzo popularnym sosem "zniesmaczenia". Popularne wśród polityków "apolitycznych".


To nie było o SLD, tylko o zniesmaczonych polityką politykach z Polskiej Partii Przyjaciół Piwa.

Nie widzisz tu analogii: najpierw byli apolityczni i tłumaczyli dlaczego podział na lewicę i prawicę nie ma najmniejszego sensu, a PÓŹNIEJ wstąpili do SLD. Pamiętasz pana Adama Halbera (tego od smsów do Kwiatkowskiego)? Okazało się, że jego poglądy (mimo, że nie był z lewa ani z prawa!) wyrażnie ciążyły w jedna stronę. Podobnie jak poglady przytoczonego przez Ciebie (nielewego i nieprawego) polityka, który przy obrzydzeniu do prawicy obrzydzenia lewicą jakoś nie odczuwa....
Przepraszam, jesli czymś Cię uraziłem.

Pewnie, ze nie jest to łatwe. Natomiast "podmiot liryczny" świetnie rozumie, że róznice istnieją, a własną wiedzę ukrywa bardzo nieudolnie. ("nie ma róznic, ale na myśl o tych obrzydliwych prawicowcach dostaję gęsiej skórki na łydkach")


A to całkiem inny temat
U nas przyjał się taki zwyczaj, że socjalistów nazywa się liberałami a lewicowców prawicą Zresztą nie tylko u nas. U naszych zachodnich sasiadów np. był kiedys taki szczery, narodowy socjalista... Znam kilku "poważnych publicystów", którzy uważaja, że jego socjalistyczne poglądy dowodzą prawicowości.

Albo i kaczej skórki
Masz przewagę, bo wiesz więcej ode mnie o podmiocie lirycznym. Ja odnoszę się tylko i wyłącznie do podanego cytatu, bez osadzania go w szerszym tle historycznym.



Dla mnie to ten sam temat, bo jak mogę się okreslić jako "lewicowy" czy "prawicowy brat", skoro nie rozumiem, co się pod tym kryje. Tym bardziej nic mi nie mówi, jeśli takiego określenia używa jakiś polityk czy cała partia.

A jak byście zinterpretowali następujące słowa:

Dla skoncentrowania się wyłącznie na słowach wypowiedzi, nie będę chwilowo podawał autora wypowiedzi, czyli "bez osadzania go w szerszym tle historycznym" (lewicowości, prawicowości).

"Ile z Was by się mogło pod nimi podpisać ?"

Piotrze
Już raz pisałam. Nie obchodzi mnie, czy mój pogląd jest popularny. Wystarczy mi, że jest mój. A przyklejanie łatek świadczy głównie o słabości i poziomie argumentacji przyklejającego.

Jeżeli określenie poglądów słowami nazwami: Sollicitudo rei socialis i Centesimus annus nic Ci nie mówi, to również Twój problem.

Do zniesmaczenia mam prawo. I powody. Moje zniesmaczenie - mnie wystarczy.

Stanisławie
To zdanie nie znaczy dla mnie nic. I nie ma nic do tematu. Natomiast określenie się w stosunku do zacytowanego akapitu uważam za realne, z bardzo prostego powodu - istnieje odwołanie do konkretnych tekstów encyklik Jana Pawła II i Ewangelii jako tego, co ma wyznaczać stosunki międzyludzkie, wyraźne stwierdzenie o tendencjach liberalnych w gospodarce i nieco bardziej osobista uwaga co do stylu wypowiedzi/ zachowania, który mówcy jest obcy. Mnie często również.

Trzeba chcieć czytac tekst a nie oburzać się na hasło...

A - i w sumie otrzymałam odpowiedź. Nie jest możliwe stworzenie czegoś co ma moim zdaniem ręce i nogi - etykietki stanowią kwestię kluczową.

bezwzględnie jak mnie boli to czuje, że żyje
a przynajmniej po tym jak przestanie mnie boleć i mogę się zastanowić nad tym, że mnie coś tam bolało...
podpisuje się pod tym swą lewą i swa prawą łapką
a nawet centralnie z filokiem trzymanym językiem o tak:

z drugiej strony jestem prochem tej ziemi Polskiej bo wcinam ciągle zielsko które tutaj rośnie i do tego świnki które wcinają te zielsko
więc musiałbym się nie zgodzić z powyższym twierdzeniem podanym przez Stanisława Adama
jestem też solą tej ziemi

I dobrze, bo moja wypowiedź nie była adresowana do Ciebie, lecz innych wypowiadających się. Chciałem tym cytatem pokazać (mam nadzieję, że nikomu nie trzeba wyjaśniać czyje to powiedzenie), jak duży wpływ na interpretację słów i intencji je wypowiadającego mają odniesienia do sytuacji aktualnej np. bieżących sporów politycznych. Czarnecki to daleka przeszłość więc nie wywołuje kontrowersji i łat mu się nie przypina.
Jak widzisz - nie oburzam się na hasło. To, że tak odebrałaś moją wypowiedź (że niby się 'oburzam na hasło') potwierdza twoje wnioski. Zbyt często posiłkujemy się 'etykietkami'.
Zbyt często - świadomie i celowo, tj. z wyrachowaniem.

Pozdrawiam.

Masz rację - do pewnego stopnia.

Twoją wypowiedź potraktowałam jak podważenie sensu podawania cytatu bez autora, mimo że ich porównywalność jest żadna. Na hasło akurat oburzają się inni. Cóż - też mam prawo być zirytowana i czasem pisać nieprecyzyjnie i uogólniać.

A ostatnie zdanie jest podsumowaniem dyskusji - dla mnie. Zupełnie niezależnym od Twojej wypowiedzi...

Brak elementarnej logiki. Najpierw, że brak mu poglądów, potem, że ma je jasno określone.



Prawda, jest taka, że dzisiaj rzeczywiście (przynajniej w Polsce wskutek PiS-owskiej demagogii) pojecie lewicy i prawicy wyraźnie się zaciera.

Klasyczny podział to:

Lewica:
- brak chrześcijańskich wartości
- scentralizowana pozycja państwa
- socjalistyczny stosunek do gospodarki

Prawica:
- chrześcijańskie wartości
- zdecentralizowana pozycja pańtwa
- poparcie dla gospodrki wolnorynkowej

A w przypadku PiS- u (nazywającego się partią prawicową):
- chrześcijańskie wartości
- scentralizowana pozycja państwa
- socjalistyczny stosunek do gospodarki

Czy to nie prowadzi do zatarcia pojęcia lewicy i prawicy
Jak myślisz dlaczego lewicowy Lepper z taką ochotą zrobił Rząd z Kaczyńskim



U nas przyjął sie odwrotny zwyczaj: socjalistów z PiS-u nazywa się prawicą. Radzę sobie sprawdzić w pierwszej lepszej encyklopedię znaczenie słów lewica i prawica.



Znowu mieszasz różne rzeczy. Narodowi socjaliści to skrajny odłam środowiska endeckiego, a endecja od zawsze była skrajną prawicą o socjalistycznych poglądach.

Niepotrzebnie odnosisz do siebie słowa, które dotyczyły polityków udających, że w podejściu do polityki czy gospodarki nie ma różnic między lewicą i prawicą. Twierdzę, że udawali, dlatego, że teza o braku różnic nie przeszkadzała im jednocześnie opowiadać się przeciw prawicy lub przyznawać do sympatii lewicowych. Nie wolno zwracać uwagi na niekonsekwencję polityków?

Różnice poglądów są rzeczą naturalną. Istnieją obojętnie czy będziemy je jakoś klasyfikowac czy nie.
Za swoje zdanie przepraszam

tak.... w polsce to gra słów
z jednej strony katolicko-narodowi lewicowcy z postsolidarności z drugiej lewica pospezetpeerowska

zdecydowanie jestem na prawo, ale w dzisiejszym polskim politycznym świecie nie znajduję żadnej prawicowo-konserwatywnej chadeckiej partii
czego szczerze żałuję




a to jakoś kłóci się z tekstem poniższym



a moim największym marzeniem jest rząd konserwatywnych w wartościach i liberalnych gospodarczo polityków
od kilku miesięcy powątpiewam w szybkie urzeczywistnienie się mojego marzenia







trudno pogodzić groch (katolicką naukę społeczną) z kapustą (niewidzialna ręka rynku)




wyłącznie z lewa (jak mniemam hodzi tu o hiński, kambodżański i sowiecki komunizm jak i włoski faszyzm i hitlerowski nazizm)
no chyba że prawą stronę obwinimy o kolonializm


znajduje tylko jedną cechę wspólną z moimi poglądami
(niewidzialna ręka rynku)

pozdrawiam
scriptor vel outsider

Brawo! Też to uchwyciłeś. Masz rację, jeżeli człowiek mówi, że nie ma żadnych różnic między A i B, a potem mówi, że szczególnie nie lubi B, to rzeczywiscie brak tu elementarnej logiki.


Nie wiem jaka (i czy właśnie taka) jest prawda. Wydaje mi się, że podział ten nie zaciera się, ale jest zacierany przez tych polityków dla których jest to wygodne.
Bez względu na to do jakiej partii należą.

Podział na lewice i prawicę wystepuje zarówno w sprawach ideowych jak i gospodarczych (w przybliżeniu można powiedzieć, że znów się zgadzamy)



Można być prawicowcem o socjalistycznych poglądach?
Teza efektowna. Nie to, żebym się z nią zgadzał, ale doceniam inwencję.
Pozdrawiam.