Witam, jak uważacie,
Czy człowiek, który od urodzenia był chory umysłowo, lub z mocnym niedorozwinięciem mózgu ale oczywiście przyjął chrzest, jak wszyscy.
Idzie do nieba ?
Nawet, gdy zabił człowieka, ?
Umysłowo chory nie myśli, działa spontanicznie często byle co może go zdenerwować lub ucieszyć.
Jakie jest jego przeznaczenie ? Piekło, niebo, czy czyściec ?

czlowiekowi poczytuje sie grzech jesli popelnia go swiadomie i dobrowolnie.
Jesli ktos jest chory psychicznie i nie ma wladzy umyslowej to nie nalezy sadzic ze po zabiciu czlowieka ppojdzie do piekla.

No, tak. To chory psychicznie u tego człowieka jest mózg.
No ale przecież dusza nie może być chyba chora psychicznie tylko jest zdrowa. A to dusza odpowiadać będzie na sądzie ostatecznym.
Możliwe więc że człowiek chory psychicznie ma również chorą psychicznie duszę ?...

Absolutnie nie piekło(jesli chodzi tobie o diabła, ktory smazy w kotle grzesznikow to to sa wymysły).Ale do rzeczy.Taki człowiek jest naznaczony przez Boga.Do nieba tez nie idzie od razu, musi sie najpierw oczyscic.Ale powiem cos kontrowersyjnego ten człowiek wybrał sobie takie zycie juz pred zejsciem na Ziemie.Dziekuje .

A mnie ciekawi co się dzieje z ludźmi którym w wyniku choroby(wypadku?) zmieniła się osobowość i to zmieniła na gorsze z jednej strony to nie ich wina z drugiej robią to przecież zupełnie świadomie...

A to jest już tylko Twoje zdanie.

Zgadzam się z Gimlasem- o tym, czy jest grzech decyduje m.in. świadomość. Kiedy jej zabraknie, nie można mówić o grzechu. Nie oznacza to oczywiście, że ludzie upośledzeni w różnym stopniu w ogóle nie odróżniają dobra od zła.

To samo dotyczy ludzi po wypadku- ocena wg świadomości i dobrowolności.

Trzeba też pamiętać o tym, że komu więcej dano, od tego więcej będą wymagać. - Im wyższa świadomość popełnianego zła, tym surowsza kara.

Nie do nas należy osądzanie ludzi i wyrokowanie, czy trafią do czyśćca czy do nieba lub piekła. - Każdy zostanie osądzony wg własnych darów i świadomości. Często osoby chore mają bogaty wewnętrzny świat.

A czemu Bóg pozwlala narodzic sie ludziom umyslowo chorym?? Niby ze maja jakis cel. moze maja zmienic zycie innego czlowieka na lepsze. Ale kurde Bog se z nich kozly ofiarne robi?? przeciez kazdy czlowiek wobec boga jest rowny??

Sam napisałeś, że każdy człowiek wobec Boga jest równy. To ludzie czasami źle traktują niedorozwiniętych umysłowo, a nie Bóg. Osoba upośledzona też może przeżyć swoje życie w szczęściu i miłości. Nawet bardziej szczęśliwie niż Ty czy ja, gdyż nie ma takich rozterek i nie jest świadoma zła które ją otacza.

Bóg ich nie traktuje tylko ich takimi stworzył, ale oczywiście jak zwykle to nie jego wina tylko złych ludzi

Albo w ciemności i odrzuceniu(pamięta ktoś może ten przypadek upośledzonego dziecka na wsi przez całe życie trzymanego w zamknięciu?)
Rodzi się pytanie czemu służy takie cierpienie...

Bóg nie powinien dopuszczac do tego ze czlowiek rodzi sie umyslowo chorym.

Bóg, to jajcarz jakich mało. I potrafi niektórym naprawdę uprzykrzyć życie, przykładem może być nasz rodak Stefan Bibrowski:
http://freaks.monstrous.com/pictures/li ... _freak.jpg

Pooglądajcie sobie te zdjęcia:
http://freaks.monstrous.com/pictures/ lub
http://portalwiedzy.onet.pl/4869,1947,1 ... pisma.html

I powiedzcie, czy nasz Bóg to istota miłosierna, a może w końcu uwierzycie w ewolucję, wytłumaczcie to jakoś, ...

Ależ oni (chrześcijanie)wierzą że ewolucją kieruje nikt inny jak sam Bóg więc jest to z pewnością część Boskiego planu i choć jej nie rozumiemy z pewnością czemuś (dobremu oczywiście) to służy...

Zapytaj tych ludzi, którzy do tego cierpienia dopuścili. Dziecko niedorozwinięte umysłowo nie uważa się za pokrzywdzone czy nieszczęśliwe, prędzej rodzice, którym się urodziło uważają to za tragedię.
Dlaczego?
A co, tak Ci źle? Przecież się urodziłeś - to już całkiem spory sukces i duża dawka dobra

Czemu ma stwarzac ludzi jednych zdrowych a innych umyslowo chorych?? Ty mi to wytlumacz?? Twierdzisz ze czlowiek chory umyslowo moze mu sie zyc lepiej?? Czlowieka bog stworzyl na podobienstwo siebie, a Bog nie jest ososba chora umyslowo.

To zależy na ile jest świadome swojego kalectwa, oczywiście rodzicom trudniej to zaakceptować ale nie należy ich za to winić...
Na pewno są szczęśliwe, że nigdy nie będą żyły normalnie,samodzielnie, że zawsze będą zależne od łaski(lub nie)innych, że nie będą mogły normalnie pracować,załorzyć rodziny... No tak zapomniałem, przecież one nie będą tego nawet świadome... Skoro to takie wspaniałe to może my też usuniemy sobie pare niepotrzebnych unieszczęśliwiających zwojów co?
Przecież nadmiaru myślenia boli głowa!