Mam takie 2 pytania?

1- Dlaczego BÓG daje innym wszystko :
rodzine, pieniondze,sukcesy,brak wiekszych problemuw,itd
a innym same problemy np: samotnosc,biede,brak sukcesów,
Dochodze do wniosku ze innych KOCHA BARDZIEJ-Straszne!!!!!!!!!

2- dlaczego kiedy jestem syty niepotrafie sie do niego modlic ,nie slysze BOGA a kiedy nie jestem syty raczej na poscie to chce sie do niego modlic? jakos potrafie
i w zwionzku z drugim pytaniem nasuwa sie dygresja ze BÓG zada mojej biedy,samotnosci ,problemuw,itd
Modle sie do niego kazdego dnia i mam wrazenie ze slyszy mnie ale niechce mi pomuc bo jego Boskiej interwencji naprawde mi potrzeba!!!!

czyzby dlatego ze mam wtedy z nim lepszy kontakt i dlatego nie chce odebrac mi moich problemuw

czyzby Bał sie ze jak nie bede mial tych problemuw o kturych usuniecie z mojego zycia go prosze to zapomne o nim??????????

Naprawde niewiem co o tym myslec????
ps.sorki za ortografie

Bóg nie kocha innych bardziej, innych mniej. To, że innym jest źle, to skutek grzechu pierworodnego, a nie celowego Bożego działania


Może wynika to z naszej grzesznej natury. Widzimy t również doskonale na przykładzie historii Izraela, która może byc historią każdego z nas. Gdy jest nam dobrze, Bóg schodzi na dalszy plan, gdy jest nam źle, wtedy sobie o Nim przypominamy. Smutne ale prawdziwe

Myślę, że każdy ma problemy na swoją miarę. Tak zwyczajnie. I zazwyczaj nasza zewnętrzna ocena mówi tyle, że ktoś nie ma problemów takich jak my, albo nie widzimy, żeby je miał. Jakie ma naprawdę i czy mając rodzinę, pieniadze i sukcesu jest szczęśliwy, to pytanie za pięć punktów...

Problemy finansowe mam permanentnie. I mam wrażenie ostatnio, że po to, bym się ich nie obawiała. Bo nigdy nie jest łatwo, ale również nigdy nie ma dramatu. Wystarcza. Pieniądze przychodzą na czas - nawet, jeśli oznacza to o dwa tygodnie wcześniej niż powinny.

Pewnie - nie spadają z nieba. Trzeba je zarobić

I jeszcze jedno - łatwiej odnaleźć Boga, jeśli nie czujesz się samowystarczalny. A to jest źródło największego szczęścia i największy sukces. Wystarczy za wszystkie inne

Chyba, że zamiast Boga potrzebujesz wróżki z czarodziejska różdżką, co wyczaruje wszystko, czego zapragniesz. Tylko... to działa jak klajstrowaty deser. Można się tym zapchac i przesłodzić, a człowiek nadal jest głodny i w dodatku nie wie, dlaczego.

Bóg nie żąda biedy, ale ubóstwa - czyli nieprzywiązania do dóbr materialnych. Ubogim w duchu człowiekiem był na przykład Hiob, choć miarą swoich posiadłości był bogaczem.

Co do problemów, to czasem pojawiają się one wtedy, gdy w ten sposób tylko możemy być do Boga przyciągnięci "Ale nie bądź jak koń i muł bez rozumu, można je okiełznać tylko wędzidłem". Sam zresztą twierdzisz, że nie umiesz się modlić syty. A to Twoja natura daje to ograniczenie, a nie natura Boga.

Zaś problem "dlaczego bezbożnikom się powodzi" jest stary jak wiara. Podejmuje go chociażby Psałterz i to kilkakrotnie. Zachęcam do lektury.

kraść jest łatwiej niz byc uczciwym
powodzenie nie zawsze jest postrzegane przez osoby tak samo
jeden bedzie twierdził, ze jest pokrzywdzony nie mając rodziców a mając pieniądze
inny, ze jest pokrzywdzony bo ma złych rodziców a nie ma pieniędzy...

tu chodzi raczej o to by obojetnie od stanu majątku zawsze działać dla Królestwa Bożego
nie ma nic bardziej cennego od tego by czlowiek kompletny posiadał:
madrość by wymyslać wielkie zadania do przeprowadzenia, serce by te idee-zadania były dobrze prowadzone i pełna kieszeń by móc zrealizować co się wymysliło...

bieda nikomu nie jest potrzebna, chyba, że w bogactwie człowiek by zastygał duchowo a nawet się deprawował i staczał np w pijaństwo
wtedy potrzebuje otrząsniecia...

Bez sensu!!
Jakbym nie mógł sobie żyć spokojnie, mając tyle pieniędzy, żeby żyć normalnie, godnie i jednocześnie praktykować wiarę. Zawsze tylko mowa o jakiś doświadczaniach, próbach, żeby człowiek się bardziej zżył z Bogiem. A może ktoś nie chce nie wiadomo jak być zżytym, może model jaki przedstawiłem mu wystarcza.

Kris, gdybyś był doskonały jak Hiob, to mógłbyś sobie żyć w wielkim bogactwie "godnie" i nie zapominać o Bogu. Ale pokora i szczerość wobec siebie wymaga od Ciebie przyznania, że jednak coś w tym uzależnieniu od posiadania jest. Jakoś Ci nie uwierzę, jak mi powiesz, że nigdy Ci się nie zdarzyło, aby nowo zakupiony gadżet Cię odciągnął od Boga i bliźniego.

Aha - jeszcze proszę od definicję tego "tyle pieniędzy, żeby żyć normalnie i godnie". Ile to jest dokładnie. Bo nie słyszałem, żeby król Salomon miał komputer

Myślę, że przedewszystkim liczy sie ta umiejętnośc dysponowania tym co sie posiada.
Niektórzy wcale nie sa biedni choć uważają, że są.

Gdyby kazdy człowiek posiadał tyle ile ma rozumu i umiejętności by tym rozporzadzac...

Wiem, wiem to jest tylko moje gdybanie...
Daleko nam jeszcze także do takiej doskonałości aby powstrzymać pływ pieniądza do kiesy rzezimieszków.
A jednak i tak twierdzę z uporem maniaka, że nalezy wierzyć w to, iz więcej jest ludzi dobrych niż złych.A co za tym idzie przysposabiać ludzi do samouctwa i zasadzać ziarna checi do nauk od lat najmłodszych.
Nie ma nic bardziej pożadanego od tego by w biedzie czy bogactwie człowiek potrafił żyć godnie i uczciwie.W pełni wykorzystujac swoje umiejętnosci.

A skąd wiesz, że każdy chce być doskonały jak Hiob. Jest masa ludzi, którzy żyją w zgodzie z Bogiem, mając pieniądze na normalne życie (zaraz wytłumacze co rozumiem pod tym pojęciem).

Racja, ale to przechodzi.

Moim zdaniem jest to tyle, że nie brakuje Ci na jedzenie, opłaty, ubrania, możesz jeszcze odłożyć, kupić coś extra.