Inkwizytor: ta wspólnota, która gromadzi się na celebrację liturgiczną jest właśnie Kościołem, jego cząstką.
vvv: raz jeszcze wyszła na jaw Twoja zupełna nieznajomość nauczania Kościoła i to tak dalece, że zostały Ci już tylko wycieczki ad personam. A przecież napisałem wyraźnie o zróżnicowaniu zadań wewnątrz tej celebrującej wspólnoty.
Obu was zachęcam do zapoznania się z oficjalną nauką Kościoła rzymsko-katolickiego, zawartą w KKK, w artykułach poświęconych liturgii.

Wierni wszakże nie posiadają władzy kapłańskiej, gdyż nie są szafarzami Chrystusa ani pośrednikami między Bogiem a ludem
Jednak chociaż wierni uczestniczą w Ofierze Eucharystycznej, nie posiadają tym samym władzy kapłańskiej. To koniecznie musicie jasno wytłumaczyć owieczkom waszym.

Znaleźli się bowiem tacy, którzy przyłączyli się do błędów już ongiś potępionych(82). Nauczają mianowicie, jakoby w Nowym Testamencie nazwa kapłaństwa to tylko oznaczała, co przypada w udziale wszystkim odrodzonym wodą Chrztu świętego; oraz że przykazanie, które Jezus Chrystus dał Apostołom przy Ostatniej Wieczerzy, aby czynili to, co Sam uczynił, odnosi się bezpośrednio do całego Kościoła wiernych; przeto, że dopiero później powstało hierarchiczne kapłaństwo. Z tego powodu mniemają, że ludowi przysługuje prawdziwa władza kapłańska, a że kapłan działa jedynie z tytułu delegowanego mu przez społeczność stanowiska. Skutkiem tego Ofiarę Eucharystyczną uważają za prawdziwe "koncelebrowanie", i sądzą, że jest stosowniejsze, aby kapłani wraz z ludem współdziałając "koncelebrowali", niż żeby składali Ofiarę prywatnie bez obecności ludu.

Jest rzeczą zbyteczną tłumaczyć, jak dalece takie zwodnicze błędy sprzeciwiają się prawdom, które już przedtem wyłożyliśmy, mówiąc o stanowisku, jakie kapłan zajmuje w Ciele Mistycznym Chrystusa. To jedno tylko pragniemy przypomnieć, że kapłan jedynie dlatego działa w imieniu wiernych, że zastępuje osobę Jezusa Chrystusa Pana naszego, który jest Głową wszystkich członków i za nich wszystkich siebie ofiaruje; dlatego więc przystępuje on do ołtarza jako sługa Chrystusowy, od Chrystusa niższy, lecz wyższy od ludu(83). Natomiast lud, ponieważ żadną miarą nie zastępuje osoby Boskiego Odkupiciela ani też nie jest pośrednikiem między sobą a Bogiem, w żaden sposób nie może posiadać władzy kapłańskiej.

Natomiast stwierdzenie, że lud ofiaruje wraz z kapłanem nie oznacza, jakoby członki Kościoła dopełniały tak samo jak kapłan widzialnego obrzędu liturgicznego, co wyłącznie jest rzeczą kapłana do tego przez Boga powołanego, ale oznacza, że lud swe wyrazy uwielbienia, prośby, zadośćuczynienia i dziękczynienia jednoczy z wyrazami czyli intencjami kapłana - a nawet Najwyższego Kapłana, w tym celu, aby one w samym ofiarowaniu żertwy zostały również przez zewnętrzny obrzęd kapłana przedstawione Bogu Ojcu. Zewnętrzny bowiem obrządek Ofiary musi z natury swej wyrażać kult wewnętrzny.

Niektórzy bowiem całkowicie nie uznają Mszy odprawianych prywatnie bez udziału ludu, jakoby odbiegających od pierwotnego sposobu odprawiania. Nie brak i takich, którzy twierdzą, iż kapłani nie mogą równocześnie odprawiać Mszy przy kilku ołtarzach, gdyż tym sposobem rozbijają społeczność, a jedność jej na szwank narażają. Również są i tacy, którzy posuwają się tak daleko, że sądzą, iż koniecznie trzeba, aby lud potwierdził i uznał Ofiarę na to, by uzyskała swoją moc skuteczną.
"Mediator Dei"

Nigdzie nie jest napisane, że liturgię sprawuje cała wspólnota, ale w niej uczestniczy.

"Nie mniej jednak, aczkolwiek one zewnętrznym także sposobem wykazują, że Ofiarę, jako dokonaną przez Pośrednika Boga i ludzi(102), należy uważać z natury jej za dzieło całego mistycznego Ciała Chrystusa, to wszakże żadną miarą nie są one konieczne, aby zapewnić jej charakter publiczny i wspólny.
"Mediator Dei"

KKK 1591 Cały Kościół jest ludem kapłańskim. Przez chrzest wszyscy wierni uczestniczą w kapłaństwie Chrystusa. Uczestnictwo to jest nazywane "wspólnym kapłaństwem wiernych". U jego podstaw i dla służenia mu istnieje inne uczestnictwo w posłaniu Chrystusa, przekazywane przez sakrament święceń, którego misją jest pełnienie służby we wspólnocie, w imieniu i w osobie Chrystusa-Głowy.

KKK 1592 Kapłaństwo urzędowe różni się istotowo od wspólnego kapłaństwa wiernych, ponieważ udziela świętej władzy w służbie wiernym. Pełniący urząd święceń wykonują swoją posługę wobec Ludu Bożego przez nauczanie (munus docenti), kult Boży (munus liturgicum) i rządy pasterskie (munus regendi).

Nadto starodawni Doktorowie kościelni tak uczą. (...) Bazyli (9) umyślnie uczy, że aczkolwiek wszyscy Chrześcijanie sposobem niejakim kapłanami są, iż duchowne ofiary dobrych uczynków ofiarować powinni: jednak nie są właśnie kapłany, tylko którzy na ten urząd są poświęceni.

Abowiem Chrystus Pan samym tylko kapłanom, porządnie a przystojnie, według zwyczaju Kościoła Jego, na ten urząd obranym i poświęconym, dał moc do poświęcania i szafowania tego Sakramentu. Lecz ministrowie Luterscy, Pikardscy, Zwingliańscy, Kalwińscy i Nowochrzczeńscy, nie są kapłany, urzędownie a przystojnie, według zwyczaju Kościoła powszechnego, na ten urząd obranymi i poświęconymi. Przeto nie mogą sprawować i poświęcić tego Sakramentu, ani im szafować.
abp.Karnkowski, prymas Polski

Jak wykazałem, sprawowanie liturgii przez wspólnotę jako całość występuje poza Kościołem Katolickim i u Pana Leszka Jana.

No to ja jako owieczka boża jasno mówię: jestem owieczką bożą a nie klerykalną - nie potrzebuję żadnych pośredników w dostępie do Boga bo takowych nie ma - wszyscy ludzie są równi wobec Boga. Modlę się do Boga a nie do pośredników - pośrednik mnie nie zbawi, co najwyżej zedrze ze mnie za "pośrednictwo"...

Ciekawe, że Fillipiarz wie lepiej...

2Tm 1,6 Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk.

1Tm 4,14 Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów.

Tyt 1,7 Biskup bowiem winien być, jako włodarz Boży, człowiekiem nienagannym, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, nie chciwym brudnego zysku, lecz gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, 9 przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrową naukę, mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.

czy Leszek, Jan i filippiarz są protestantami? Maja jednakowe spojrzenie na wiarę...

A kim?

a starają się być nauczycielami świętej wiary katolickiej....

vvv - I czego niby te wyrwane z kontekstu cytaty dowodzą? Że masz rację? Nie dowodzą. Cytowany przez Ciebie abepe też rozmija się ze Słowem Bożym.
'Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie' - 1Tm 2:5-6


Nie jestem protestantem. Strzelasz dalej?

nie, ale są ludźmi normalnie i trzeźwo myślącymi, dla nich świat po Soborze trydenckim dalej istnieje w przeciwieństwie do innych ba, nawet wiedzą co to był sOBÓR Watykański I i II, a ponieważ myślą trzeźwo i postępowo, to historii równiez nie usuwają z głowy, lecz na jej bazie potrafią dyskutować w przeciwieństwie do oponentów.

Zachęcałem już co poniektórych, żeby zapoznali się z nauczaniem Kościoła na temat sprawowania liturgii, ale - jak się okazało - był to głos wołającego na pustyni. Postanowiłem więc zamieścić odpowiednie artykuły z Katechizmu Kościoła Katolickiego, że położyć wreszcie kres nieporozumieniom.

Celebransi liturgii sakramentalnej

1140 Liturgię celebruje cała wspólnota, Ciało Chrystusa zjednoczone ze swoją Głową. "Czynności liturgiczne nie są czynnościami prywatnymi, lecz kultem Kościoła, będącego <<sakramentem jedności>>, a Kościół to lud święty, zjednoczony i zorganizowany pod zwierzchnictwem biskupów. Dlatego czynności liturgiczne należą do całego Ciała Kościoła, uwidaczniają je i na nie oddziałują. Poszczególnych natomiast jego członków dotyczą w różny sposób, zależnie od stopnia święceń, urzędów i czynnego udziału" 10 . Dlatego również "ilekroć obrzędy, stosownie do ich własnej natury, wymagają odprawiania wspólnego z obecnością i czynnym uczestnictwem wiernych, należy podkreślać, że o ile to możliwe, ma ono pierwszeństwo przed odprawianiem indywidualnym i niejako prywatnym" 11 .

1141 Zgromadzenie, które celebruje, jest wspólnotą ochrzczonych, którzy "poświęcani są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym jako dom duchowy i święte kapłaństwo, aby... przez wszystkie właściwe chrześcijaninowi uczynki składać ofiary duchowe" 12 . To "kapłaństwo wspólne" jest kapłaństwem Chrystusa, jedynego Kapłana, w którym uczestniczą wszyscy członkowie 13 :

Matka Kościół bardzo pragnie, by wszystkich wiernych prowadzić do pełnego, świadomego i czynnego udziału w obrzędach liturgicznych, którego się domaga sama natura liturgii. Na mocy chrztu lud chrześcijański, "rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabyty" (1 P 2, 9) 14 jest uprawniony i zobowiązany do takiego udziału 15 .

1142 Ale "nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność" (Rz 12, 4). Niektóre członki są powołane przez Boga, w Kościele i przez Kościół, do specjalnej służby na rzecz wspólnoty. Słudzy ci są wybierani i konsekrowani przez sakrament święceń, przez który Duch Święty uzdalnia ich do działania w osobie Chrystusa-Głowy, aby służyć wszystkim członkom Kościoła 16 . Wyświęcony do posługi jest jakby "ikoną" Chrystusa Kapłana. Ponieważ właśnie w Eucharystii ukazuje się w pełni sakrament Kościoła, dlatego też w przewodniczeniu Eucharystii ujawnia się najpierw posługa biskupa, a w jedności z nim posługa prezbiterów i diakonów.

Witam Wszystkich, mam więc pytanie, czy szafarze są potrzebni w kościele, bo się tyle mądrości naczytałem i nauczyłem, że sam juz nie wiem (tzn. swoje zdanie na temat nie funkcji, ale na temat szafarzowania mam), czy są potrzebni, czy nie?
Z Bogiem i Aniołami

Są użyteczni. Moża wskazać kilka pożytków z ich istnienia. nie jest natomiast pożyteczne Ich nadużywanie - to jest dawanie im rozdzielać komunię gdy może zrobić to ksiądz.

AIDGiA
MAćku_zGdańska, bardzo dziękuję za odpowiedź i wyjąsnienie kwestii potrzeby, czy tez użyteczności szafarzy. Dziś będąc w kościele w Warszawie, zauważyłem "natręctwo negatywno - wymuszające"szafarza, ktory stanął pod tabernekulem i wyciągał ręce do kapłana po puszkę, a było w kościele 23 osoby + szafarz+ksiadz +ja.
Użyteczność?
Ale ważne jest zdanie i myśl o potrzebie. Powinien jak najszybciej wejść stały diakonat, ale dla ludzi zdrowych odchyleń kościelnych. Ale cóz tam.

To, co opisałaś nie dotyczy nadzwyczajnego szafarza, ale proboszczunia, która nie rozumie na czym polega funkcja owego szafarza.