Brak zgody na reklamowanie prezerwatyw.

Anonim (konto usunięte)

Crosie najchętniej odesłałbym Ciebie do statystyk traktujących o poziomie rozwodów w kulturze zachodniej. Mówić o fundamentlanej indolencji tych związków do trwania do śmieci któregoś z małżonków, to nie popełniać błąd generalizacji, ale pozwolić sobie na dopuszczalne zaokrąglenie. Uważasz, że jest coś wyjątkowego i indywidualnego w swoim romantycznym porzuceniu religii ojca i matki, ale nie dostrzegasz, że wpisałeś się w ogólny trend. Z Twoim umysłem nie dzieje się obecnie nic społecznie szczególnego. Są to doświadczenia, które przeżyła prawie cała populacja Europy i Ameryki. Ja to w pewnym sensie przeżyłem. Tobie jednak wydaje się wciaż, że polemizując z takim światopoglądem wolnościowym, ja muszę polemizować tylko z tym co Ty napiszesz, bo jak nie napiszesz, to znaczy że tak nie myślisz. Ja zaś zdaję sobie sprawę z tego, że występują pewne procesy społeczne, które powodują, że osoba wskakująca na falę ruchów wolnościowych, dużo rozprawia o odpowiedzialnych i wolnych związkach, po to, aby po latach w imię odpowiedzialności i wolności stworzony związek podeptać.
Do tego dochodzi jescze, że Ty jesteś ateistą pierwszej generacji, bo Twoi rodzice ateistami nie są. Ty przeżywasz romantyczną podróż. Twoje dzieci natomiast będą już żyły tylko w świecie, w którym podstawa bytu jest martwa i z owej martwoty wyłania się świadomość, która po jakimś czasie - mniej lub bardziej rozpaczliwie - zdechnie. To, że Ty jeszcze nie wyciągasz emocjonalnych wniosków ze swego światopoglądu nie oznacza, że Twoje dzieci nie będą się do nich zbliżać.

Co do mojej oceny ślubu cywilnego, to rzeczywiście nie wysoko oceniam to czym on jest, ale nie wynika to z jakiejś mojej nietolerancji światopoglądowej, ale z tego, że traktuję twór jakim jest państwo jako coś do znudzenia umownego, coś co wynika z przeszłości wojennej, coś co kultywuje podziały i utrudnia funkcjonowanie. Kuriozalnym mi się zdaje ślubować przed czymś takim, cokolwiek dotyczącego własnego życia. Istota ludzka, z jej wieczną perspektywą, nieskończenie przewyższa marny twór jakim są organizacje państwowe.

Co do Twojego argumentu, że przecież również maturę się uważa za coś istotnego, to uważam że wynika to tylko z tego, że oświatę tworzono na pozytywistycznej wizji, że oto światli nauczyciele niosą kaganek wiedzy ciemnemu tłumowi. Matura zaś była czymś niebotycznym sto kilkanaście lat temu. W takich warunkach powstały bełkotliwe hasła że przykładowo matura jest "świadectwem dojrzałości". Rzeczywiście na maturę się ludzie ubierają odświętnie, ale nie uważam by było to sensowne. Ma to taki sens jak trójstopniowa rekturacja w wielu firmach, która przybiera skomplikowaną formę jedynie po to, aby przyszli pracownicy uwierzyli, że uczestniczą w czymś wielkim. Ma to więc uzasadnienie mniej więcej takie jak uniformy żołnierzy, które istnieją by łatwiej nad nimi panować. A że głupcy z wypiętą dumnie piersią maszerują, rezygnując ze swej indywidualności, to tylko dobrze dla celu dla którego uniformy się wprowadza.

Reasumując uważam, że zrobiłbym wielki błąd, gdybym kiedykolwiek skorzystał z Twojej wizji planowania rodziny.