OffTopic.

No. Nie wydaje ci się to zdanie jakoś... hmm... sprzeczne wewnętrznie? Zawsze mi się wydawało, że to nie wierzący są głusi na objawienia.
Może źle zrozumiałem, ale twoje zdanie mnie rozwaliło ^^.

OnTopic.
Jakie jest pytanie?

Sysara, gdybyś pewnego wieczoru zobaczyła w błysku światła zstępującego z nieba Jezusa, który powiedziałby Ci "ja i mój Ojciec odchodzimy, zdecydowaliśmy, że nie będziemy dalej istnieć, od jutra nas definitywnie nie będzie, nie ma sensu w nas wierzyć" - czy przestałabyś wierzyć w związku z tym, czy uznałabyś, że to sztuczka Szatana, albo w ogóle jakiś trik i jesteś w ukrytej kamerze?

(oczywiście to wszystko czysto hipotetycznie, bo i temat gdybologiczny)

Czy inni wierzący i Kościół uwierzyliby Ci w takie objawienie? Obstawiam, że powiedzieliby, że to jakiś przekręt i Bóg na pewno wciąż jest.

Ja bym to uznał za jakiś absurd, dlatego bo jak można się komuś objawić i powiedzieć, że się nie istnieje? To przecież bez sensu.

Mówi, że od jutra nie będzie istniał Jutro zniknie, z jakiś powodów.

Jakby tak po prostu sobie znikał toby nie był doskonały, a to byłoby sprzeczne z samą Jego istotą. Jak mógłby więc Bóg być sprzeczny z samym sobą?

A co w tym sprzecznego z jego istotą? Jest wszechmogący, czyżby NIE MÓGŁ zechcieć przestać istnieć? Bo to się wymyka naszym próbom zrozumienia jego? Nie wiemy, jakimi ścieżkami kieruje się Bóg. Na pewno nie można mu odmówić możliwości zniknięcia, bo może on wszystko.

Hipotetycznie, mógłby (bo kto mu zabroni) przestać istnieć, a na dzień przed tym poinformować jedną wierną Gdybologia - a jakże, ale taki temat.

Widzę, że ciekawa filozoficzna dyskusja się z tego robi.

Nie mógłby. I wcale nie dlatego żeby istniały jakieś zewnętrzne ograniczenia, bo jak słusznie zauważyłeś jest przecież wszechmocny. Bóg nie mógłby przestać istnieć ponieważ byłoby to niezgodne z logiką. Żeby Bóg mógł przestać istnieć musiałby być istotą zmienną, bo przecież zakończenie własnego istnienia jest pewną radykalną zmiennością. Jednak Bóg nie może podlegać zmianie w swojej tożsamości bo wtedy nie byłby doskonały, a więc nie byłby Bogiem.

Jedną z podstawowych cech doskonałości jest trwałość tożsamości tego co doskonałe. Jak może być np. doskonałym dobro, które może (choćby teoretycznie) ulec złu. Jak może być doskonałą siła, kóra moze zamienić się w słabość. Jak może być doskonałym męstwo, które może oblecieć strach. Wreszcie, jak moze być doskonałe istnienie, które może (choćby potencjalnie) się zakończyć. Nie może, bo choćby potencjalna możliwość niedoskonałości już jest niedoskonałością, w tym sensie że jest zagrożeniem dla doskonałości, a jak temu co jest w pełni doskonałe może coś zagrażać. Dlatego sama doskonałość musi iść w parze z trwałością.

Dla Niego nie ma 'dzisiaj' czy 'jutro'

Ale dla nas owszem

Ciekawe tylko czy mógłby potem wrócić...

Paschalis
Niema jednej definicji doskonałości dla jednego może być to niezmienność dla drugiego ciągła zmienność.



Nie wiem czy zaóważyłeś ale właśnie przyznałeś, że Bóg jest niedoskonały lub jego atrybuty są ze sobą sprzeczne bo w omawianym przez nas przypadku jak i w rzeczywistości(zakładając oczywiście, że Bóg istnieje )jedynym zagrożeniem dla Boga jest on sam jako istota wszechmogąca czyli min.potrafiąca się unicestwić...

Ale to nie my mamy sobie jutro zniknąć.

Ale to dla nas będzie to jutro

Ale skoro dla znikającego nie, to jak może zniknąć.

Tzn. jak może ulec zmianie (a zniknięcie to właśnie radykalna zmiana) byt, który znajduje się ponad czasem. Przecież zmienność jest nierozerwalnie związana z czasem.

Bóg może wszystko w tym cały problem
Jeśli zechce może być "pod"czasem teoretycznie jest to możliwe a cały temat to przecież teoretyzowanie ostatecznie "ponad"czasem nie znaczy poza czasem chodzi o to, że czas go nie ogranicza ale sam Bóg morze się przecież z własnej woli poddać jego upływowi co z resztą zrobił pod postacią Jezusa który jak powszechnie wiadomo istniał w czasie.

Ale Bóg nie może zniknąć bo wtedy nie byłby doskonały, a jeśli nie byłby doskonały to nie byłby Bogiem.