IRA się rozbroiła (aktl.)
Poniedziałek, 26 września 2005 - 17:47 CEST (15:47 GMT)

Irlandzka Armia Republikańska przeprowadziła pełne rozbrojenie - poinformowała Międzynarodowa Niezależna Komisja Rozbrojeniowa.

Przewodniczący IIDC Kanadyjczyk John de Chastelain przedstawił rządom w Londynie i Dublinie raport w tej sprawie dwa miesiące po oświadczeniu IRA o rezygnacji z działań zbrojnych.

"Poinformowaliśmy rządy Wielkiej Brytanii i Irlandii, że zaobserwowaliśmy i zweryfikowaliśmy działania, które doprowadziły do wycofania z użycia dużej ilości broni, co - jak uważamy - stanowi cały arsenał będący w posiadaniu IRA" - powiedział na konferencji prasowej w Belfaście generał Chastelain.

Chastelain podkreślił, że rozbrojenie IRA jest "przełomowym krokiem" dla procesu pokojowego w Irlandii Północnej. Zaapelował o podobne posunięcia ze strony innych grup paramilitarnych.

Według niego IRA "wycofała z użycia" amunicję, karabiny, broń maszynową, moździerze, rakiety, pistolety, materiały i substancje wybuchowe. Nie chciał jednak podać dokładnie, ilu sztuk broni pozbyli się bojownicy. Zaznaczył, że nigdy nie mówiono o "poddaniu" broni, ale o jej złożeniu.

Miejsca zdeponowania arsenału, ocenianego na ponad 150 ton i pochodzącego głównie z Libii, utrzymuje się w tajemnicy. Oprócz członków komisji dostęp do tych miejsc mieli także dwaj niezależni duchowni, na których zgodziła się IRA - katolicki ksiądz Alex Reid i metodysta Harold Good.

Zdaniem komentatorów mimo tego przełomowego kroku na polityczne porozumienie między protestantami a katolikami w Irlandii Północnej i odbudowę lokalnych instytucji trzeba jeszcze poczekać.

Protestancka Demokratyczna Partia Unionistów (DUP) domaga się większej przejrzystości działań IRA i dowodów - fotografii - że broń faktycznie została zniszczona, a bojownicy zaprzestali także działalności przestępczej.

Chastelain powiedział w poniedziałek, że niezależna komisja nie próbowała przekonywać IRA do przedstawienia fotografii potwierdzających złożenie broni.

Kolejny raport na temat wywiązywania się Irlandzkiej Armii Republikańskiej z lipcowej deklaracji będzie przedstawiony w styczniu. Do tego czasu rozmowy o utworzeniu rządu prowincji raczej się nie rozpoczną - oceniają obserwatorzy.

28 lipca IRA ogłosiła, że po ponad 30 latach rezygnuje z działań zbrojnych, i wezwała swych bojowników, by po złożeniu broni zmierzali wyłącznie pokojowymi środkami do celu, jakim jest zjednoczenie Irlandii i położenie kresu władzy brytyjskiej nad Irlandią Północną.

W odpowiedzi na tę deklarację rząd w Londynie ogłosił plan normalizacji dla Irlandii Północnej, zakładający zmniejszenie liczby brytyjskich żołnierzy w tej prowincji z ponad 10 tys. do 5 tys. w ciągu dwóch lat.

ss, pap

W Irlandii powstała pierwsza polska rozgłośnia.Jest dostępna w internecie.Podaję link:
http://www.radioorla.ie/

Oto odnośnik.Tu jest wszystko o księżach pracujących w Irlandii.

http://www.polish-chaplaincy.ie/index.php?lang=pl

Dorzucę Ci drugi link:

http://www.dublin.dominikanie.pl/

Irlandczycy
A jacy są ci, których tak lubimy? Współczesny Irlandczyk, podobnie, jak jego przodkowie, ma specyficzne podejście do czasu. W odległej przeszłości celtyccy pasterze układali się na trawie i godzinami spoglądali w niebo, zgodnie z regułą, że czas jest jedynym dobrem, które bez względu na pochodzenie, wiek czy kolor skóry, każdy z nas dostaje od Boga tyle samo. Kiedy my traktujemy czas jak towar lub pieniądz, Irlandczycy podchodzą do niego z wielkim szacunkiem, bo jest zbyt cenny, by go marnować na przyziemne sprawy. Ilu z nas, widząc tylko koniec swojego nosa, potrafiłoby nawiązać rozmowę ze współpasażerem w tramwaju czy autobusie, nawet kosztem przejechania swojego przystanku, czy pozwolimy sobie, by spotkanie w pubie znacznie się przeciągnęło? W kraju św. Patryka nie istnieje pojęcie „szybki drink”, tam wszystko poddane jest celebracji. Nie tylko rozmowy znajomych trwają długo, tam wciągani są do rozmów także przybysze, których bez skrępowania wypytuje się o różne sprawy. Dlatego najważniejsze, o czym powinien wiedzieć przyjezdny to konieczność bycia gadatliwym, udzielania wyczerpujących odpowiedzi na zadawane pytania, ale najlepiej rozpocząć konwersację samemu od powitania i - jakże mogłoby być inaczej - uwagi o pogodzie. Najlepszym miejscem do rozmów jest oczywiście irlandzki pub, w którym znajdują się loże lub tzw. boczne salki, w których można odgrodzić się od innych gości, by w kameralnej atmosferze spędzić miło wieczór. Co interesujące, w Irlandii do pubu chodzi się nie tylko na drinka, ale także po to, żeby wspólnie pośpiewać.